Kraliçe’nin renkleri

Görünce olay çıkarmıştı... "Elalemi güldürecek misin bana" diye.

Tam hatırlamıyorum şimdi, 55 yaşında falandı galiba... Ve beyaz giymeyi uygun görmüyordu artık.

Turuncudan, yeşilden vazgeçtim, beyaz bile!

Annemin kuşağının renkleri belliydi... Siyah, gri, lacivert, kahverengi, bej.

"Mahalle baskısı" mı dersiniz, "kuşak baskısı" mı...

Baskıyı tınmayan "Aysel Gürel" olurdu maazallah!

"Deli" lakabına Aysel Gürel’in hayat felsefesinin sebep olduğunu kaç kişi idrak etti zannediyorsunuz... Pembelerle morların bir sonucu saydı bunu çoğu insan.

* * *

Bu griler, siyahlar, bejler "örtünme"nin bir başka biçimi galiba biraz da.

Nispeten aydın kafaların kadını görünmez kılmasının bir yolu... Ne de olsa pembe giymiş bir kadın griler içindeki kadından daha çok dikkat çeker!

Annem yaşını bahane etmişti ama eminim 30 yaşındayken de cıvıldamıyordu üstü başı.

* * *

O kuşak öyleydi de şimdi 50’lerinde olanlar nasıl?

Hatta gençler?

Çiçekli elbiseye elleri gidiyor mu?..

Hangi modacı kanarya sarısına teşvik ediyor 55 yaşındaki müşterisini?

Görüyoruz davetleri... Birkaç cesur kadının dışında kilisede ayinde gibiler. Yok ama, günahlarını almayayım, dekolte konusunda çemberi kırdılar!

O da memelerine çok para yatırdıklarından... Prada’larını gösterir gibi gösteriyorlar. Fakat işte örtecekleri yerleri siyahla örtüyorlar yine.

Velhasıl içimize işlemiş. Hani kesseler kanımız gri akacak! Kırmızı çok canlı kaçar diye!

Bu yüzden gıptayla seyrediyorum Kraliçe’yi.

Çimen yeşili, kanarya sarısı, bebek mavisi tayyörlerini ve aynı renkte şapkalarını... Hele Gül’ün onuruna verdiği yemekte giydiği kırmızı çiçekli elbiseye bittim.

Şapka!

Bizde şapkaya da iyi gözle bakılmaz.

Takana "tatlı kaçık" muamelesi yapılır. Kepten öteye geçemedik nitekim.

Amaan, ne anlatıyorum ben!..

Koyun Kraliçe’nin yanına kimi isterseniz... Annenizi, teyzenizi, Başbakan’ın, Cumhurbaşkanı’nın eşini... Hatta kendinizi... Bakın bir.

Size bir şey diyeyim mi... Aslında AB bunu dayatmalı önce!

"Kadınlar, özellikle yaşlılar, renkli tayyörler giyip süslü şapkalar takacaklardır!"

Sevgili Çetin Altan’ın medeniyet ölçüsü köye piyano girmesiydi, benimkiyse şehre Kraliçe kılıklı kadınların hákim olması...

Hadi bakalım!