Şampiyonluk bahane Arjantin şahane

2017’de Buenos Aires’e gitmiş, bir Airbnb evi kiralamış ve bir süre kalmıştım.
Şimdi değişmiştir, ama çoğu şey hayli eski usuldü.
Mesela markette kredi kartı kullanırken kimliğini göstermek zorundaydın.
Hafta sonları banka ATM’lerinde para kalmıyordu, o yüzden Airbnb ev sahibim önceden uyarmıştı: “Hafta içi para çekmeyi unutma” diye.
Elbette unutmuştum, orası ayrı. Gel gör ki vaziyet hafta içi de parlak değildi. Bir pazartesi günü hiç unutmuyorum, hiçbir bankanın ATM’sinden para çekemedim. Para kalmamıştı. Sonunda bir banka bulmuştum, onun da ATM’si kilitliydi! “Saat dörtte açacağız” demişlerdi.
Sürekli söylenen bir başka uyarı da şuydu:
“Apartman kapısını dışarı çıkarken, gece gündüz fark etmez, mutlaka kilitle. Misafirin geldiğinde bile aşağı inip kapıyı kendin açmak zorundasın. Otomatiğe basıp kapı açma olayı yok. Çünkü burada hırsızlık olayı çok fazla!”
“Tamam” dedim, hay hay, sakin olun. Ama uyarılar bitmiyordu.
“Bazen sokakta cep telefonuyla konuşurken bir anda gelip telefonunu kapıyorlar, ona da dikkat!”
Şimdi nasıl bilmiyorum, ama o dönem başa çıkılamayan en büyük sorun hırsızlıktı.
Bu yüzden tek katlı evlerin caddeye bakan kısmı hep kapı duvardı.
Güvenlikten dolayı pencereler açık değildi.
Kimi restoranlar dışardan bile kilitliydi.
Önüne geldiğinde içerden garson gelip kapıyı açıyordu. Tüm bu uyarılara rağmen Buenos Aires’te başıma olumsuz bir olay gelmedi ve şehri, insanları çok sevdim.
Çünkü her şeye rağmen karşılaştığım, tanıştığım herkes mutluydu, samimiydi ve umut doluydu.

‘Gün gelir lazım olur’ listesi

Yolunuz bir gün Buenos Aires’e düşürmek isteyene gün gelir lazım olur diye şipşak bir yeme-içme listesi de vereyim:
∆ Tipik Arjantin mutfağından uzak menüleriyle dikkat çeken Freud&Fahler ve Las Pizarras.
∆ Gizli barlar Floreria Atlantico, Victoria Brown ve The Harrison.
∆ Et yemek isteyene Don Julio, La Cabrera ve La Brigada.
∆ Sosyalleşmek için Rey De Copas ve Sans Deli&Drinks.
∆ Peru mutfağıyla Japon mutfağını harmanlayan Osaka.
∆ Puerta Madero’daki Faena Oteli’nin havuz başı. Aynı otelde geceleri yapılan erotik tango şovu, nam-ı diğer Rojo Tango.
∆ Sokakta tango izlemek için en iyi adres San Telmo’daki Plaza Dorrego.
Birbirinden iyi tangocular öğleden sonra bu meydanda durmadan dansediyor.
Aralarında bir Türk’e de rastlamıştım: Uzun süredir orada yaşayan Ayşe Gençalp.
Gece tango kulübe gitmek isteyenler için en eski ve iyi adresi de zaten Ayşe önermişti: Lavalle üzerindeki Tango kulübü.

Benzemeyen 3 şey

İstanbul’la Buenos Aires’in benzer yönleri çok.
Ama benzemeyen üç şeyi sıralamak isterim:
∆ Hayata aktif bir şekilde devam eden yaşlılar.
Hepsi sokakta, kafede, meydanda. Tek başlarına geziyor, gazetelerini okuyor ve tatlı tatlı yürüyorlar.
Bir de acayip şıklar!
∆ Tiyatro ve müzikal çılgınlığı
Düşünün, sadece cumartesi gecesi aynı anda 300 oyun sahneleniyordu. Hepsinin önünde kuyruğa giren insanlar da cabasıydı...
∆ Gazete ve dergi okuma tutkusu...
Öyle bir şey ki bazı bulvarlar üzerinde peş peşe gazete-dergi satan bayiler vardı. Kafelerde titiz bir şekilde saatlerce gazete okuyanlar da gözlerimi yaşartmadı değil hani...