Parti denemesi mi dediniz?

Parti denemesine öncülük eden sağlık yetkilileri sonuçtan emin:

Katılımcıların beş gün sonraki testi de negatif çıkacak diyorlar.

Hani daha önümüzdeki nur topu gibi bir 15 günlük kapanma varken bu tarz parti denemesi haberlerini okumak pek de hoş olmuyor. İnsan özeniyor.

3 bin kişilik bir partiye pandemi olmasa da canım katılmak istemezdi. Ona eminim.

Esas özendiğim şu: Pandemi konusunda bir sonuca ulaşılması, mesafe kat edilmesi ve böyle denemeler yapılmaya cesaret edilmesi.

Bir de bize bakıyor ve açıkçası umutsuzluk kuyusuna düşüyorum.

Bu gidişle bu yılın sonuna kadar daha çok açılma kapanma yaşarız gibi geliyor.

Az insanlı yalnızlık kümeleri

3 bin kişilik partiye katılmak istemezdim, doğru.

Çünkü galiba pandemi şunu kesin olarak değiştirdi:

Sürecin mecbur hale getirdiği az insanlı yalnızlık kümelerine alışmak.

Herkesin kendine ait insan kümesi iyice belirginleşti pandemide.

İlk başlarda virüs endişesinden az insanla görüşülüyordu.

Süreç ilerledikçe az insanla görüşmenin verimi ve konforunun farkına varıldı.

Bir yandan da sıkıcı tabii:

Az insanlı kümeler nedeniyle yeni insanlarla tanışma olanakları tamamen ortadan kalktı.

Dijital göçebe vizesi neden vermiyoruz

Uzaktan çalışma olanaklarını sunan destinasyonları listeleyen “Nomad List”in kurucusu Pieter Levels’ın, “2035’de dünyadaki dijital göçebe nüfusu bir milyardan fazla olacak” şeklindeki öngörüsü doğru çıkacak gibi. Hatta 2035’e bile kalmayabiliriz.

Dijital göçebe malum, sadece wi-fi bağlantısı ve bir prize ihtiyaç duyan, dünyanın her yerinden çalışabilenler...

İzlanda, Dubai, Barbados, Gürcistan, Hırvatistan gibi ülkeler dijital göçebeler için oturum olanağı sunan özel vizeler vermeye başladı bile.

Biz de pekala bu konuda öncülerden biri olabiliriz, neden yapmıyoruz?

Özellikle Ege ve Akdeniz’e dünyanın her yerinden çok sayıda dijital göçebe gelebilir bu sayede.

Yaşadığımız evlerden memnun değiliz

Kapanma açıklanır açıklanmaz herkesin yazlığına ya da memleketi olarak gördüğü o ilk yere kaçmasıyla beraber şunu diyebilir miyiz:
Yaşadığımız evlerden ya da bulunduğumuz kentten hiç memnun değiliz.
İlk fırsatta kaçmak istiyoruz.
En çok da yaşanılan evlerden mutlu olmama durumu var galiba.
Ben tam aksine evde mutlu oluyorum, ama evde fazla kalınca da detaylara takılıyorum.
Şurası niye tozlandı, bu obje şurada dursa daha mı iyi, koltuk pencerenin önünde mi dursa yoksa ortada mı diye diye insanı tüketen saçma detaylar...
Bir arkadaşım da tıpkı benim gibi. Yalnız olmadığımı bilmek güzel.
Ama bu kısır döngüden de acilen çıkmamız lazım.

Şamanlar ve Yusuf Güney

Yusuf Güney, “Astral seyahatle uzaya gittim, geldim. Uzayla ilgili birçok bilgiyi NASA benden sonra açıkladı” diye bir laf edince haliyle tiye alındı. Çünkü kendi eliyle malzeme vermiş oldu.

Oysa doğru, astral seyahat denen şey üzerine spiritüel seanslar, yazılan kitaplar mevcut.

Sonradan Yusuf Güney de açıklama yapmış zaten, dün Kelebek’te okudum.

“Herkes astral seyahat yapar, ama bilinçsizce. Ruhu bedenden ayrılır, kontrol edemez. Ben kontrol etmeyi başardım. İstediğim yere bu şekilde gidebiliyorum. 3 yıl boyunca Peru’da Şamanlar’dan eğitim aldım” diye.

Güney, ayahuasca denediğini bile söylemiş.

Ki herkes itiraf etmez bunu.

Bir de önyargı var tabii.

Yusuf Güney’in kafalardaki imajı dolayısıyla Peru’da Şamanlar’la bir araya geleceğini asla düşünmüyor, bağdaştıramıyorsun.