Hafta sonu notları

Cuma gecesi ilk durak, Yeniköy.

Taksici hemen navigasyon açıyor.

Navigasyon aplikasyonlarının robot sesine ultra kılım.

Bu yüzden “Kapatın” diyorum, “Ben yolu tariflerim size.”

O andan itibaren Yandex’e bağlıyorum. Arka koltuktan sürekli anons halindeyim: Sağa dönün, şimdi sola.

Ama tabii neticede bir yayayım, o navigasyon dili/disiplini beni aşıyor.

“Şimdi kavşaktaki ikinci çıkıştan çıkın” filan diyemediğim için tariflerim hayli saçma ve ani oluyor.

“Yok yok, buradan değil” diye diye az kalsın kaza yaptırıyordum şoföre.

Neyse, kendim ettim kendim buldum, şikayet yok.

‘ESKİ ADET’TE YENİ USÜL MEZE

Sağsalim Yeniköy’e gelip kendimi Eski Adet’e atıyorum.

Burası semtin yenilerinden biri. Şef restoranı Araka’nın hemen karşısında.

Eski Adet’in bahçesi hayli nefis ve sandalyeleri filan sebebiyle ortamı hayli 70’lermiş.

Müzikleri de öyle, nostalji tüneli.

Eski Adet’in tarzı modern meyhane.

Ve bu tarz meyhanelerde de şöyle bir trendleme var: Mezeleri farklı bir şekilde sunma arzusu.

Burada da onu yapmışlar. Sakızlı köz patlıcan mesela. Ya da balkabaklı pirinç.

Maalesef biraz zorlama. Seveni de olabilir, ama bazen klasik olan daha iyi oluyor.

Eski Adet’in tartışmasız hoşluğu sebzeli kebabı.

Zaten ete yüklenmişler. Menüden et fışkırıyor.

PİNK MAMA’NIN ŞOVLARI

Yeniköy sonrası bir ara durak: Levent’teki Chicki Boom.

Buranın yeniliği hemen giriş kapısının dışına kondurdukları hamburgerci.

İlerleyen saatte midesi kazınanlar için düşünmüşler.

Chicki sonrası yeni bir mekana düşüyorum bu kez: Harbiye’deki Pink Mama’ya.

Eski Klein’in yerine konuşlanan Pink Mama açık pembe dekorasyonuyla oldukça iç açıcı, Las Vegas kulüplerini andırıyor.

Pink’in esas olayı ise şovları.

Madame Coco ve ekibinin sahneye çıkışı mesela, gayet görkemliydi.

Esma Er’in performansı da öyle.

Gay kulüp edasındaki Pink Mama’nın yolunu sanırım bu şovlar belirleyecek.

ELEKTRONİK GECE

Ve gecenin finali, Klein Wal.

Ayazağa tarafına taşınan Klein’in yeni mekanında o gece kaç kişi vardı bilmiyorum, ama ortamı şöyle özetleyebilirim: Toplu bir elektronik müzik ayini.

Müthiş kalabalıktı. Tavandan inen ışık oyunları şahaneydi.

Hakan Sabancı ve Tuba Ünsal, kalabalık arasında seçtiğim ünlüler arasındaydı.

Gece sonunda (sabaha karşı yani) bir kısım kalabalığın da Eliz Sakuçoğlu’nun işlettiği after’ın da after’ı Sanayi Klein’e gittiğini not düşelim...

‘Fleabag’ mizahıyla yatıp kalkmak

Altı Emmy ödüllü “Fleabag”in iki sezonunu yalayıp yuttuktan sonra durumum şu:

◊ Biriyle konuşurken sanki bir kamera beni çekiyormuş gibi kameraya doğru konuşma hissiyatı.

◊ “Üçüncü sezon nasıl olmaz” diyerek dizinin yaratıcısı ve başrol oyuncusu Phoebe Waller-Bridge’e isyan etme duygusu.

◊ Fleabag’in sahibi olduğu mekanda yapılan “Konuşan Çarşamba” etkinliği keşke bizim mekanlardan birinde de yapılsa diye iç geçirme ihtiyacı...

Konuşan Çarşamba ne mi

Özü şu: Bir mekana yalnız geliyorsanız ilk işiniz ne oluyor?

Tabii ki sosyal medyayla oyalanmak, sürekli o küçük ekrana bakmak...

İşte bu etkinlik de yalnız başına oyalanmaları sona erdirme derdinde.

Birbiriyle tanışmayan insanlar masalarda dolansın, konuşsun, (olursa) yeni arkadaşlıklar doğsun....

Bizde tutar mı dersiniz?