Yumurtaya ilaç krizi eklendi

İngiliz politikacı Darren Jones, geçen gün Twitter hesabından isyan etti.
Hasta bir çocuğa ilaç bulabilmek için iki şehir, sekiz eczane dolaştığını yazdı.
İngiltere’de çocuklarda ölümle sonuçlanabilen Strep A boğaz enfeksiyonunun artması, bu tür şikâyetleri de çoğaltmış durumda.
Yumurtadan ilaca, iPhone’dan tuvalet kağıdına pek çok şeyde yaşanan kıtlığın nedenleri çeşitli aslında.
Pandemi bunlardan biri.
Bir diğeri Süveyş Kanalı’nı tıkayan ve gemi geçişini engelleyen dev gemi.
Son olarak da tavukçuluk ve yumurta sektörüne ağır darbe vuran kuş gribi.
İngiltere’de beklenen bir başka kriz de elektrik krizi. 
İnanması güç
belki ama bu yüzyılda İngiltere’de insanlar mum, güneş enerjili
şarj cihazları
depolamaya başlamış durumda.
Yani parası olanın istediğini satın aldığı, istediği şeyi yediği, içtiği günler geride kalmış durumda.
Yeni influencer’lar ise sebzeden meyveye, yumurtadan zeytine, her şeyi kendilerinin yetiştirdiği, çiftlik hayatına özendiren videolar çekmeye başladı bile. 
Kendi kendine yetebilmek, hiç bu kadar popüler olmamıştı.
Devir çiftlik hayatı devri artık.

İyi hissettirmek önemli

Teoman’ın Kafa Dergisi’ne verdiği röportajı okuyorum.
“Ben geleceğe kalma meselesine çok inanmıyorum aslında. Nasıl hatırlandığım da çok umurumda değil ileride. Yaşadığımız kısacık ömürde kendimize, etrafımızda bizimle ilgilenen azıcık insana iyi hissettirmek önemli” diyor.
Etrafımızda bizimle ilgilenen azıcık insan... 
İşte kilit cümle bu aslında. Azlar gerçekten de. Yalandan, çıkardan etrafımızda olanları çıkarınca azıcıklar.
Ben bu azıcık insana kedileri, köpekleri ve HAÇİKO Çiftliği’ndeki iki eşeği de ekledim ve mutluluğu başka yerde aramıyorum. 
Geleceğe bir şey bırakmak istiyorsam da yanımda olan ve beni seven bir avuç canlıya vereceğim sevgi olsun o.

90 yaşında mezun

Eski toprak dedikleri bir şey var ya, o doğru.
80 yaş üstündeki tüm tanıdıklarım bizleri ceplerinden çıkarır.
Özellikle de kadınlar.
Annem ve arkadaşlarından biliyorum, hepsi maşallah, Allah uzun ömürler versin, cin gibi.
Ve en önemlisi hayata sıkı sıkıya bağlılar, hiçbir yenilikten geri kalmıyorlar.
Instagram kullanıyorlar, WhatsApp grupları var, sürekli mesajlaşıyorlar.
Illinois Üniversitesi’nden 90 yaşında mezun olan Joyce DeFauw adlı kadının haberini okuyunca aklıma yine bizimkiler geldi.
DeFauw, 70 yıl sonra azmetmiş ve kaldığı dersleri vererek mezun olmayı başarmış.
Yaşayan en yaşlı mezun olma unvanını taşıyan DeFauw “Öğrenmenin yaşı yok” diye mesajını da vermiş mezuniyet konuşmasında.
Ne diyeyim, helal olsun.

Unutulmayan bir film repliği 
“Dünyayı değiştiremiyorsan, kendi dünyanı değiştir.” (Duvara Karşı)