23 Nisan’da çocuklarla bir aradaydık

Çocuklarla, Beşiktaşlı ünlüler Zafer Algöz, Feridun Düzağaç, Burak Sarımola, Berkay Ateş, Arzu Oruç, Yağız Can Konyalı, Birol Can ve A Takımı ile birlikte antrenman sahasında buluştuk. 


A Takımı antrenmana başlamadan önce çocuklarla fotoğraf çektirdi. Sahadaki hızları, koşuşturmaları görmeye değerdi.
Antrenman devam ederken çocuklar sahanın diğer tarafında kendileri için hazırlanan oyun alanında 23 Nisan coşkusu yaşadı.
Oyunlar oynadılar, dans ettiler, yemek yediler, en çok da pamuk şekerleri sevdiler galiba.
Finalde Şenol Güneş hocamızla birlikte 23 Nisan pastamızı hep birlikte kestik. 
Pastanın üzerindeki Atatürk fotoğrafı, Beşiktaş amblemi, ah, çok güzeldi, çok.
Bol bol sarıldım çocuklara, kalplerinin atışlarını, masumiyetlerini, samimiyetlerini kalbimde hissettim. 
Bir kez daha Ata’ma teşekkür ettim, bu bayramı bizlere, dünyaya, çocuklara hediye ettiği için. 
Başkan Ahmet Nur Çebi’ye, iletişim danışmanı Şule Gökırmak’a, A Takımı medya sorumlusu Cihangir Gökdoğan’a, etkinlikte emeği geçen herkese de binlerce teşekkür. 
Yine, yeniden Beşiktaşlı olmakla gurur duydum, bu özel günde özel çocuklara moral kaynağı olmak Beşiktaş’a yakışırdı.

Şenol Güneş inceliği


Bir özel teşekkürüm de hocamız Şenol Güneş’e.
Beni küçücükken kucağına alıp Beşiktaş maçlarına götüren, bu kadar koyu Beşiktaşlı olmamı sağlayan canım babam, geçirdiği rahatsızlıktan sonra ilk kez bu 23 Nisan etkinliği için hemşire gözetiminde dışarı çıktı. 
Babam öğretmen emeklisi.
Şenol Güneş de bir dönem köy okulunda öğretmenlik yapmış bir eğitimci aynı zamanda.
Kısa sohbetlerinin ardından Şenol Hoca’yla fotoğraf çektirirken babamın yüzünde oluşan gülümsemeyi dünyalara değişmem. 
Tekrar teşekkürler Şenol Hocam, güzel yüreğinizle bir kez daha gönlümüzü fethettiniz.

Tekirin kaderinde varmışım
Bayramın ilk günü.
Prag dönüş uçağımı buradaki provalara yetişmek için erkene aldım. 
Havaalanından eve uzaklık 1.5 saat gösteriyor. Evet, şaka değil, 1.5 saat. 
İstanbul dolmuş dolmuş taşmış. 
Navigasyona en kısa rotayı yazdım, ara sokaklardan gidiyorum. 
Ara sokaklar beni hep korkutur, arabaların aralarından çocuk, kedi, köpek çıkar diye diken üstünde giderim. 
Kağıthane civarında ilerlerken yolun karşı tarafında yerde yatan kediyi görünce korktuğumun başıma geldiğini anladım.
Hayvancağız can havliyle yattığı yerden ok gibi fırlayıp kendini kaldırıma attı. 
Kediye çarpan kaçtı gitti, klasik ve hazin son!
Önümdeki arabadaki beyefendi, durdu, kedinin yanına koştu. 
Ben de çektim kenara koştum. Yoldan geçen gençler de toplandı. 
E kalabalığız, birileri sahip çıkar mahallenin kedisine.
Yok, kalmamış öyle şeyler, kimsenin veterinere götürmeye niyeti yok. 
“Bana kutu getirin, yardım edin, ben götüreyim” dedim sonunda.
Ona bile yardım eden çıkmadı, kediyi tutamazlarmış, korkuyorlarmış! 
Aldım çocuğu arabaya bindirdim, tuttum Petcode’un yolunu. 
Tatil, bayram demeden 7/24 gidebildiğim birkaç yerden bir tanesi ve bence en iyisi. 
Solunum güçlüğü çeken ve yolda kusan güzel tekire ilk müdahale yapıldı. 
Tek gözü doğuştan kör olan güzel kızımız bizi bırakıp gidecek diye çok korktum ama hayata tutundu neyse ki. Şu anda iyileşti ve yeni yuvasını bekliyor.
Bayramda mucize yaşayarak hayata tutunan bu güzel tekiri sahiplenmek isteyenler 0 531 282 67 47 numaralı telefonu arayabilir. 
İsmini beraber koyarız mucizenin.