Biz uyuyalım...

Çünkü ortalıkta genellikle zaten kabul ettiğimiz tezleri birbirimize tekrar etme dışında yaptığımız hemen hiçbir şey yok.

Oysa -beklenmedik bir gelişme olmazsa- bugün Federal Almanya Parlamentosu orada temsil edilen tüm partilerin ortaklaşa verdiği bir karar tasarısını kabul edecek...

Ve Almanya da Türkiye’yi, 1915’li yıllarda Ermenileri soykırıma uğratmakla suçlayan ülkeler kervanına katılacak.

‘Ama efendim. Karar tasarısında açıkça soykırımdan söz edilmiyor ki’ diyenler çıkabilir.

Hiç önemi yok. Çünkü soykırım (genocide) kelimesi kullanılsa da kullanılmasa da neticede fazla bir şey değişmiyor.

Türkiye kendi geçmişiyle karşılaşmaktan kaçan, hatta utanan bir ülke olarak görülüyor. İyi paketlenmiş sözcüklerle -ve iyi niyetli olduğu izlenimi vermeye çalışan bir yaklaşımla- ‘Siz Ermenileri öldürdünüz. Bundan dolayı özür dileyin. Biz sizin bu suçu işlediğinizin o zaman da farkındaydık. Ama savaş koşullarında ses çıkartmadık. Biz de ayıp ettik. Zaten o nedenle biz de Ermenilere karşı mahcubuz’ demeye getiriyor.

Getiriyor da... Bu en yumuşak ifadeli tasarının mecliste 21 Nisan günü yapılan ilk görüşmesindeki konuşmaların tutanaklarını okuyunca insan şaşırıyor.

Eğer bu tasarıyı hazırlayanlar bugün içinde yaşadığımız gerçekleri, Sosyal Demokrat Parti adına konuşan ve öneriyi destekleyen Markus Merkel gibi biliyorlar ve anlatıyorlarsa yandık.

Merkel şöyle diyor:

‘Türkiye’de bu konunun ele alınmasının (yani soykırım iddialarının tartışılmasının) maalesef halen cezayı gerektirmesi vahimdir. Bunun hiçbir surette kabul edilemez olduğunu ve bunu vurgulamamız gerektiğini düşünüyorum. Türk yazar Orhan Pamuk bu konuyu ortaya attığından hapis tehdidi altındadır ve halen ölüm korkusuyla yeraltında yaşamaktadı. Bu Türkiye için bir skandaldır. Türkiye’yi Türk hükümetini Pamuk’la görüşmeye ve onu koruyacağını açıklamaya, ayrıca kendisiyle görüş alışverişinde bulunmaya davet etmemiz gerektiğini düşünüyorum.’

Bir insaf sahibi söylesin... ‘Orhan Pamuk hakkında hapis cezası talep eden’ mi oldu? Hakkında soruşturma mı açıldı?

Gerçi Türkiye’de Pamuk’un kitabını yaktıran Kaymakam gibi sivri akıllılar eksik olmaz ama şu yukarıdaki sözleri ciddiye alacak bir durum mu var?

Bugünün gerçeklerini bu kadar saptıranların 1915 olaylarını doğru saptayıp da doğru karara ulaşmalarını bekleyebilir misiniz?

Bakın daha ABD Kongresi’ne verilen 54 imzalı öneriye gelemedik. Çünkü yer kalmadı. Ama biz bu uyurgezerliğe devam edersek nasıl olsa fırsat çıkar.