Paylaş
Evrende görebileceğimiz tüm nesne ve varlıklar arasındaki uyumun, milyonlarca yıldır değişmediği, Fibonacci dizisinde bulunan iki ardışık Fibonacci sayısı arasındaki (ki yaklaşık 1.618 tir) bu sabit oranın, ‘Yaratıcı‘nın matematik sistemi’ olarak isimlendirildiği ve ‘altın oran’ bağıntısı adıyla anıldığı bilinir. Bu oranın, matematik ve sanatta, bir bütünün parçaları arasında gözlemlenen ve uyum açısından en yetkin boyutları verdiği sanılan geometrik ve sayısal ilişkiyi betimlediği, söylenegelir.”
‘32. Festival’in açılışında cumartesi akşamı, herkes oradaydı.
Tiradı yedeğinde, Fasulyeciyan’ı gördüm bir ara.
Satenik, perdelere takılan şarkısı ile oradaydı.
Leonardo Fibonacci oradaydı mesela.
Bu yılki afişin tasarımını yapan Aytekin Kot’un yanında oturuyordu.
Borodin ve Rimsky-Korsakov ile kolkola gelmiş olan Mihail İvanoviç Glinka, ‘Ruslan ve Ludmila Uvertürü’ ile
Sergey Rahmaninov, ‘Senfonik Danslar’ı, Piyotr İlyiç Çaykovski, ‘Re Majör, Op. 35 Keman Konçertosu’yla oradaydı.
Solist, Charlie Siem, Yehudi Menuhin ile birlikte gelmişti.
‘D’Egville’ olarak anılan 1735 yapımı kemanıyla oradaydı.
Dolayısıyla ‘Guarneri del Gesú’ da yanıbaşında...
Şef, Aziz Shokhakimov oradaydı.
Ahmed Adnan Saygun oradaydı.
‘Barışın Sesi’yle, Tekfen Filarmoni, Karadeniz oradaydı.
Hazar ve Doğu Akdeniz’e kıyısı bulunan 23 ülke, sanatçılarıyla oradaydı.
‘Arnavutluk, Azerbaycan, Bulgaristan, Ermenistan, Filistin, Gürcistan, Irak, İran, İsrail, Kazakistan, Kırgızistan, Lübnan, Mısır, Moldova, Özbekistan, Romanya, Rusya, Suriye, Türkiye, Türkmenistan, Ukrayna, Ürdün, Yunanistan’ oradaydı.
‘Farklılıklar’, benzerlikler sayesinde bir araya gelebildiği için, oradaydı.
‘Üç Denizin Sesi’ müzik, barışın seslerinden biri olduğunu göstermek için oradaydı.
6 Haziran 2018 akşamı yine AASSM’de yapılacak olan ‘10. Ulusal Beste Yarışması Konseri’ne adını veren
Dr. Nejat F. Eczacıbaşı oradaydı.
İzmirli sanatseverler oradaydı.
Sponsorlar oradaydı.
İzmir Kültür Sanat ve Eğitim Vakfı (İKSEV), yalnız değildi sözün kısası...
32. Uluslararası İzmir Festivali’nin açılışında, tasarımcısının, ‘İzmir’i anlatan; -güneş’in rengi- dediği’ –turuncu- da oradaydı.
Sadece, İzmir Valisi ve belediye başkanı yoktu.
Üzülmeyin...
‘Altın oran’ yerinde durdukça...
Geriye sadece, ‘bir varmış’lar kalacak.
‘Bir yokmuş’ları kimse hatırlamayacak.
Paylaş