Bir demet pop

Pop 100 Yeni, Karma, DMC (BEŞ ÜZERİNDEN ÜÇ YILDIZ)

Müzik piyasamızın en aktif firmalarındandır DMC. Hem yeni şarkı yayımlama konusunda çok çalışkandır, hem de bunları fiziki format olarak çıkarma konusunda. Bunlardan bir adım daha öne de geçenlerdendir. Muhtelif zamanlarda piyasaya sürdüğü karma albümleri, bir zaman sonra üçer/beşer yan yana getirir ve derli/toplu kutular halinde raflara yeniden koyar.

Sekiz disklik ‘Pop 100 Yeni’, bu çabanın son ürünü oldu. Daha önce ikişer diskten oluşan dört ayrı albüm olarak çıkarılmış ‘Yaz Hit 2018 Vol. 1’, ‘Yaz Hit 2018 Vol. 2’, ‘Yaz Hit 2017’ ve ‘2018 Hit’ albümleri şimdi de tek kutuda. Daha evvel hiçbirini almamışlar için ideal. Tam arşivlik. Son bir-iki yıldır Türkçe pop alanında neler oldu/neler bitti diye merak edenler özellikle arşivine katmalı. Fiyat da epeyce makul.. D&R’da 42.42 TL, Esenshop’ta 43.90 TL.

İşin paket/arşiv tarafı böyle, dört dörtlük. Ama “Pop müziğimiz ne alemde, nereye gidiyor, yenilik var mı yoksa tekrar mı” diye sorarsanız eğer, bu bambaşka bir konudur. Bir kısmı 2017’den, bir kısmı ise 2018’den gelen onlarca şarkının içinde az da olsa iyi ve farklı olanlar var. Bir kısmı da orta halli; “Hiç yoktan iyidir” denilebilecek cinsten. Geri kalanlar ise ne yazık ki “Olsalar da olurdu, olmasalar da” ile “Keşke olmasalardı” arasında gidip,gelmekteler.

 Sekiz disk olur da kadro zengin olmaz mı? Çok zengin. 70’lerin süperleri Ajda Pekkan ile Sezen Aksu’dan günümüzün süperleri Demet Akalın ile Murat Boz’a; rap yıldızı Eypio’dan her devrin kült ismi Ümit Besen’e; ne söylerse söylesin, sesiyle hep ziyafet çeken Burcu Güneş’ten, “Ses namına bir şeyler olsa fena olmazdı” dedirten Sinan Akçıl’a; gazeteci şarkıcımız Ömür Gedik’ten arabesk gırtlakları 80’lerin yerlerde sürünen arabeskine dahi rahmet okutan İlyas Yalçıntaş ile Zakkum’a varana kadar çeşit/çeşit, boy/boy, türlü/türlü isim var albümün kadrosunda. Bu da türlü/türlü müzikal eğilim anlamına geliyor. Evet hepsi ‘pop’ ama bu onların ortak şemsiyeleri; şemsiyenin altı ise kaynıyor resmen.

Bu albümden şunu görebilmek artık çok kolay: Pop müziğimiz kendi kendini imha etmiş durumda. 70, 80 ve 90’lardan gelen isimler olmasa bu iş çoktan gerçekleşirmiş zaten. Hem bunlar, hem de (albümün kadrosunda da yer almış) Betül Demir, Funda Arar ve Simge gibi müziğin iyisinin peşinde olan yıldızlar, bu tükenişi geciktirdi, pop müziğimizin günümüze kadar dayanmasını sağladı. Böyle isimler artarsa iyi ve güzel günler görebilme ihtimalimiz hâlâ var. Yoksa Eypio’nun dediği gibidir durum: “Gömün beni çukura.”

Demet Akalın