Kabine değişikliği: Dağ fare doğurdu

Kabine değişikliği daha Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bütün yürütme yetkilerini makamına aldığı 16 Nisan referandumundan önce konuşulmaya başlamıştı. Özellikle de 21 Mayıs’ta AK Parti genel başkanlığına yeniden seçilmesinden sonra son derece kolay ve yakın görünüyordu.

Ankara’daki siyaset gazetecileri AK Parti kulislerinden gelen işaretlere bakarak sık sık kapsamlı bir kabine değişikliğinin an meselesi olduğunu yazıyor, Dışişleri, İçişleri, Adalet, Maliye gibi bakanlıklar dâhil tahminler havada uçuşuyordu. Hatta 16 Nisan’la gelen icracı başkanlık sisteminin ruhuna uygun olarak, Meclis grubu dışından teknokrat isimlerin de kabinede yer alacağı yorumlarına rastlanıyordu.

Bakanlar Kurulundaki değişiklikler dün, 19 Temmuz’da, Başbakan Binali Yıldırım’ın Cumhurbaşkanı Erdoğan ile yaptığı 1,5 saat süren bir görüşme sonrası ilan edildi; bir gece önce daha uzun süre bir araya gelip çalışmış oldukları bildiriliyordu.

Ancak açıklanan değişiklikler hükümetin yeni bir döneme girdiğini göstermek, karar mekanizmalarında bir değişimi yansıtmak bir yana, önemli dahi sayılmayacak, adeta yapmış olmak için yapılan yer değiştirmelerden öteye gitmemişti.

Bunun sebebi AK Parti içindeki taşları yerinden oynatmama kaygısı mı, AK Parti tarafından yaptırılan anketlerde Adalet sisteminden duyulan rahatsızlığın dile getirilmiş olması ve tabanda bir miktar erimenin saptanmış olması mı? Orası henüz tam açık değil. Ama köklü bir değişiklikten söz etmek de mümkün değil.

Dışişleri, İçişleri Maliye bakanları yerini korumuştu. Ekonomiden sorumlu Başbakan Yardımcısı, ekonomi bakanı, enerji, kalkınma ve AB işlerinden sorumlu bakanlar da öyle.

Özetle AK Parti hükümetin ekonomi dış ve güvenlik siyasetinde herhangi bir değişiklik olacağı, yeni bir döneme girileceği yolunda hiçbir işaret verilmemiş, adeta değişiklik olmayacağı mesajı vermeye özen gösterilmişti.

Adalet Bakanlığına gelince… Evet, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun 25 gün süren Adalet Yürüyüşünden hemen sonra yapılan kabine değişikliğinde ağırlıklı bakanlıklardan Adalet Bakanının görevden alınması başka koşullarda büyük haber olabilirdi. Ama Bozdağ kabine dışı kalmamış, Başbakan Yardımcılığına getirilmişti.

Kaldı ki yerine gelen Abdülhamit Gül’ün Bozdağ’dan farklı bir çizi izleyeceğine dair bir işaret de yok; Gül de Erdoğan’a Bozdağ kadar yakın, ayrıca Başbakan Yıldırım ile ilişkileri de gayet yakın olarak biliniyor. Yeni Adalet Bakanı, 16 Nisan anayasa taslağının mimarlarından birisi, ayrıca 16 Nisan referandumu için MHP ile kurulan ittifakın da mimarı olarak biliniyor. Kabine değişikliğindeki bir başka “saklı” MHP etkisi olarak, daha önce Devlet Bahçeli’nin yardımcısı iken 2015 seçimleri öncesi AK Parti’ye geçerek Başbakan Yardımcısı olan Tuğrul Türkeş’in bakanlar kurulu dışında kalması sayılabilir.

Numan Kurtulmuş’un Başbakan Yardımcılığından Kültür ve Turizm Bakanlığına alınması dünkü değişikliklerin merak konularından birisiydi. Ancak kuliste, Ekim ayında yenilenecek Meclis Başkanlık seçimi için, demeçleriyle ara sıra AK Parti hükümetini zor durumda bırakan İsmail “Abi” Kahraman’ın yerine ismi geçen aday adaylarından birisinin de Kurtulmuş olabileceği konuşuluyor. Keza Nabi Avcı’nın da.

Bir başka kulis bilgisi de Milli Savunma Bakanı Fikri Işık ile Başbakan Yardımcısı Nurettin Canikli’nin yer değişikliğine ilişkin. Hükümetin “FETÖ ile mücadele” komisyonunda bulunan Canikli’nin Türk Silahlı Kuvvetleri içinde yeni bir tasfiye dalgasına sahne olabileceği öne sürülen Yüksek Askeri Şura (YAŞ) öncesi Savunmaya getirilmesi arasında bağ kuruluyor.

Kabine değişikliğindeki olumlu bir nokta kadın bakan sayısının birden ikiye çıkması idi. Sendika kökenli genç bir kadının Çalışma Bakanlığına getirilmesi ilke olarak olumlu bir adım. Sarıeroğlu’nun geçmişte Twitter’daki izleyici sayısını artırmak için başvurduğu söylenen yöntem, dün hesabını kapatmış olsa da başını biraz ağrıtacağa benziyor ama bu engeli aşabilirse çalışanların ondan beklediği kıdem tazminatlarının yakılmaması meselesiyle uğraşacak.

Hangi açıdan bakılırsa bakılsın bu bakanlar kurulu değişikliklerinin hükümet siyasetine yeni bir ruh ve bakış getirdiğini söylemek hayli zor.