Yara bere içinde çocuklar mı ülkenin geleceğine sahip çıkacak?

20 milyon çocuğun 15 milyonu yılda 1 hafta tatil yapamıyor.

Neredeyse yarısı et, tavuk, balık yiyemiyor.

Milyonlarcası kirası ödenemeyen veya ısınmayan, çamaşır makinesi ya da televizyonu olmayan evlerde oturuyor.

Ülkenin doğusunda daha çok; neredeyse 2 çocuktan biri, batısında her 5 çocuktan biri yokluk içinde.

*

Karnı aç, evi olmayan, ailesinin bakamadığı, temiz suya erişemeyen, sağlık hizmeti alamayan veya okula devam edemeyen, eve katkı için çalışmak zorunda kalan, evine gecenin köründe dönen, yorgunluktan hastalanan, midesi, başı ağrıyan, istismar edilen milyonlarca çocuk.

Beli ağrıyan, ellerinde yaralar çıkan, sürekli çalıştırıldığı için yaraları iyileşemeyen çocuklar.

Sokakta mendil satan, hurda toplayan çocuklar.

25 TL’ye 10 saat hem kendi kilosundan ağır yük çuvalları hem de işverenin hakaretleri altında ezilen çocuklar.

İşsiz anne-babanın evladı, sosyal güvencesiz, ileride dışlanacak çocuklar.

20 yıl sonra düşük ücretle kötü şartlarda çalışacak, yükselemeyecek çocuklar.

Yoksul doğup yoksul yaşlanacak çocuklar.

Maddi, manevi, duygusal kaynaklardan yoksun, ömür billah tam ve eşit yurttaş olamayacak çocuklar.

Erken yaşta evlendirilecek, hamile kalacak, okulu bırakacak, belki madde bağımlısı olacak, temel ihtiyaçları karşılanmadığı, yarı aç dolaştığı için belki suça bulaşacak, ya az kazanacak ya işsiz kalacak, uzun süre devlet yardımına bağımlı yaşayacak, sağlıksız, kaygılı ve depresif yetişkinlere dönüşecek çocuklar.

Ezilen, şiddet gören, öldürülen kadınlara, ezen, şiddet gösteren, öldüren erkeklere dönüşecek çocuklar.

*

Evinin yakınında okul olmadığı için kaçak yurtlarda kalan, kilitli kapıları aşamayıp yangında can veren çocuklar.

Köylerine okul servisi talepleri kulak arkası edildiği için çaresizce çürük yurtlara mahkûm olan, buralarda aç bırakılan, tuvalet temizletilen, karanlıkta namaza kaldırılan çocuklar.

*

Bu ülkede 2 milyondan fazla çocuk okula gitmiyor. İlkokul ve ortaokul çağındaki her 100 çocuktan ancak 1’ine devlet yurdunda kalma imkânı tanınıyor.

1 milyondan fazla çocuk işçimiz var. Son 3.5 yılda iş cinayetlerinde en az 194 çocuk işçi öldü. Ama 5 yılda sadece 232 işyerine çocuk işçi çalıştırdığı için idari para cezası kesildi. 

Yoksul evlerin yüzde 18’inde madde bağımlısı bir çocuk yaşıyor. Uyuşturucu kullanım yaşı 9’a kadar geriledi. 2014’te uyuşturucudan ölenlerin 4’te 1’i 15 -19 yaşları arasındaydı.

Her ay Adli Tıp Kurumu’na 650 çocuğa cinsel istismar vakası gönderiliyor. Adliyelerdeki 4 tecavüz davasından 1’i çocuklarla ilgili. Tecavüzlerin yüzde 95’i gizli kalıyor. Her ay 100’den fazla kız öğrenci cinsel tacize uğruyor.

Kız çocuklarının yüzde 28-35’i evlendiriliyor.

*

Çocuk hakları hak getire; çocuklara dair altına imza attığımız uluslararası sözleşmeleri sallayan yok.

Çatısı sızdıran, duvarları nemli, pencereleri çürük evlerde aç kalan, babasının sırtındaki çuvalın içinde ölen, istismar edilen, hamile bırakılan, çalıştırılan milyonlarca çocuk var.

Çocukların sorumluluğunu taşıyamayan bir devlet var.

Sorumluları yargılatmayan, her katliamı dinlenmeye bırakıp unutulmasını bekleyen bir devlet var.

Bundan cesaret alan tonla suçlu var.

*

Bu ülkenin geleceğine kim sahip çıkacak?

Yara bere içindeki çocuklar mı?