Benim adım Melis. Potansiyel ölüyüm

Benim adım Mekkiye. Kocam tabancasıyla kalbime ateş etti. Sonra iki kızımı vurdu. Şimdi üçümüz de ölüyüz.
Benim adım Ayşe. 3 ay birlikte yaşadığım sevgilim beni, oğlumu ve 11 yaşındaki kızımı bıçakladı. Kızım kurtuldu, oğlum ve ben ölüyüz.
Benim adım Fatma. Eski sevgilim boğazımı kesti. Ölüyüm.
Benim adım Sibel. Kadınlara fazla hak verildiğini söyleyen babam beni ve oğlumu vurdu. Şimdi ölüyüz.
Bizim adımız Şadiye, Sibel ve Dilek. Kocalarımız aynı gün canımızı aldı. Artık ölüyüz.
Benim adım Emine. 17 yaşındayım, şiddet gördüğüm için boşanmak istediğim kocam canıma kıydı. Artık ölüyüm.
Benim adım Muhterem. Kocam çalıştığım kuaför salonuna gelip beni bıçakladı. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Gönül. Boşanmak istediğim kocam evden uzaklaştırma kararına rağmen canımı aldı. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Gülay. Kocam beni balkondan aşağı itti. Mahkeme “İntihar etti” gerekçesini yedi. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Fethiye. Ayrı yaşadığım ve şiddet gördüğüm için boşanmak istediğim kocam beni sokak ortasında 11 yerimden bıçakladı. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Tuba. Eski sevgilim beni boğdu. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Esin. Kocam beni uçurumdan aşağı itti. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Ferdane. Defalarca polise gittim, bana koruma vermediler, “Ölsen de kurtulsak” dediler. Sonunda kocam canıma kıydı. Şimdi ölüyüm.
Benim adım Özgecan. Üniversite öğrencisiyim. Acısıyla tatlısıyla koca bir hayat vardı önümde. 3 erkek beni yaktı. Şimdi ölüyüm.

*

Bizim adımız Fazilet, Kıymet, Adalet, Mehtap, Ebru, Beyhan, Dicle, Aylin, Nebahat, Dürdane, Bihter, Neşe, Ayfer, Meryem, Ayla, Birgül, Çiğdem, Ferda, Nigar, Perihan, Meral, Gülcan, Kevser, Melahat, Lerzan, İclal, İpek, Nergis, Zeynep...
Şimdi ölüyüz.

*

Bizim adımız Ela, Afet, Gülcan, Feray, Banu, İnci, Kıymet, Hülya, Ahu, Esengül, Armağan, Gülfem, Hatun, Leyla, Melda, Ferhunde, Asuman, Harika, Asiye, Gülseren, Aysel, Bedia, Funda, Başak, Gökşen, Burçin, Binnaz, Demet, Dilşad...
Potansiyel ölüyüz.

*

“Kız mıdır, kadın mıdır bilemem”, “Kadın erkek eşitliğine inanmıyorum”, “Kadınlar iş aradığı için işsizlik yüksek”, “Kızlar okuyunca erkekler evlenecek kız bulamıyor”, “Evdeki işler yetmiyor mu?”, “Anası tecavüze uğruyorsa neden çocuk ölsün?”, “Tecavüze uğrayan doğursun, gerekirse devlet bakar”, “Tecavüzcü kürtaj yaptıran tecavüz kurbanından daha masumdur”, “Hamile kadınlar sokağa çıkmasın”, “Eşitlik politikaları Türkiye’de aile birliğini bozuyor”, “Kadına yönelik şiddet artmadı, algıda seçicilik” diyenler...
Yeni yargı paketiyle kadına yönelik şiddet ve cinayetlerle ilgili düzenleme getirmeyip yeni indirimlerin yolunu açanlar...
Kadınların ‘yapmaması gerekenleri’ saydıkları fetvalar çıkaranlar...
Kadını hakir görenler...
Suçluların cezasını kuşa çevirenler...
Hepsi bizim ölümümüzden ve potansiyel kadın cinayetlerinden sorumludur.
Cinsiyetçiliğin resmi ideoloji olduğu bir ülkede kadın cinayetleri tesadüfi değil, siyasi tercihtir.
Çabucak olan biteni unutan ve samimi tepki vermeyen toplum da kadın cinayetlerinin suçlusudur.
Bu böyle biline.