Melodiler ülkesinde yıldızlı bir gece

Nişantaşı’nda yaptığım röportajın ardından biraz yürümek iyi gelir diyerek serin bir sonbahar akşamına yol aldım. ‘Bugünün gecesi de güzel geçmeli’ diye düşündüm, yürürken.

Beni mutlu edecek, kalbimi yenileyecek, ruhumu da arındıracak bir şey olmalıydı.

Ritüel melodiler kulağımda dans etmeliydi.

Bunu nasıl, ne şekilde gerçekleştirebilirdim?

Özel ve hoş bir güzellikle…

İncelikle…

Klasik müzikle...

Tabii ya, keyifli geçen röportaj gününün gecesini güzel bir klasik müzik konseri taçlandırırdı. Bir gün önce not aldığım Natalie Clein & John Lenehan etkinliği aklıma geldi. Yemek molası sonra tam konser saatinde Akbank Sanat’taki konser salonundaki koltuğumda yerimi almıştım.

Akbank Sanat’ın önündeki konsere gelenlerin yoğun ilgisine tanık olmak hatta bir hanımefendinin “50 yaşındaki bir bayanı konser dışında bırakmazsınız değil mi” demesi ve tıklım tıklım dolu olan salonu görmek beni fazlasıyla memnun etti.

Nasıl memnun etmez ki!

Sanata verilen daha doğrusu verilmeyen değerin çoğaldığı günümüzde böyle güzel bir etkinliğe gösterilen ilgiyi görünce hem bir sanatsever olarak sevindim hem de içimdeki yazma – yaratma tomurcukları ve sanat çiçekleri yeniden açtı.

Bu hususta Akbank Sanat’ın, biz sanatseverleri düşünerek bu tür etkinliklere ev sahipliği yapması da önemli bir nokta.

E malum, Atatürk Kültür Merkezi artık yok. Kültür – Sanat etkinliklerinin yapıldığı alanlarının çok ama çok azaldığı böyle bir zamanda Akbank Sanat’ın böyle bir etkinliğe, hoş bir organizasyonla kucak açması gerçekten güzeldi.

Gelelim konsere, o büyülü atmosfere…

İstisnai müzikalitesi ile dünya çapında hayranlık uyandıran, kendi kuşağının önde gelen viyolonsel sanatçıları arasında yer alan Natalie Clein’in çello çalarkenki tutkusunu, enstrümanın çıkardığı melodilerin büyüsünü dalga dalga insanlara yaşatması, müziği ruhlarda hissettirmesi görülmeye ve yaşamaya değerdi gerçekten.

Natalie Clein’in çelloyu tutkuyla çalması, müziği ruhunda hissetmesi benim yazı yazarkenki tutkumu, o anlardaki yaratıcılığın verdiği hazla harmanlanan anlatılmaz büyüyü anımsattı bir anda.

Konserde, Eurovision Genç Müzisyenler Yarışması’nı kazanan ilk Britanyalı olan Clein’e, Kraliyet Filarmoni Orkestrası, İngiliz Oda Orkestrası, Londra Konser Orkestrası gibi topluluklara solist olarak konuk olan, Nigel Kennedy, Lloyd Webber, James Galway, gibi ünlülerle aynı sahneyi paylaşan John Lenehan piyanosuyla eşlik etti.

Bir ara gözümü kapatıp melodilere teslim ettim kendimi. Ne tutkular ne anlatılmaz hisler alıp götürdü kalbimi. Anlatmaya kelimelerin yetmediği ancak yaşarken hissedilen aşk gibiydi tınılar kulaklarımda ve ruhumda yankılanırken.

Dvorak’tan Waldesruhe, Kodaly’den Solo Cello Sonata, Chopin’den Cello Sonata, Polonaise eserlerinin çalındığı konserde verilen arada tınıların büyüsündeydim hâlâ. Birçok insan gibi bu büyüye kapıldığını ayaküstü sohbet ettiğim Hıncal Uluç da belirtmeden geçemedi. Kesinlikle haklıydı.

Kraliyet Müzik Koleji tarafından verilen Kraliçe Elizabeth Ana Kraliçe Bursu’nu alan, BBC tarafından Yılın Genç Müzisyeni seçilen Natalie Clein’le, M. Nyman'ın “Gramophone” ödülüne sahip John Lenehan ile aynı melodileri iliklerimize işlercesine yaşamak, onlarla aynı atmosferi solumak, yoğun duyguların ve tutkuların zirvesi olan tüm hücrelerimizle yaşadığımız aşkın hazzıyla eşdeğerdi.

Öyle anlatılmaz bir hazdı ki; konser çıkışında, çelloyu andıran kalbimdeki tutkuların tellerinde dolaşan duyguların çıkardığı tını, ruhumun her bir zerresinde yankılandı adeta.

Hem de ruhumu anlayan bir sevgili inceliğinde, kulaklarımı okşayan bir aşk şarkısı güzelliğinde, kalpteki anlatılmayan ama yaşanan hoş duygular özelliğinde…

                   �                                                           MELİKE BİRGÖLGE