En özel emanet!

Yanımdayken her şey sıcak, yokluğunda ayaz…

Söylediğim şarkıların notası, ruhumun aşka giden rotası…

Varlığımın en doğru savı, kalbimdeki volkanların lavı…

İçimdeki yangınların harı, papatyadaki sarı…

Yüzümdeki her çizgi, duyduğum sesi hoş bir ezgi…

Şehrimdeki bütün sokakların adı, o sokaklarda canlanan her anı…

Bildiğim tüm çiçeklerin kokusu, her bir zerreme, her bir hücreme sinen aşk dokusu…

Gözümdeki her rengim, göğsümdeki her nefesim, kulağımdaki her sesim…

Bendeki sevecen, neşeli, aşık ruhu yaratan mimarım, en önemli aşk itibarim…

En güzel değeri veren mihengim, gördüğüm şeylerdeki ahengim, yaşamımdaki dengim, gözüme değen her rengim…

Tadına doyamadığım muhabbetim, en büyük saadetim, aşk dünyamdaki en kutsal ibadetim…

Ahiretim, cehennemim, cennetim…

Varlığını hissettiren en özel siluetim, aşkın yaşattığı mutluluk, hüzün, tutku, özlem olgularını içinde barındıran milletim, çaresi olmayan en güzel illetim…

Ruhum ve kalbimdeki en hoş şenliğim, kendimi bulduğum benliğim, en derin içtenliğim…

Aşkınla beslendiğim, yanında bağdaş kurup dinlendiğim, sevdamla kalbinde demlendiğim...

Yaşamımdaki sürprizim, bazen romantizmim, bazen realizmim…

En güzel aşk muhtıram, servetleri geçen faturam, hayatımın yönünü bulduğum pusulam…

Gördüğüm, duyduğum, kokladığım, tattığım, dokunduğum beş duyum…

Şefkat, sadakat, içtenlik, samimiyet ipiyle korkmadan indiğim kuyum…

Kaynağı tutku olan, aşkla gürül gürül çağlayan, ruhumu sevgi ve inceliklerle doyuran, kalbimi aşkla sulayıp, sevdayı içiren, bana can veren hayat suyum...

Tam da bunları düşünürken…

Bir Cd geçiyor elime. Yonca Lodi’nin adını görünce ‘Ah Yonca, yine yapmışsındır yapacağını’ diyorum ‘Emanet’ adlı şarkıyı açarken.

Yanılmıyorum, Yonca yapacağını yapmış, her zamanki gibi.

Alıp götürüyor yine, insanı içine alan o söz ve melodileriyle. Sizi alıp götürmekle kalmıyor, kalbinizi, duygularınızı o şarkıya ’Emanet’ ediyor.

Şaşırmıyorum. Çünkü Yonca Lodi her albümünde bunu yapıyor.

Söylediği şarkılarda; duygusallık, derinlik ve kalite üçlüsünü bir araya getirerek, bizlerin kalbine ulaşan Yonca’ya telefon açıp, sohbetimizin bir yerinde ‘Şarkılarınla bizi böyle dağıtmaya ne hakkın var?’ diyorum.

Verdiği cevap; ‘Şarkılarım benim de canımı acıtıyor!’ oluyor

Yonca, şarkıların senin canını acıtıyor.

Bize yaptıklarını sor bakalım bir de.

Kalbimizi, ruhumuzu delip geçiyor. Ondan sonra toparlan toparlanabilirsen…

‘Büklüm Büklüm, Sana Bir Şey Olmasın, Çözemedin, Hıçkırmalısın, Saklanma, Sende Yaram Var, Gel Beni Bul, Alıp Başımı Gidiyorum, Yolumu Bulurum…’ diye ilk aklıma gelen şarkıları sıralasam, hanginiz bu şarkılara ‘Ah’ çekmezsiniz?

Zira hepimizin yaşadıkları var bu şarkılarda, aşk yolunda yürürken düşe kalka…

İşte Yonca Lodi’nin ‘Emanet’ adlı yeni şarkısı da bu zincire eklenen son halka.

Ne samimi anlatıyor sevgiliyi…

Nasıl da içten çağırıyor, bir bahane bulup da sevgilinin gelmesini…

Ne dobra söylüyor bunun için biraz cesaret etmesini…

Cesaret…

Her şeyi başlatan…

Aşkı, sevdayı yaşamayı…

Sevgiliyi kucaklamayı…

Yaşamda akarken coşmayı…

Yürürken koşmayı…

Mutluluktan uçmayı…

Acıyı, sancıyı atlatmayı…

Hüznü, neşeyi, kahkahayı…

Hayatı her şeyiyle yaşamayı…

Yeni yaşıma girdiğim bugün;

Kulağımda Yonca Lodi’nin ‘Emanet’i,

Kalbimde de, sen benim…

Sen benim…

Hayatımdaki cesaretim, tutkularımdaki esaretim, kalbimdeki emanetim!