Reformist suçlular

Özellikle bağışçıların bağışladığı yüksek rakamlara...

Bağışlanan miktarların bir fedakârlık olmadığının altını ısrarla çiziyor, isyan ediyor ama yine de bir şeylerin değişmediğini gören büyük kalabalıkların öfkesi de artıyor...

Anlıyoruz ki, parayı verenler her yerde düdüğü çalıyor...

*

Ve her seçimde en çok parayı harcayanlar kaybetmesine rağmen milyarlarca doların neden ve nereye harcandığını soran büyük kalabalıklar gizli çıkar ilişkilerini ortaya çıkarabilmek için de büyük çaba harcıyor...

Birileri parayı harcıyor diğerleri ise bağışlanan paranın gizlenmiş gerekçelerini açığa çıkarabilmek için emek harcıyor...

Sonunda büyük kalabalıkların çabası yasal oyunlarla boşa harcanıyor...

*

“Parayı politikadan çıkarın” diyerek her türlü engelleyici yasal yollara başvurulmasına rağmen elde edilen net bir çözüm yok...

O halde bu döngü niye devam ediyor?

İşte bu soruya hâlâ cevap bulunabilmiş değil...

*

Paranın seçimlerdeki etkisini piyasalara bakıp da görenlerin sayısı ise oldukça fazla...

Uzmanlar diyor ki:

Halk sokaklarda petrol şirketlerinin ve borsada balonlanmış cirolarıyla ve hisse senetlerinin artışıyla trilyonlarca doları çarpanların adayları politikayı nasıl etkilediklerini görünce isyan ediyor...

Bu yüzden yüzyıllık bir sorun haline gelen ‘Parayı politikadan çıkarın’ diyor...

*

Büyük kalabalıkların öfkesi eylemlerle sokaklara yansıdığı zamanlar, yasal kısıtlamalarla yeniden düzeltilmek istense de her defasında farklı bir bağış ve harcamanın teknik yolunun bulunduğunu belirten uzmanlar:

ABD’deki seçimlerde harcama sorunuyla ne kadar uğraşılırsa uğraşılsın tüm çabalar tekrarlayan bir kalıba oturuyor...

Yani, politik adreslerin finansmanı şeffaf olmadıktan sonra her türlü gizli ittifak, çıkar ilişkileri ve yasal oyunların döndüğüne inanan büyük kalabalıklar bugüne kadar zafer kazanabilecekleri bir sonuç elde edemiyor...

*

Tarihi reformlarını suçlulara borçlu olduğunu” söyleyen aktivistlerden bazıları bu durumu şöyle açıklıyor:

Bir skandal olur kongre bir reform yapar...

Yeni bir skandal olur kongre yeni bir reform yapar...

Reformlarını skandallara endeksleyen ABD’de kongreyi sanki suçlular çalıştırıyor...

Ve bu yüzden en büyük değişimin mimarları da suçlular!

*

O suçlar işlenmeseydi tarihi reformların da olmayacağına inananların sayısı da oldukça fazla...

Tarihi reformları suçlularına borçlu bir demokrasiyle yönetildiğini vurgulayan aktivistler Watergate skandalını örnek gösteriyor...

Yüksek mahkemenin verdiği kararlar ise trajikomik...

Para bir ifade hürriyeti midir?

Cumartesi günkü yazımızda...