‘Pozitif’ bir 10 gün geçirdim

Ben çoook uzun bir süredir iş vesilesiyle her hafta PCR testi olan bir kişiyim. O çubuk burnuma o kadar çok sokuldu ki COVID’i geç, IQ’mu falan ölçebilecek kadar bile sürüntü toplanmıştır. Ben diyeyim 40 test, siz deyin 50. Bu sebepten son testimde herkesin yakala-
dığı varyantı yakalayıp pozitif çıkınca neredeyse biraz sevindim bile diyebiliriz. Bir kere sürekli bir yerlerime bakıp “Bu semptom mu acaba ya” diye kaygılanmaktan kurtulmuş oluyorum. Öksürdüm ama düz mü öksürdüm yoksa COVID miyim, sırtım ağrıyor ama sabah damacanayı ayı gibi kaldırmaya kalktığım için mi yoksa COVID miyim, hapşırdım ama burnuma bir şey mi kaçtı yoksa COVID miyim diye diye, insan inceden deliriyor.

Şimdi biliyorum ki COVID’im. Kafam rahat. Ama 7 günlük resmi karantinamın sonunda yaptığım testten de hâlâ ‘pozitifsin’ sonucu çıkınca o kadar memnun olmadım tabii. Devlet beni risksiz diye kodlamış, sen kafana göre dolaşabilirsin yazmış aplikasyonda ama test başka şey dediği ve hâlâ küçük küçük semptom gösterdiğim için oturduğum yerde oturmaya devam ediyorum. Ofisim de testim negatife dönmeden beni geri almıyor zaten.

Madem ısrarla pozitif çıkıyorum, hayatın kalan alanlarına da pozitif bakmaya çalışayım dedim ve bitmeyen pozitifliğimin artıları üzerine kafa yordum.

İNSAN BOŞTA KALINCA...

En önemli artısı haftada iki posta gelen benzin zamlarından etkilenmemek oldu. Nereden baksanız bir depo benzin almamış kadar kârdayım. Üstelik fiyat da ben pozitif çıkalı beri litre başına 40 küsur kuruştan iki tur arttı. Gerçi buradaki küçük hesap çarşıya uymayabilir zira karşılığında evde fazladan kaldığım zamanda yaktığım kombinin gideri gelecek. İnsan evde ve boşta olunca kafayı yoracak boş şey de çok oluyor. Benim için bu şeylerden biri de doğalgaz/benzin paritesi oldu bu şekil.

Pozitif bir gelişme olarak hep gözümün korktuğu 950 sayfalık Mo Yan romanına girebildim. Hatta neredeyse çıkabilecek kadar da yol aldım. Çin kültürü ve ahlak bilgisi konusunda önemli kazanımlar elde ettim. Beni bu karantinaya tıpalayan virüsün de Çin çıkışlı olmasıyla her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğu gibi bazı mistik çıkarımlara kapı açabilirim kendi içimde. Bu da boş vaktimde kafamdan geçen diğer boş şeylerden biri olarak listeme eklenebilir.

‘MADEM EVDESİN...’

Köpek için her şey aşırı pozitif. Ben evdeyim diye son derece mutlu. Zaten bu pandemi işiyle ilgili olan biten baştan beri ona yarıyor. Sürekli ağzında bir şey, madem evdesin tut şunun ucunu biraz çekişelim, madem evdesin bari şunu at da getireyim durumunda.

Bir de ne kadar pozitif bilmiyorum ama içimdeki apartman teyzesi geri geldi. Camdan dışarı bakıp bakıp olaylara müdahil oluyorum 10 gündür. Mesela demin sokakta kısa bir trafik beklemesi oldu. Adamın önünde taksiye biri biniyor. Kızla oğlan vedalaşıyorlar, iki saniye sarıldılar birbirlerine. Hemen kornaya basıyor beklemez reis. “Bas bas, herkes gitti, sen kaldın” diye bağırdım. Bu da cevap verdi. “Çok acelen var tabii” dedim. “Var, evet” dedi. Taksi gitti bu arada. Bu hâlâ durmuş bana laf yetiştiriyor. “Bak acelen yokmuş işte, çaçaronluğa gelince gayet güzel duruyorsun boş yolda” diye bağırdım kendisine. Audi’si vardı. Audi sürücülerinin toplumdaki sorunların önemli bir kısmından sorumlu olduğunu düşünüyorum. Bunu da pozitif dönemimde düşünmeye vakit ayırdığım saçma başlıkların altına eklemeden edemeyeceğim.