Şimdi 2015 düşünsün valla!

Geçen yıl bu günlerde klişeye kuvvet yeni bebeğe benzettiğim 2014 için şöyle not düşmüşüm deftere:
“...Narlar patlatarak, şarkılar söyleyerek, ‘umuttan küfelik olarak’ karşılayacağımız bebeğe de aynısını, belki daha beterini yapacağımız konusunda kuşkusu olan var mı aramızda?”
Eh, 2014’ün ağzı burnu dağılmış halde vedaya hazırlandığını düşünürsek pek de yanılmış sayılmayız.
Neler kaldı 2014’ten aklımızda?
Nasıl izler, hatıralar bıraktı?

*

Mesela “içinizdeki çocuğun biraz daha öldüğünü mü” hissediyorsunuz?
15 yaşındaki Berkin Elvan 269 gün komada kaldıktan sonra öldü, belki ondandır.

*

Dayak yemiş, yerlerde sürüklenmiş, iki kişi tarafından tutulup bir başkası tarafından tekmelenmiş gibi mi hissediyorsunuz?
Soma’da 301 maden işçisinin ölüm haberiyle kavrulduğumuz günlerde Başbakan Erdoğan’ın danışmanı Yusuf Yerkel’in attığı tekme size de gelmiş olabilir.

*

Kulaklarınız çınlıyor mu?
Yüzünüz azarlayanın haline bakıp utanarak ve öfkelenerek kızarıyor mu?
E kolay değil; iki seçim, yüzlerce miting atlattık; o kadar strese, hakarete, mantıksızlığa böyle tepki vermiş olabilirsiniz...

*

“Söğüşlendiğinizi” hissettiğiniz oluyor mu?
Bazen bir el uzanmış hissine kapılıp refleks olarak elinizi cebinize götürüyor musunuz?
Ayakkabı kutularının faiz doğurması ve yine doğuran dövizlerin, altınların faiziyle iade edilmesi kuşku uyandırabilir insanda.
Geçer anacım...

*

Ruhsal ve sinirsel durumunuz nasıl?
Dalgalanıyor musunuz?
Dalgalanıp da durulamıyor musunuz?
Bazı yazıları okurken, bazı demeçleri dinlerken, bazı televizyon simalarına bakarken bu riyakârlık gösterileri karşısında gülmekle ağlamak arasında mı kalıyorsunuz?
“Beraber yürüdük biz bu yollarda... Yeter gayrı bu hasret dönüver hocam... Ne istedin de vermedim, söyle hiç mi sevmedin?.. Haşhaşisin, Yezid’sin, teröristsin...” şeklinde gelişen dizi filmi siz de seyrettiniz demektir.

*

Tavsiyen nedir diyeceksiniz.
Tavsiye değil de temenni diyelim biz ona.
2015 hepimize “sağlık” getirsin.
En başta da akıl sağlığı...
Her ihtimale karşı, iyi seneler diyeyim yine de.
Sevgiler mütemadiyen...