Kuleler kulelerimiz

Cinayet mahallerine dikilmiş “bazı dev kuleler”, şehrin beton mezarlığına dönüşmesinin yüceltildiği anıtlara benziyor.

Mesela Galata Kulesi...

Artık ancak bekçi kulübesi muamelesi görür o boyuyla; öyle ezilmiş gitmiş garibim...

Tarihi yarımada tarafına bakınca...

Malumunuz, fotoğrafa arkadan girip kulak yapar pozisyonda birtakım kuleler dalmış bulunuyor manzaraya.

GÖNÜL KOYULMUŞ KULELER

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın henüz başbakanlık döneminde direkt eleştirdiği, müteahhit “tıraşlamayınca” gönül koyduğu kuleler.

“16/9” kuleleri için bu çıkışın ardından harekete geçildi, konu yargıya taşındı, kulelerin birinden 13, birinden 9, birinden 3 kat yıkılmasına karar verildi.

“Eh, iyi ya işte!” diyeceksiniz.

Tabii buyurun, engel olmayayım da, kuleler hâlâ duruyor.

Devletin zirvesinden, Kadıköy vapurunda simit eşliğinde İstanbul’u seyreden yolcuya, kamuya “Bulun parasını yıkın” diyen yargı iradesine kadar herkes “Tıraşlaaaa!” diyor ama yıkılmıyor kuleler.

Niye yıkılmıyor?

Çünkü mesela belediye yıkım ihalesine katılacaklara “Konsorsiyumla gelmeyin, teker teker gelin” dedi. Kimse o yükün altına girmek istemedi. İhale ortada kaldı.

PARAYI KİM VERECEK

Yıkılmasına yıkılacak ama kim yıkacak?

Habertürk’ten Esra Boğazlıyan “2 milyar TL bulunursa 16/9 tıraşlanacak” başlıklı haberinde son duruma bakmış.

Zeytinburnu Belediyesi “Bizim bütçemizin 5 katı, biz nasıl yıkalım” diyor.

Tamam, “Yahu bu dikilirken aklınız neredeydi? Hiç mi sorumlusu yok bu işin?” demeyelim.

Tamam, “Ruhsatını kim verdi, projesini kim onayladı? O kulelerin tarihi yarımada manzarasına hançer gibi gireceğini görememiş basiret yoksunu yöneticiler kim?” demeyelim.

Tamam, “Beton ormanı burası artık... Bu ormanın kuşunu yıllarca kim tuttu, kim yoldu, kim pişirdi, kim yedi?” demeyelim.

Peki ne diyelim?

Yargının “Bul parayı yık kuleyi” kararından benim anladığım bu 2 milyar lira bir şekilde “senden, benden, bizden” çıkacak vatandaş.

O yüzden afiyet olsun diyelim, geçmiş olsun diyelim, kesemize bereket diyelim, sorumsuz yöneticilerin sorumluluğunu üstlenen sorumlu vatandaşlar olarak sırtlarımıza hafifçe dokunarak kendimizi kutlayalım...

Böyle âlâ memleket bulunmaz valla, kıymetini bilelim...