Aaah! Bilinmez vekilimin çektiği dertler

Ayağa kalkarak alkışlamak yeterli olmayacağı için amuda kalkarak alkışlamayı deneyeceğim; zor olacak elbette ama deneyeceğim bunu!

Sayın Hisarcıklıoğlu (vali ve oda başkanlarının da aynı zorluklarla mücadele ettiklerini ekleyerek) şöyle demiş:

“Millet (maaşlarını) çok zanneder ama gelip bir de Ankara’da onların yaşantılarını görün...”

Aah, ah!

Son olarak aylık 17 bin 500 TL maaş alıyor vekillerimiz.

Emeklilik maaşı da 8 bin 500 TL.

İki yıl görevden sonra emekli olmaya hakları var.

Çifte emeklilik hakkı? Niye olmasın? O da var tabii.

YETMEZ BE GÜLÜM

Ama yeter mi?

Yetmez canım, balım, gülüm... Yetmez!

Nasıl yetsin?

Bakın tane tane anlatmış Sayın Hisarcıklıoğlu:

“...Gelen herkese yemek ısmarlayacak, çay ısmarlayacak, otobüs parası verecek. Hastane işi olur hastaneye gönderirler. Zannedersiniz ki çok maaş alırlar...”

Çay ısmarladıklarına bizzat şahitlik ettim.

Hatta rahmetli Kamer Genç, Latif Demirci ile Meclis’e gittiğimizde bize de ısmarlamıştı.

Ayıp olur diye çay parasını ödemeyi teklif edememiştik ama Meclis lokantasına kendimiz bir fırsat yaratıp gitmiş ve hesabımızı da kendimiz ödemiştik.

Hey gidi günler, hey. Neyse...

‘VIŞŞŞ!’ DEMEDEN DÜŞÜNÜN

Milletvekili maaşlarına zam gündeme geldiğinde dünyadaki vekil maaşlarıyla karşılaştırma yapılır.

Mesela “Ülkelerin milli gelirine oranı” örnek verilir ve çoğu memlekette bu oran yüzde 5 ile 10 arasında değişirken bizde yüzde 56 olmasına “Vışşş!” diye tepki gösterilir...

Mesela ülkelerin büyük bölümünde “vekillikten emeklilik olmaması” veya sıradan bir memur gibi emeklilik şartları sunulması hatırlatılır ve “Başka yerde böyle iki yılda kıyak emeklilik, ömür boyu maaş mı var?” soruları gündeme getirilir.

Mesela neredeyse başka hiçbir ülkede “ekstra” yokken bizim vekillerin telefon faturaları, harcırahları, makam otoları konuşulur...

Yazıktır, günahtır; çay ısmarlıyorlar diyoruz vatandaşa, çay!

Hem vekilliğe aday olmak bile “ucuz” bir hadise değil.

DAVULCU, ZURNACI, REKLAMCI

Reklamcıya, çiçekçiye, davulcuya ve mütemmim cüzü zurnacıya, sesçiye, baloncuya, matbaacıya, giydirilmiş kiralık araca, cazgıra vesaireye en az 50 bin TL gidiyordu 2015 seçimlerinde...

Aaah, ah, bilinmez bunlar, duyulmaz bunlar!

Hem bir de işin başka zorlukları var.

Lidere göre ses ayarlama zorunluluğu, kol kaldırıp indirmenin getirdiği yoğunluklar, çıkacak kavgalarda yaralanma riski...

Bilinmez bunlar, duyulmaz bunlar...

Yazık yahu, çok yazık...

Üzüldüm bak yine şimdi...