10 yıl sonra yine İdiokrasi

Açıkçası çok da iyi sayılamayacak bir komedi filmiydi; bugün kült film kabul ediliyor fakat hiçbir zaman çok meşhur olmadı bu politik taşlama.

Filmi biraz anlatayım isterseniz ve bu sayede “İdiokrasi nedir?”, “Bu rejime giden yolun taşları nasıl döşenir?” gibi sorulara cevap vermeye çalışayım.

2005 senesinde ABD ordusu bilimsel bir deney için ortalama zekâyı temsil eden bir kadın ve bir erkeği “İnsan Dondurma Projesi” kapsamında gelecekte uyandırılmak üzere dondurma kararı alır.

Erkek olarak ortalama zekâya sahip bir asker seçilir. Kadın olarak da filmdeki ifadeyle “özel sektörden” bir eleman seçilir, bir hayat kadını dondurulur.

KELLİĞE ÇARE ÇOK MÜHİM

Dünya hızla “gerzekleşmektedir”... İnsanlığın ortalama zekâsı hızlı bir düşüş yaşarken buna çare olarak genetik müdahale düşünülse de, “kelliğe çare krem” veya “cinsel organ büyütücü ilaç” gibi kitlelerin daha büyük ihtiyaçları için kullanılır kaynaklar.

500 yıl sonra insanlık en temel problemlerini düşünmek ve bunlarla savaşmak bir yana farkına bile varamayacak kadar aptallaşmıştır.

ABD Başkanı halkı “malum ortaparmak işaretiyle” veya havaya ateş açarak selamlayan eski bir güreş ve porno film yıldızıdır.

Akıllı sayılabilecek cümleler kurabilenler “acayip konuşan nonoş” olarak görülmekte, bizzat halk veya otorite tarafından cezalandırılmaktadır. Konuşmak için bazı sesler çıkarmak veya argo birkaç kelime yetmektedir.

İnsanlar sadece kaba kuvvet gösteren televizyon programlarına ve filmlere meftundur, sadece bu yapımlara tepki verecek hale gelmiştir işlemeye işlemeye körelen beyinleri.

KAHRAMANIMSIN VASAT ZEKÂ!

O yıl “En İyi Film” de dahil olmak üzere 8 Oscar ödülü kazanan filmin adı “Kıç”tır mesela ve tahmin edebileceğiniz üzere salonları dolduran halk yaklaşık 1.5 saat boyunca ekranda beliren bir kıçı seyreder kahkahalarla.

İnsanlık içeriğinde “bazı elektrolitler” bulunan yeşil bir sıvıyla beslenmektedir çünkü sadece o üretilmektedir. Bebekleri besleyen biberonda da o vardır, yerinden kalkmadan televizyon izleyebilmek için klozet şeklinde tasarlanmış koltuğunda oturup sadece apış arasına tekme atmak üzerine kurgulanmış “Ah takımlarım!”ı izleyen yetişkin de.

İşin daha acı yanı, ekinleri de bu yeşil sıvıyı püskürterek yetiştirebileceklerini düşünüyorlardır. Ekin sulamak bile akıllarına gelmeyince haliyle kıtlık, açlık tehlikesi baş gösterir.

Sorgulamayan, yürütecek akıl bulamayan, salaklığa evrilmiş insanoğlunu bu dertlerden kurtaracak kahramanlar 500 yıl sonra bir kaza sonucu donduruldukları kabinden kurtulan 2005’in ortalama zekâlarıdır.

10 YIL ÖNCE, 10 YIL SONRA

Gerzokrasi, uyandıkları devrin açık ara en akıllıları olan iki kahraman sayesinde nihayete ermeyecektir ama o iki ortalama akıl en azından ekinlere su vermeyi akıl edip insanlığı kurtaracaktır.

Bundan tam 10 yıl önce, Şubat 2007’de bu filmi “Gelecek gerzeklerin: İdiokrasi” başlıklı bir yazıyla anlatmıştım.

O yazı şöyle bitiyordu:

“İşin trajikomik yanı filmi seyrederken ‘Bütün bunlar olmaz’ diyememek...

...Üniversiteyi bitirenlerin bile basit imla kurallarını uygulayamadığı, konuşmayı beceremeyenlerin bir gecede yıldız olduğu, aynı kökleşmiş sorunların aynı kalıp cümlelerle yıllardır tartışılırmış gibi yapıldığı bir ülke düşünün.
Bu ülkenin gelecekteki yönetim şekli ne olur? Onun cevabını da herkes kendine versin...”

Önceki gün Donald Trump’ın yemin töreni sırasında Beyaz Saray dışında toplanan taraftarlarının başörtülü bir kıza, eşcinsel bir çifte vb “Burası artık sizin ülkeniz değil” diyerek sataştıklarını, işin fiziksel müdahaleye kadar uzanabildiğini duyduk, okuduk...

Farklı olanı ezmek, dışlamak, yabancıdan korkmak ve kitleleri yabancı olanla korkutmak...

Sevgi ve barış gibi kavramları desteklemeyi “nonoş tavırlar”, “tehlikeli yaklaşımlar” bulmak...

Göğe güvercin değil şahin salmak...

Popülizmle, hamasetle beslediği kitlelerden oy sağmak, kaba milliyetçilik üzerinden güç devşirmek...

Sistematik cehalete kapıyı açmak...

KOMİK Mİ ŞİMDİ BU?

“Idiocracy”yi bu yazıyı yazmadan önce, 10 yıl sonra yeniden seyrettim.

Daha az komik geldiğini söylemeliyim dünyanın halini düşününce...

Gülünecek hiçbir şey bulamadım...