Testi kırılmadan

Ancak iç sahadaki Malatya yenilgisi sonrası “Bu Göztepe’ye kızılmaz, alkışlanır” demiş, 2-0’lık Rize galibiyetinin ardından “Bu galibiyet kimseyi kandırmasın, Göztepe yürüye yürüye kazandı” diye eleştirmiş biri olarak derdim tabela olmadı hiç! Zira testi kırıldıktan sonra eleştirmek bir işe yaramıyor.

Öncelikle Göztepe’nin en güçlü bölgesi olarak öne çıkan orta üçlüde sıkıntı söz konusu. Poko’nun, Göztepe’ye gelirken hayal ettirdikleri ile verdikleri arasında uçurum var. Defansif olarak koşuyor, mücadele ediyor ama ötesi yok! Hele hele anlamsız bir şekilde hücum hattına en yakın noktaya çekildiğinde teknik zaafı tavan yapıyor. Dünkü ikinci gol öncesi geçiş hücumunu heba edişi, kaptırdığı topun Göztepe’nin kalesine gol olarak dönüşü bu görüntünün en net örneği. Rakiplerin Göztepe’nin oyun merkezi olarak gördüğü Borges’e yaptığı baskı, maalesef çok etkili oluyor. Ve Castro henüz sakatlık etkisinden kurtulabilmiş değil.

Sadece orta alan da değil sorun. Ben pek göremedim ama dünkü maçta kendi performansını ‘vasatın üstü’ olarak niteleyebilecek bir oyuncu var ise, lütfen bir adım öne çıksın.

Peki ya Bayram Hoca!

İki haftadır yürüyen takıma hiç bir dokunuş yapılmamasına ne denir?

Dün hiçbir şey üretmediği, 1-0 geride kapattığı ilk yarı sonrası Göztepe’nin hiçbir hamle yapmaması nasıl açıklanır?

Oynadığı her maçta formanın hakkını sonuna kadar veren, son maçta oyuna girip golünü atan Alparslan’ın yerine Poko’nun tercih edilmesi hangi mantıkla izah edilir? Hak edene forma teslim edilmezse, ‘adalet’ nasıl tesis edilir?

İç sahada 5’te 5 yapmış takımın 6 deplasmanda sadece 3 puanda kalışının sebebi nedir?

‘A Planı’ şu ana kadar işe yaramış olabilir ama artık bir ‘B Planı’na gereksinim duyulduğu açık değil midir?

Kimse kusura bakmasın. 11 haftada 1 galibiyet alabilmiş, ligin dibine demirlemiş, 11’inden tek bir oyuncu için “Ahh keşke bende olsa” demeyeceğin Erzurumspor’a karşı sahada böylesine silik, böylesine umursamaz, böylesine tepkisiz olamaz Göztepe. Maç kaybedebilir ama ‘kimliğini’ kaybedemez. “Ligde kalayım yeter” diye düşünen klasik Anadolu takımlarına benzemez...