Sevgisi aşka dönüşmeyince beni terk etti

Sevgili Güzin Abla, 24 yaşındayım ve bundan 4 yıl önce hayatıma ilk defa birini aldım. Hani “ilk aşk” derler ya, o işte... 1 yıl kadar beraber olduk ama sonunda âşık olduğum adam beni aldattı.
Çok büyük bir yıkım yaşadım.
Onun için 3 yıl boyunca ağladım. Kendi kendime “Artık kimseyi sevemem” dedim.
3 yıl boyunca hayatıma kimseyi alamadım ama artık devam etmem gerekiyor, onu unutmalıydım.
O yıl aynı iş yerinde çalıştığım 28 yaşındaki bir gençle tanıştım.
Onunla bir buçuk yıllık uzaktan arkadaşlık yaptıktan sonra sevgili olduk. Çok efendi, düzgün bir insandı.
Daha önceki ilişkimde yaşadığım acıyı bana yaşatmaz, diye düşünüyordum. “Bu genç adam severse gerçekten sever” diyordum. Ben de onu gerçekten sevmeye başladım.
İlişki boyunca onu kırmamak için elimden geleni yaptım.
Mutlu olması için her türlü fedakârlığı yaptım. İlişkimizde bazı tutarsızlıkları vardı ama ben bunu görmezden geldim.
“Seviyor musun?” diye sorduğumda “Seviyorum demek kolay değil benim için... Ama ben seni seviyorum” derdi.
İlişkimiz boyunca önüme hep bahaneler, engeller çıkarıyordu ama onu sevdiğim için hepsine çözüm buluyordum. Ona inandım,
“Sen evleneceğim kızsın, biz evleneceğiz” dedi. Aramızda bazı cinsel yakınlaşmalar da yaşandı.
Bir gün çok basit bir tartışma yaşadık. Bana “Seni seviyorum ama bu sevgi aşka dönüşmüyor” diyerek beni terk etti.
Ayrıldıktan 1 hafta sonra öğrendim ki, eski kız arkadaşıyla yeniden birlikteymiş ve evlenmeye hazırlanıyorlarmış. Bir ay sonra da nişanlanacaklarmış.
Ben onu hem çok seviyorum hem de aramızda yaşanan cinsel yakınlaşmalardan dolayı kendimden utanıyorum.
Çok büyük bir hata yaptığımın farkındayım.
Yine de onu unutamıyorum abla. Kendimi de kullanılmış gibi hissediyorum. Ve bu da dünyanın en berbat bir duygusu...
Lütfen bana yardımcı olur musunuz?
◊ Rumuz: Kullanıldım mı?

YANIT

Sevgili kızım, önce şu hiç sevmediğim “kullanılmak” sözcüğünden söz etmek istiyorum.
Güzel kızım, bir genç kızın, bir erkekle yaşadığı beraberlikte, tıpkı birçok ilişkide olduğu gibi karşılıklı bir alışveriş söz konusudur.
Tıpkı arkadaşlıkta da aile ilişkilerinde de evlilikte de olduğu gibi...
İnsanlar bütün bu ilişkilerde de bazı konularda verici olurlar, fedakârlık ederler...
Ama karşılığında da yine bazı şeyler alırlar. Bu bazen duygusal, bazen maddi bazen de manevi alışverişlerdir.
Eğer sözünü ettiğin sana özellikle, kullanılmış olduğunu düşündüren cinsellikse, bu konuda da karşı tarafa hissettirdiğin duyguları elbette sen de hissetmekteydin ki buna izin verdin.
Kısacası ben bir beraberlikte, kullanılmışlık duygusunu ve sözcüğünü asla kabul etmiyorum.
Yaşanan her ne ise karşılıklı yaşanmıştır.
Hepsi bu...
Bu yaşananlar yüzünden kendini kötü hissetmeni bu yüzden istemem. Hele utanç duymanı gerektiren hiçbir şey yok.
Ama “ben onu çok sevmiştim, ona çok güvenmiştim, onunla evlenmeye hazırlanıyorken, terk edilmeyi hazmedemedim” diyorsan, sana hak verebilirim.
Hatta, birden saçma sapan bir bahaneyle seni bırakıp, eski sevgilisine dönmesine tepki duymanı da anlayabilirim.
Bunu da o genç adama gereksiz bir güven duymuş olmandan, ona inanmandan kaynaklanan öfkenin nedeni olarak yorumluyorum.
Haklısın ama bunu sakın hayatının hatası olarak görüp, ilk ayrılığındaki gibi yıllarca sürdürerek, günlerini karartma.
Günümüzde bu tür
ilişkiler o kadar fazla ki sen tek örnek değilsin, inan bana.
Bunu da atlatacaksın yeter ki kendine güvenini kaybetme. Hiçbir ayrılık kadınları yıkamaz.