Paylaş
Sevgili Güzin Abla, maalesef 3 senedir kendime ve aileme çok uygun bulmadığım biriyle ilişki yaşıyorum. Ben üniversite mezunu genç bir kızım. Erkek arkadaşım ise 2 senelik bir yüksekokul mezunu. Benim anne ve babam üniversite mezunuyken onunkiler ortaokul mezunu.
Fakat bunlara karşın o iyi niyetli, bana çok değer veriyor ve iyi bir işi var. Yalnız tek sorun, çok sık kavga ediyor oluşumuz ve kavgalarda onun bana kırıcı sözler kullanması. Bu yönünü benim üzüldüğümü görerek son zamanlarda biraz törpülendi ama yine de sık sık kavga ediyoruz.
Kabul ediyorum ki bazen ben de kırıcı olabiliyorum. Ama şunu da biliyorum ki evlilikte eşlerden en az birisi daha sakin olmalı. Erkek arkadaşım artık bir an evvel nişanlanmamızı istiyor.
Bense karar veremiyorum. Bu sorunlar yüzünden mutsuz olmaktan korkuyorum.
Senden ricam, bu ilişki ile ilgili bana biraz tavsiyede bulunman.
Şimdiden sonsuz sevgiler ve saygılar.
◊ Rumuz: Sarışın
YANIT
Sevgili kızım, endişelerin varsa, elbette ki evlenmekte, nişanlanmakta acele etmemelisin.
Nitekim son zamanlarda gençlerimiz eğrisini doğrusunu düşünmeden, sırf sevdikleri için gözlerini diğer sorunlara kapatıp evleniyor ama 1-2 sene geçmeden boşanıyorlar...
Aranızdaki ve ailelerinizin eğitim farkı aslına bakarsan o kadar önemli değil. Yeter ki bu genç adam kendini yetiştirmiş olsun.
Ve tabii sana ve ailene karşı saygılı, sevgi dolu olsun. Eğer sen bu konuları sıkça dile getiriyorsan, onun senden daha düşük bir konumda olduğunu ona hissettiriyorsan, o da gurur meselesi yapıp, seni sevdiği halde, sana bir anlamda sert davranarak kendini korumaya çalışıyordur.
Bu duygu yüzünden elinde olmadan kaba da davranabilir. “Ben de arada huysuzluk ediyorum” diyorsun. İşte bu yaptığın huysuzluk çok önemli. Neden, ne konuda huysuzluk yapıyorsun?
Sonuçta sevgili kızım, eğer bu konuları kafana takıyorsan, ilişkinize biraz ara ver. Hemen nişanlanmayı düşünme. Bir süre ayrı kalıp kafanı toplamaya çalış. Belki o da bu arada seni kırdığının farkına varıp, değişmeye çalışır.
5 yıldır evliyim ama hâlâ bakireyim
5 yıldır evliyim. Eşimle cinsel anlamda hiç birliktelik yaşamadık.
Sorun bende farkındayım, ama o da beni bir doktora götürmedi.
Fiziksel anlamda bir problemim yok ama sanırım kadınlardaki vajinismus denilen o problemi yaşıyorum. Paramız da yok. Bu sebepten tedavi olamadım. Kardeş gibi yaşıyoruz eşimle.
Tabii bu durum beni deli ediyor ama o erkek olduğu için bunu biraz da onun halletmesi gerek diye düşünüyorum.
Onunla bu konuda çok konuştum ama hiç önemsemiyor. Sanırım bu gidişle boşanacağız.
Bu arada bir oğlumuz var. Sezaryenle doğum yaptım. Kimse inanmaz ama hâlâ bakireyim.
◊ Rumuz: Çok üzgünüm
YANIT
Son zamanlarda çok sık rastlanılan bir konu bu. Ve ne yazık ki, tedavisi de çok kolay olmadığı gibi, gerçekten çok uzun bir süreç gerektiriyor. Bu durum yüksek eğitimli, iyi bir iş hayatı olan, kültürlü ve üst düzeydeki kadınlarda da görülüyor.
Bu konuyu eşinin önemsememesi bir bakıma iyi, hiç değilse seni boşamayı düşünmüyor. Bir bakıma da çok anlamsız. Ama bunun için onu suçlamamalısın.
“O erkek, bunu onun halletmesi gerekir” diyerek çok yanlış düşünüyorsun. Bu senin sorunun, ama onun seni doktora götürmesi ve tedavi ettirmesi gerekiyor.
Bu arada bir oğlun olduğunu söylüyorsun, bu gerçekten inanılacak gibi değil ama böyle bir mucize senin için de çok büyük mutluluk.
Rahatsızlığını kadın doğum uzmanıyla paylaşmalısın. Devlet hastanelerinde, eğer eşinin düzenli bir işi varsa, onun sosyal güvenlik kurumunun sağladığı imkânlardan yararlanabilirsin.
Paylaş