Her kavgada ayrılmak istiyor

 Merhaba Güzin Abla, sevgilimle iki yıldır beraberiz. Sevgilim 30 yaşında, ben ise 23. O geçen yıl okulundan mezun oldu, iş arıyor. Ben hâlâ son sınıfta okuyorum.
Sorun şu ki, ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Sık sık görüşemiyoruz. Onu çok seviyorum. Onun da beni sevdiğine inanmak istiyorum, sevdiğini de hissediyorum bazen. Geçenlerde mesela su içtiğim şişeyi saklamış...
Fakat tezat olan şu ki tartıştığımızda sevgilimin bana davranışları... Örneğin bir konuda kızdığım zaman benimle uğraşamayacağını, bana katlanamayacağını söylüyor. Her kavgada ilişkimizi bitirmekten bahsediyor. Her kavgada benim onu sevmediğimi iddia ediyor. Suçu bana atıp vicdanını mı rahatlatmak istiyor bilmiyorum.
Haksız olsa da konuşuyorum, bir şekilde ikna ediyorum. Barışıyoruz... Barıştığımızda soruyorum “Gerçekten bırakacak mıydın” diye “evet” diyor.
En son kavgamızda seminere gitmişti, gitmesini pek istememiştim.
Çünkü ben ne zaman bir yere gitsem o sorun çıkarıyordu. Seminerden döndüğünde biraz hesap sormak istedim; “Benim istemediğim bir durum oldu mu?” dedim. “Kavga edeceksen uyuyalım” dedi. “Yine resti çektin” diye üsteledim. O da “Güvenmiyorsan ayrıl bitsin. Artık seninle uğraşamıyorum. Bul bir enayi, o uğraşsın seninle” dedi. Dondum kaldım.
Güzin Abla bu adam beni seviyor mu, sevmiyor mu?
Sevmiyorsa ben ayrılıp hayatımı devam ettirmelimiyim? Ne olur, bana yol göster...
◊ Rumuz: Bu nasıl sevgi?

YANIT

Sevgili kızım, “kavga ettiğimizde hep ayrılmaktan söz ediyor” diyorsun. Tamam da, kavga etme nedeninizden söz etmiyorsun. Neden kavga ediyorsunuz? Hem de anladığım kadarıyla çok sık kavga ediyorsunuz. Bu yüzden sevdiğin adam sana “Yeter artık seni çekecek bir enayi bul, o uğraşsın seninle” diyebiliyor.
Her şeye rağmen seni sevdiğine inanıyorum. Ama adamı çileden çıkartacak davranışlarda bulunuyorsun ki, sana olan sevgisine rağmen artık katlanamadığını söylüyor.
Bilmem ama neden son zamanlarda sevgililer, şu güzelim gençlik yıllarını, sevgiyle, mutlulukla, neşeyle geçireceklerine sürekli didişerek, kavgalarla, huzursuzlukla mutsuz olarak geçirmeye çalışıyorlar. Zaten dünya giderek yaşanması zor bir hale geliyor, insanların mutluluğu yakalaması zorlaşıyor, bari şu gençlik yıllarınızı boşa harcamayın.
Sevginizi coşkuyla yaşayın, kavgayla, gözyaşlarıyla dargınlıklarla değil.

Eşimden sürekli kuşkulanıyorum

Sevgili Güzin Abla, ben birkaç aylık evliyim. Eşimi çok seviyorum ama ona güvenemiyorum. İçimde hep bir şüphe var. Sanki içimden bir ses onun başkalarıyla birlikte olduğunu söylüyor. Sence ne yapmalıyım? Böyle giderse aklımı kaçıracağım.
Aklım fikrim onda, hep kafamda kötü düşünceler var; sence ne yapmalıyım? Böyle giderse evliliğim de bitecek. Bu durumum normal mi size göre? Yoksa ben psikolojik bir sorun mu yaşıyorum?
◊ Rumuz: Şüphe

YANIT

Sevgili kızım, elbette ki bu durumun normal değil, hem kendine hem de eşine resmen eziyet ediyorsun. Eşin seni sevmiş, seni seçmiş, seninle evlenmişse, henüz birkaç aylık evliyken seni aldatmayı düşüneceğini sanmıyorum. Ve eğer eşinin gerçekten kuşkulanılacak bir durumu yoksa, böyle sürekli onun üzerine üzerine giderek, sonunda ona “yapsam da bir, yapmasam da...” dedirteceksin.Ve böyle durumlarda ne olur biliyor musun, gerçekten erkekler belki de akıllarında bile yokken, tutup karşılaştıkları ilk kızla ilişki kurmaya kalkışırlar. Ki, bu da gerçekten ikiniz için de hiç iyi olmayacaktır. Sanırım bu sorunu yaşamanda eşinin hiçbir suçu yok. O halde bence bu takıntından vazgeç. Ya da vazgeçemiyorsan, bir psikoloğa başvur ve sana gerçekten yardımcı olsun.