Hayata başlarken şanssızdım ama başardım

Babam annemi ben 9 yaşındayken aldatmaya başladı. Ben henüz aldatmanın bile ne olduğunu bilmezken, daha o yaşta insanlara hatta kendime güvenimi yitirdim. Annemin kırılan kalbi, dağılan ailemiz, babasızlığını daha derinden hisseden kardeşlerimin yükü daha o zamandan omuzlarıma yüklenmişti. Ama derslerimi de okulumu da bırakmamalıydım.

Annem çalışmaya başladığı için okulum, kardeşlerimin sorumluluğu anneme destek olma içgüdüsü, beni öyle yoruyordu ki gönlümce oyun oynadığımı bile hatırlamıyorum.

Bu koşuşturma içerisinde zaman öyle çabuk geçivermişti ki artık üniversite yaşım gelmişti. Herkes iyi bir bölüm kazanmaya çalışırken, ben kazandığım bölüme nasıl gideceğimi kara kara düşünür oldum. Sonunda okula başladım ama baktım çok fazla masrafım oluyor, (2 kız kardeşim de okuyor), üniversiteyi bırakıp çalışmaya başladım ve açıköğretime kaydoldum.

Şimdi özel bir şirkette muhasebe departmanında çalışıyorum. Öte yandan da okulumu bitirip mali müşavirlik belgemi almak için çabalıyorum.
Bunları anlattım çünkü daha hayata başlarken şansızdım. Ama kendi ayaklarımın üstünde durup güveni de güvensizliği de kendi çabalarımla öğrenmeye çalışıyorum. İhaneti gördüğüm her an yıkılmaya kalksam inanın ne ben iyi bir birey olurum ne de gelecekte kendine sahip olan bir kadın olabilirim. şansımı da şansızlığımı da kendim yaratmalıyım. Hayatıma şöyle bakıyorum; gördüğüm ve yaptığım hatalar tecrübe, yaptığım doğrular başarı oldu benim için...
Rumuz: Mutsuzluk mu?

Sevgili kızım, hayatını o kadar güzel değerlendirmişsin ki, seni hem bu yazın, hem de özgüvenin, mücadele gücün için tebrik etmek isterim.
Ayrıca kendinle ilgili bu yaşam öykün, gerçekten hayatta ilk karşılaştığı olumsuzlukla, ilk hayal kırıklığıyla bir anda umudunu kaybeden, yaşam gücünü yitiren, umudu bir kenara atan, güçsüz insanlara çok güzel bir örnek...

Her türlü acı karşısında yıkıl-madan durmayı başaramayanlara, gerçek bir mücadele öyküsü. ışte her zaman hayatın iniş, çıkışlı ve ta doğumdan itibaren bir mücadele olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Beni doğruladığın, okurlarıma destek verdiğin için teşekkürler...

İlişkimizde şiddet kıskançlık ve hakaret var

Ben 27 yaşında bir kadınım. 8 yıllık bir ilişkim vardı 5 yıl ara vermiştik, bu arada hiç görüşmedik. Onun çabaları sayesinde tekrar bir araya geldik. Fakat son bir yılımı bana zehir etti.

Son zamanlarda sürekli beni aşağılıyor. Fakat bir türlü de ayrılmıyor. Üstelik ilişkimizde şiddet ve kıskançlık da var...

Şimdilerde ise cinsel açıdan bana ağza alınma-yacak hakaretlerde bulu-nuyor. Psikolojim iyice bozuldu.

Seviyorum, aşığım diyor fakat saçma sapan belden aşağı hakaretlerde bulunuyor. Nedeni ne olabilir? Ne düşüneceğimi bilemiyorum. Cevap yazarsanız çok memnun olurum.
Rumuz: İzmirli

Kızım senin derdin ne, Allah aşkına?.. Bu adamı neden çekiyorsun? Önce uzun bir beraberlik yaşamışsın bu adamla. Ama demek yürümemiş ki ayrılmışsınız. Hem de 5 yıl gibi uzunca bir süre ayrı kalmışsınız. şimdi eminim bu yılların acısını çıkarıyordur.

Bazı insanlarda hastalıklı bir kıskançlık vardır. Psikolojik açıdan dengesizlik sayılabilecek, bir kıskançlık duygusu. Bu nedenle sana hakaret ediyor olmalı. Ondan uzak kaldığın uzun yıllarda senin ne yaptığını, ona ihanet edip etmediğini bilemediği için, bu kuşku yüzünden seni ezmeye, senden bir anlamda intikam almaya çalışıyor olmalı.

Sana önerim ondan ayrılıp, bir daha da geri dönmemen.

Plaket aldım

Sevgili okurlarım, Genel Yayın Yönetmenliği’ni Defne Andaç Tozan’ın, Konu Koordinatörlüğü’nü ise Neslihan Kocatürk’ün üstlenmiş olduğu www.uzmantv.com sitesinde, bir yıldır yayınlanan soru ve cevaplarım çok izlenenler arasında yer aldığından, bana verilen plaket nedeniyle Uzman TV’ye teşekkür etmek istedim.

“Kocamı aldattım söylemeli miyim?” veya “Erkek arkadaşım evlenmeden sevişmek istiyor, ne yapayım?” gibi sorular içeren bu röportajlarımı izlemek isterseniz, www.sevgiliguzinabla.com adlı sitemde bulunan linke tıklayarak doğrudan yayına ulaşabilirsiniz.