Eşimin başka kadınla ilişkisi var

2016 yılında kızıma hamileyken eşimin telefonunda bir kadınla yazışmalarını gördüm.
Dünyam yıkıldı çünkü biz severek evlendik ve çok mutluyduk. Kavga filan da etmezdik... Ta ki bir kadın aramıza girene kadar.
Bana yalvardı, “Tamam, o ilişkiyi bitireceğim, beni bırakma” dedi. Ben de inandım. Ama bitirmemiş. Birlikte olduğu kadın da evliymiş ve kocası beraber görmüş onları. Eşini boşamış, eşimle mahkemelik olmuş.
Ben de eve evrak gelince öğrendim.
Ama yeni doğum yapmıştım. Küçük bebekle kime sığınacaktım?
Ailem köyde ve zor geçinen insanlar. Onlara yük olmak istemedim. Üstelik 18 yaşında bir oğlum, 13 yaşında bir kızım daha var.
Küçük kızım 1 yaşındayken kadına işyeri açtığını öğrendim... Meğer bankadan para çekmiş.
Onu duyunca artık dayanamadım, kızımı da aldım çekip gittim. Diğer iki çocuğum babasında kaldı.
Tabii peşimi bırakmadı. Yalvardı, diğer çocuklarımla tehdit etti, dönmek zorunda kaldım. İki yıl sonra bana artık dayanamadığını söyledi ve “İtiraf etmem lazım. O kadınla hâlâ görüşüyorum” dedi.
Ben o an delirdim. Abimi arayıp “Artık çekemeyeceğim, gel beni al” dedim. Abimin geleceğini duyunca karşı çıktı.
“Ben öyle demedim, bırakıp gidemezsin” diye dil döktü. Kavga, dövüş derken küçük kızımı evden kaçırdı. Abim de beni zorla o evden çıkardı. 18 yaşındaki oğlum, “Anne git, ben seni alırım yanıma” dedi.
13 yaşındaki kızım arkamdan bakakaldı ağlayarak...
Dava açtım, 4 ay boyunca rahat vermedi. Çocukları da göstermedi. Araya büyükler girdi. Eşim bir yandan, onlar bir yandan, çocuklarımın hasreti bir yandan tükendim.
En son evi, işyerini üzerime yaptı ve “Anladım hatamı” dedi. Davayı geri çektim. 3 ay çok iyiydim. Ama onun açısından bir şey değişmedi. Yine o kadınla görüşüyor ve inkâr ediyor.
O kadının “Karını ikna et, boşansın” diye yazdığı mesajları gördüm. Eşim bize bu kadar iyiyken, ailesini bu kadar severken onunla da nasıl olabiliyor? Ne yapmalıyım ben şimdi? Rumuz: 3 çocuk annesi

YANIT

Sevgili kızım, mektubun gerçekten çok çarpıcı bir örnek...
İşte tipik bir erkek...
Erkekler genellikle buradaki gibi, hem eşlerinden, çoluk çocuklarından vazgeçmek istemiyorlar hem de yeni bir sevgilinin peşine düşüyorlar.
Hem o olsun hayatlarında hem de evdeki eş otursun oturduğu yerde... Düzenleri bozulmasın.
İşte ben bu yüzden hep yazıyorum ve ikinci kadınlara sesleniyorum:
“Eşinden boşanmasını bekleme, seninle evlenmeyecektir, senin hayatını boşa harcayacaktır... Belki senden de vazgeçmeyecektir ama eşi ve çocuklarının yeri ayrıdır.” Eminim eşin seni seviyordur kızım, sana düşkünlüğü de samimidir. Ama senin ne kadar zor koşullarda yaşadığını da çok iyi anlıyorum.
Gerçekten o kadını bile bile yaşamak hiç de kolay olmasa gerek.
Ama bugüne kadar sabretmişsin...
Umut etmişsin. “O kadının istediğini yapmayacağım” derken sana hak vermemek de elde değil.
Dilerim yaşadığın bunca acının, fedakarlığının karşılığında çocukların da değerini bilir.
Eşin de aslında çoktan pişman olmuşa benziyor. Ne diyelim, affetmek büyüklüktür...