Eşim ve görümcelerimle problemleri nasıl çözerim

Merhaba Güzin Abla, eşimle yaşımız 28 ve 4 yıldır evliyiz. Eşim, önlisans, ben lise mezunuyum. Eşim asgari ücretli işçi, ben ise devlet memuruyum.
Bizimki aşk değil mantık evliliğiydi. Çünkü eşim, temiz kalpli, dürüst, güvenilir ve sadık biri. Bunlar benim önem verdiğim değerler. Hiçbir zaman maddiyat umurumda olmadı. Zamanla da sevdim onu.
Eşimin iki kız kardeşi var, ikisiyle de aram hiç yok. Eşimin benden 1 yaş büyük ablası daha evlenmeden önce ona ismiyle hitap ettiğimden saygısız ilan etti beni...
Nikâhımız kıyıldıktan sonra eşim, “yengeni de tebrik etsene” dedikten sonra ablası, “benim öyle yengem yok, bana abla bile demedi” dedi.
Küçük kardeşi ise eşinden boşanınca, bizim çocuğumuza bakmak için yaklaşık 9 ay aynı bizimle evde yaşadı. Tabii bunların hepsi problem oldu.
Eşimin annesi ve babasını çok severim, saygı duyarım. Bir gün bayram için eşimin ailesinin yanındaydık.
Küçük görümcemle aramızda sürtüşme yaşandı. Ne anneliğimi, ne kadınlığımı ne de namusumu bıraktı.
İkinci gebeliğimde düşük yapmamı bile dile doladı. “Kızına ben senden daha iyi annelik yaptım, karnındakini sen öldürdün, yanındakini de öldürürsün” dedi.
Bu kadar hakarete daha fazla dayanamadım ve görümceme tokat attım. Hemen de pişmanlığını yaşadım.
Ertesi gün gidip özür diledim. Ama o hakaretleri için özür dilemedi.
Şimdi üçüncü bebeğime hamileyim. Pandemi dolayısıyla kimseyle görüşemiyorum.
Doğuma 20 gün kaldı. Eşim haftalık vardiyalı çalışıyor. Bizimle neredeyse hiç vakit geçiremiyor.
Stresli bir insan olduğu için üstüne de gidemiyorum. Ama ev işleri, hamilelik ve çocuk derken çıldırmak üzereyim.
Bir kere boşanma aşamasına geldik ama vazgeçirdi. Eşimi seviyorum. Aklımdan boşanmak geçmiyor artık. Görümcelerim ve eşimle olan problemlerimi nasıl çözebilirim?
◊ Rumuz: Boğuluyorum

YANIT

Sevgili kızım, şu korona günleri herkesi gerdiği gibi senin de sinirlerini iyice bozmuş anlaşılan.
Bir yandan da hamilelik stresi, daha önce kaybettiğin bebeğinin verdiği üzüntü, bir de üstüne üstlük görümcelerinin sana karşı takındığı haksız tavır elbette seni “boğuluyorum” diyecek kadar bunalıma sürüklemiş.
Aslına bakarsan eşinle fazla bir sorun yaşamıyorsunuz ama pek çok evlilikte olduğu gibi eşinin ilgisizliğinden yakınıyorsun...
Ama sevgili kızım inan bu sadece senin sorunun değil.
Evli hanımların büyük çoğunluğu aynı şeyden şikayetçi.
Eşlerinin ilgisizliğinden yakınıyorlar ama bunun en önemli nedeni çalışma şartlarının günümüzde giderek çok daha ağırlaşmış olması.
Bak sen de “Eşim vardiyalı çalışıyor” diyorsun. Kim bilir ne zor bir işte çalışıyor.
Son zamanlarda işini kaybetme korkusu da erkekleri giderek strese sokuyor, görmüyor musun?
Sen belki memuriyet hayatında daha rahat olabilirsin.
Bu yüzden onu anlayamıyor olabilir misin? Ona biraz daha anlayış göstermelisin.
Görümcelerini ise eşin de sorun yapmadığına göre, sen de önemseme.
Belli ki senden hazzetmemişler.
Mümkün olduğu kadar onlarla az görüş ve onları oldukları gibi kabul et. Yuvanı onlar için yıkmaya değmediğine sen de karar vermişsin işte...