Engelliyim diye bizi ayırdılar

Güzin Abla, benim yaşım 33, bekarım ve engelli bir gencim. İyi bir mesleğim var. Bir matbaada çalışıyorum ve ailemle birlikte yaşıyorum. 2 yıl önce bir kadınla tanıştım. Kendisi 29 yaşında, evlenmiş ayrılmış ve ailesiyle başka bir şehirde yaşıyor. Birbirimizi çok iyi tamamladığımızı düşünüyorum. Bu yaz onu ailesinden istedik ve nişanlandık. Ama neredeyse 1 ay geçti, ailesi haber yolladı. Engelli olduğum için nişanı attılar. Sevgilim ise benden ayrılmak istemiyor. Bu yüzden ailesinden birkaç defa şiddet gördü. Ailemle birlikte karşı tarafı 5-6 aydır ikna etmeye çalışıyoruz. Ama aileyi ikna etmek imkansız görünüyor. Benim engelli olduğumu başından beri biliyorlardı. O zaman ses çıkarmamışlardı. Şimdi neden değiştiler anlamıyorum. Ben sevdiğime gizlice evlenelim diyorum ama ailesinden çok korktuğu için cesaret edemiyor. Şu anda ailesinden gördüğü şiddet yüzünden doktora gidiyor. Psikoloğun ona ailesiyle kalmamasını söylediğini biliyorum... Ailesi 5-6 aydır ikna olmadı ve olmayacak gibi duruyor.Ben ona nasıl yardım edebilirim? Bana bu konuda fikir verin. Onu İstanbul’a getirmek ve o aileden kurtarmak istiyorum.

Sevgili oğlum, engelli olmak hiç suç olur mu? Engelliler haftasında görmüyor musun kuruluşlar, dernekler, halk nasıl da engellilerimize sahip çıkıyor...
Bugün trafik kazalarında, savaşlarda sapasağlam genç insanlar engelli kalmıyor mu? Bu senin sevdiğinin ailesi gibi, onları yok mu saymalı? Bu insanların eşleri böyle oldular diye, onlara sırt mı çevirmeli?
Bu ailenin nasıl merhametsiz olduğu zaten kızlarına davranışından da belli... Ancak evlenip ayrılmış, 29 yaşında, olgun ve aklı başında olması gereken bu genç hanım nasıl bu kadar baskıya ve şiddete katlanabiliyor, anlamış değilim.
Çoktan ailesinden ayrı yaşaması, çalışıp bağımsız kalması gerekiyordu. Seninle evlenmeye kararlıysa, neden senin yanına gelip evlenmeyi düşünmüyor? Herhalde annen baban da onu kendi evlatları gibi bağrına basacaktır. Sen ne olursa olsun sevdiğin kadını ikna etmeye çalış.
Bir yandan dayak yiyip, bir yandan hâlâ o aileyle oturması çok garip.
Sonuçta boşanmış bir genç kadının böyle bir ailenin evine dönmemesi gerekirdi. Sen ona sahip çık oğlum, başka çare yok.

Benimle zorla ilişkiye girdi

Güzin Abla, 24 yaşında, yalnız yaşayan, çalışan, bekar bir genç kızım. Ancak 8 ay kadar önce işyerinde bir gençle tanıştım ve onunla çıkmaya başladım.
Ona bakire olduğumu ve asla onunla birlikte olamayacağımı, öpüşmekten öteye gidemeyeceğimi söylemiştim. O da kabul etmişti.
Ama geçenlerde yine evine gittiğimizde öpüşürken ileri gitti ve benimle zorla ilişkiye girdi. Şimdi perişanım.
Çünkü bir süre sonra, bir başkasından onun evli ve iki çocuk babası olduğunu öğrendim. Kendisi de kabul etti zaten.
Evliyse neden başkalarıyla çıkıyor, neden benimle ilişki yaşıyor?
Karısından çocukları olduğu için boşanamayacağını söylüyor. Ama benim sorumluluğumu da almak istemiyor.
Ona karşı çok fazla kin ve öfke duyuyorum. Ona bir kötülük yapmak istiyorum.
Mesela ondan hamile kalmak veya karısına her şeyi anlatmak gibi...
Ama yine de bunu yapmalı mıyım, bilemiyorum.

Güzel kızım, bir söz vardır hani, “Öfkeyle kalkan zararla oturur” diye. Büyüklerimiz bu sözü boş yere söylememiş.
Aslına bakarsan bu genç adam kadar sen de hatalısın. Onunla neden dört duvar arasında, seninle ilişkiye girebilmesine imkan verecek bir yerlerde buluştun?
Madem onun evli ve çocuklu biri olduğunu öğrendin, neden onunla arkadaşlık etmeyi sürdürüyorsun? Şimdi de ona kötülük etmeyi düşünürken, aslında kendine zarar vereceğinden habersizsin.
O hiçbir şeyden haberi olmayan, şanssız kadıncağızın ne günahı var değil mi? Bunu ona söyleyeceksin de ne olacak?
Bu tür erkekler aslında yuvalarını yıkmak istemezler... Sonuçta adama değil, yalnızca evdeki o çaresiz kadına acı vermiş olacaksın. İşte erkeklerin anlayamadığım bir yanları daha... Bir taraftan kız kardeşlerinin erkeklerle gezmesine asla katlanamazken, bir başka kıza işte böyle zarar verebiliyorlar...
Hamile kalmak ise ne korkunç bir düşünce! Hem kendine hem de doğacak o masum yavrucağa büyük kötülük edersin. Seninle hamile kaldın diye evlenecek mi sanıyorsun? Hayatını yakarsın.
Bırak bu adamı, kendi yoluna git. Sana uygun biri olmadığını görmüşsün.
Olan olmuş bir kere, zararın neresinden dönsen kârdır.
Sakın kinle, nefretle yanlış adımlar atayım deme... Ona hiçbir şey olmaz, olan sana olur.