Bugün kız arkadaşlarınızı arayın

Bu hafta sizlerle bir dostumun yolladığı bir yazıyı paylaşmak istiyorum. Bana bu çok ilginç ve anlamlı yazıyı yollayan, bu şekilde arkadaşlığımızın değerini bir kez daha hatırlatan çok sevgili arkadaşım Ayşe Tarman’a binlerce teşekkür...

Çocukluk yıllarından bu yana bize uzanan, okul sıralarından beri bizimle yaşamı paylaşan ya da zorlu iş hayatımızda bize dostluğuyla destek olmayı bilmiş pek çok kız arkadaşımız vardır. Onlarla her şeyimizi paylaşmışızdır. Birlikte belki de hiç gülmediğimiz kadar çok gülmüş ya da çok sık ağlaşmışızdır. Belki bazı koşullar, yaşamın getirdiği zorluklar, günlük koşuşturma, para kazanmak ve de iyi bir ev kadını olmak için sarf ettiğimiz müthiş çabalar ve kaybettiğimiz çok değerli zamanlar içinde, kız arkadaşlarımızı uzun süre aramadığımız, ihmal ettiğimiz oluyor. Ama onların nerede ve hangi koşullarda olurlarsa olsun, ihtiyacımız olduğunda her zaman yanımıza koşacaklarını bilmek, her zaman bize gözyaşlarımızla ıslatabileceğimiz, başımızı yaslayabileceğimiz bir omuz sunacaklarını düşünmek bile yeterli.

Ben de bu güzel yazıyı hem kendi kız arkadaşlarıma, hem de hepinizin değerli kız arkadaşlarına ve hayatımızda yer almış tüm güzel kadınlara seslenmek için buraya aktardım.

Uzun zamandır aramadığımız ama yüreğimizin bir köşesinde önemli bir yeri olan kız arkadaşlarımızı bu vesileyle hatırlayıp, hemen bugün telefona sarılalım. Onları ne kadar sevdiğimizi söyleyelim diye. ‘Anneler Günü’, ‘Sevgililer Günü’, ‘Babalar Günü’ var ama hiç kimse ‘Kız Arkadaşlar Günü’ yapmayı akıl edememiş...

Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum, canım arkadaşlarım!

Anneler Günü, Sevgililer Günü, Babalar Günü var ama hiç kimse Kız Arkadaşlar Günü yapmayı akıl edememiş.

... Sıcak nemli bir günde evli genç bir kadın koltukta oturmuş, ziyaretine gittiği annesiyle buzlu çay içiyordu. Hayat, evlilik, hayatın yüklediği sorumluluklar ve yetişkinliğin getirdiği yükümlülükler hakkında konuşurlarken, anne bardağındaki buzları düşünceli bir şekilde birbirine tokuşturdu ve dönüp kızına ciddi bir bakış attı, ‘Kız arkadaşlarını unutma’ diye tavsiyede bulundu, ‘Yaşın ilerledikçe senin için daha önemli olacaklar, kocanı sevsen de, çocuklarını ne kadar çok sevsen de önemi yok, yine de kız arkadaşlarına ihtiyaç duyacaksın. Onlarla şu anda ve daha sonra bir yerlere gitmeyi ihmal etme, onlara her zaman vakit ayır, birlikte ol. Ve her zaman kız arkadaşlarını hatırla. Onlar sadece arkadaşların değil, senin kardeşlerin, kızların ve diğer akrabaların aynı zamanda. Yaşamında hep diğer kadınlara ihtiyaç duyacaksın’ dedi.

‘Ne kadar komik bir öğüt’ diye düşündü genç kadın. ‘Daha yeni evlenmedim mi? Evli çiftler dünyasına yeni katılmadım mı? Artık ben evli bir kadınım. Tanrı aşkına, yetişkin bir kadınım, artık kız arkadaşlarına ihtiyaç duyan bir genç kız değilim. Eminim ki kocama ve aileme hayatımı adamak, ihtiyaç duyduğum tek şey olacak.’

Ama yine de annesini dinledi; kız arkadaşlarıyla iletişim kurmaya devam etti ve her geçen yıl buna daha çok vakit ayırdı. Yıllar geçtikçe, annesinin kendisine dediklerinin ne anlama geldiğini, daha iyi anladı. Zaman ve koşullar değiştikçe ve kadın üzerindeki gizemi fark etmeye başladıkça, kız arkadaşları, kendi hayatının başlıca dayanağı oldu.

Bu dünyada yıllarca yaşadıktan sonra işte bunları öğreniyor kadınlar: Zaman geçiyor. Hayat akıyor. Mesafe ayırıyor. Aşklar büyüyor ama giderek azalıyor. Kalpler kırılıyor. Kariyerler son buluyor. Ebeveynler ölüyor. Erkekler arayacaklarını söyleyip aramıyorlar. Ama kız arkadaşlar hep oradalar, yanınızdalar.

Aranızda ne kadar zaman ve kaç kilometre olduğu önemli değil. Bir kız arkadaş, hiçbir zaman ona ihtiyaç duyduğunuzdan daha uzak değildir. Yalnızlık vadisinde, yalnız ve kendiniz için yürümeniz gerektiğinde, kız arkadaşlarınız vadinin kenarında sizi alkışlayarak, sizin için dua ederek, sizi çekerek, vadinin sonunda kollarını açarak sizi bekliyor olacaklar. Bazen kuralları çiğneyecek ve yanınızda yürüyecek ya da içeri gelecek ve sizi dışarı taşıyacak.Benim kızım, kız kardeşlerim, annem, görümcelerim, kayınvalidem, teyzelerim, yeğenlerim, kuzenlerim, bütün diğer ailem ve kız arkadaşlarım hayatımı koruyor. Dünya bu kadınlar olmadan aynı olmazdı ve tabii ben de.

Kadınlık denen bu maceraya başladığımız zaman, önümüzde uzanan bu inanılmaz sevinçler ve kederlerle bezeli hayat hakkında hiçbir fikrimiz yoktu, birbirimize ne kadar ihtiyaç duyduğumuz hakkında olmadığı gibi. Oysa her gün hálá birbirimize ihtiyaç duyuyoruz.

Hayatınızın devam etmesine yardımcı olan tüm kadınlara zaman ayırın, teşekkür edin. Onları asla ihmal etmeyin, unutmayın.
Yazarın Tüm Yazıları