Benden 19 yaş küçük çalışanıma âşık oldum

Merhaba Güzin Abla, ben 51 yaşında bir erkeğim. Üniversitede tanıştığım ve çok zor açıldığım 24 yıllık eşimi, üç yıl önce pankreas kanserinden kaybettim.

Yurtdışında okuyan bir kızımız var. Eşimden sonra hiçbir kadınla ciddi bir ilişki yaşamadım.

Ta ki karımdan miras kalan yardımcısı, yabancı uyruklu hanım, artık yaşlandığını ve yurduna dönmek istediğini söyleyene kadar... Ona “Bana senin kadar iyi birini bul öyle git” dedim.

O da kendi ülkesinden bir kız getirdi. İşi öğretti ve gitti.

İzin günlerini aynı şehirde hasta bakan annesinin yanına giderdi.

Aynı şekilde o da izninde kızının yanına geldi.

Yetiştiği kültür gereği biraz rahat davranan ve giyinen, endamı yerinde olan bu mavi gözlü çalışanıma, bazen seksi de gelse, duygusal yakınlık duymadığımı düşünürdüm.

Ta ki üç ay önce bir izin günü annesi arayıp kızını sorana kadar.

Yanına gitmemiş, telefonu da kapalıymış. Ertesi gün sorunca yeni tanıştığı birinin evinde kaldığını söyledi ve annesine bahsetmememi rica etti.

İlk tepkim şaşırmak oldu. Ama sonra iş değişti ve fena halde kıskandığımı anladım. O gün bugün çok acı çekiyorum.

Her evden çıkışında acaba nereye gidiyor, diye üzülüyorum.

Farkında değilim ancak davranışım değişti ki, birkaç kere ‘bir sorun mu var’ diye sordu. 

Durumu açtığım yakın arkadaşım “eh biz bekliyorduk, ama sen hiç yanaşmadın ki kıza” dedi ve ekledi: “Bak birkaç sorun var. Önce senden 19 yaş küçük. Sonra ilgini reddedip işten ayrılırsa başka dert. Kabul edip yanında kalsa bu defa sen çalışanın gözü ile bakıp iş bekleyemezsin.”

Haklı da ben yaş farkını tolere edebilirim. Ona da bir yardımcı tutacak maddi gücüm var.

Tek problem beni reddedip yanımdan ayrılması.

Yıllar önce ilk ilgi duyduğum kız arkadaşıma bir cesaret açılıp evlendiğim için, şimdi nasıl yaklaşacağımı da bilemiyorum. Bu konuda tecrübesizim. Ve reddedilmekten çok korkuyorum.

◊ Rumuz: Yolcu

YANIT

Sevgili okurum, bu kıza karşı duygularınızdan emin misiniz ve diyelim ki bu duygular karşılıklı, o zaman ne yapmayı düşünüyorsunuz?

Kısacası bu kızla evlenecek misiniz? Nasıl teklifte bulunacağım, diye telaşlanıyorsunuz ya, bu teklif evlenme teklifi mi, yoksa birlikte olma teklifi mi?

Ayrıca bu genç hanıma karşı duygularınız biraz da yalnızlıktan, onun sürekli yanıbaşınızda bulunmasından da kaynaklanan bir alışkanlıktan olabilir mi?

Sizi kınadığımı düşünmeyin sakın. İnsanlar zaman zaman yaşadıkları acılar nedeniyle olmayacak zaaflara kapılabilirler.

Elbette ben bu seçiminizin size pek de uygun olmadığını düşünüyorum. Sanırım siz de bunun farkındasınız.

Ama dediğim gibi bu genç hanıma karşı aşırı bir zaaf içindesiniz. Onu kıskanıyor, kaybetmekten korkuyorsunuz.

Ona açılırsanız, sizden uzaklaşıp, çekip gidebileceğini düşünüyorsunuz.

Bence gitmez, aksine sizinle bir beraberlik, ya da evlilik onun hayal edebileceğinin çok üstünde bir şeydir.

Sizin gibi bir beyefendinin çalışanı iken, evinin hanımı olmak onun için az şey mi?

Bana kalırsa sizin endişe edeceğiniz şey, ona teklif ettiğinizde sizi terk etmesi değil de, büyük ihtimalle kabul ettiğinde, sizin nasıl bir yol izleyeceğiniz...

Baştan beri sorduğum gibi bu ilişkiyi evliliğe kadar götürmeyi düşünüyor musunuz gerçekten?

Çünkü bu gerçekten çok ciddi bir karar.

Unutmayın ki bir de kız evladınız var...