Baba sevgisi görmedim

Merhaba Güzin Abla, ben 23 yaşında bir kızım ama 35’in üzerinde gösteriyorum. Ailenin en büyük çocuğuyum. Benden başka 2 küçük kardeşim daha var.
Ablacığım, erkekler neden bu kadar kendini beğenir, neden hep kendilerini suçsuz, karşılarındakini suçlu görürler, bir insan yapamayacaksa, böylesine kutsal bir görevi yerine getiremeyecekse, neden çocuk yapmaya baba ve koca olmaya çalışır?
Dayanacak gücüm yok artık ablacığım, ben de gençliğimi yaşamak istiyorum.
Her şeyde, her yerde babamın karşımıza çıkmasına, her fırsatta o elleri öpülecek kadına bağırıp çağırmasına dayanamıyorum artık!
Kendimi mi öldürmem gerekiyor bunların son bulması için? Ölümüm, soğuk bedenim onun hatasını anlamasına yardım eder mi acaba?
Belki o zaman iki küçük kardeşim ve biricik annem rahat ederler.
Benim tek isteğim sıcak, mutlu bir aile. Benim babam elimi tutan, ağlayınca bana sarılan bir baba olamadı.
Yalnız bırakıp, terk etti gitti. Bana sevgisini hissettiren bir baba olamadı.
Baba olmayı bilemiyorsanız, çocuk yapmayın o halde! Bütün babalara sesleniyorum buradan, hiç yapmadıysanız bugün gidin sarılın, öpün çocuklarınızı. Koklayın. Sizleri çok seviyorum deyin çocuğunuza, eşinize.
Kapatın televizyonlarınızı, bilgisayarlarınızı, hiç konuşmadığınız gibi sevgiyle, taparcasına bakarak konuşun onlarla.
* Rumuz: Babam ve ben

YANIT

Sevgili kızım, psikolojide ilk öğrendiğimiz dersti bu; annenin evladı için sevgi ve şefkat, babanın ise güven ve güç anlamı taşıdığını öğrenmiştik...
Çocuk sevgiyi annesinden, hayata güven duymayı ise babasından öğrenir. İşte babanla aranızdaki bu iletişimsizlik, uzaklık senin hayata karşı güvensiz, umutsuz bir genç kız olmana yol açmış.
Satırlarından anlaşıldığı gibi, hayattan hiçbir beklentin yok. Üstelik babanın anneni üzmesi, ezmesi, onu mutsuz etmesi, onu korumak, onun acılarını da taşımak zorunda bırakmış seni.
Tutmuş ölümü düşündüğünü söylüyor, ölümünün sanki babanın geri dönmesine, annene ve kardeşlerine dört elle sarılmasına yardımcı olacağını hayal ediyorsun.
Bu saçma sapan düşüncelere nereden kapıldın bilemiyorum ama eğer bir adam senin de dediğin gibi baba olmayı beceremiyorsa, seni hiçbir zaman bir baba olarak sarıp sarmalamayı başaramamışsa, bunun seninle uzaktan yakından hiçbir ilgisi yok.
Bu tamamen onun yapısından kaynaklanıyordur. Bazı erkekler yine dediğin gibi ne koca olmayı, ne aile kurmayı, ne de baba olmayı bilebilirler.
Hataları, başaramayacaklarını bile bile böyle ciddi bir işe girişmeleridir. Babanın bu eksikliği seni yaşam boyu etkileyecek belki ama annenin sana verdiği sevgi ve şefkat duygusuyla da bir kadına gerekli en özel donanıma kavuşmuş olacaksın.
Bu da az şey değil...

Onunla evleneceğimizi hayal ettiğim için birlikte olmuştum

Sevgili ablacığım, yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Bir yılı aşkın bir süredir çıktığım biri vardı, çok iyi anlaştığımızı düşünüyordum.
Ancak yaklaşık bir hafta önce erkek arkadaşım evlenmeyi düşünmediğini bana resmen açıkladı. Oysa ben evlenmek istediğimi söylediğim için ayrıldık. Beni sevdiğine inanıyordum ama artık sadece beni ve duygularımı kullandığını düşünüyorum.
Onunla ne yazık ki cinsel birlikteliğimiz de vardı. Bu yüzden evleneceğimize inanmıştım. Şimdi ise benimle sırf gönül eğlendirmek için birlikte olduğu fikri beynime yerleşti.
Pişmanlığım boyumu aştı, kendimi teselli edemez durumdayım. Ne yapmalıyım, onu nasıl ikna edebilirim?
Ya da ondan vazgeçmeli miyim? Acil cevabını bekliyorum...
* Rumuz: Hayallerim

YANIT

Sevgili kızım, sen ne diyorsun? Artık ilişkiler öyle yüzeysel ki, göz açıp kapayıncaya kadar bitiveriyor... Birini tanıyorsun, bir süre beraber oluyorsun, her şey çok hoş giderken birden bakıyorsun, sanki o seni çok seven, peşinde koşan, sana sevgisini nasıl belirteceğini bilemeyen insan gitmiş, yerine bir başka ilgisiz, soğuk, donuk insan gelivermiş...
Hele evlilik konusu açılınca buz gibi oluveriyorlar.
Bir bakıma haksız da değiller kızım. Bu ortamda evlilik yapmak kolay mı? İşsizlik bir yandan, maddi zorluklar bir yandan... Yuva kurmak kolay mı? Gençler de işte bu zorluklara kolay kolay katlanamıyor, cesaret edemiyorlar...
Bunalıma girecek, kendini harap edecek bir şey yok. Her genç kız gibi bir flört yaşamışsın, bu da çok doğal.
Yürümemiş, bu da olabilir. Günümüzde o kadar çok yürümeyen ilişki var ki.
Üzerine gitmenin anlamı yok. Bu genç evlenmekten korkan biriymiş anladığım kadarıyla... Bu nedenle senden uzaklaşmış.
Keşke onu daha iyi tanımadan hemen beraber olmasaydın. Keşke demeyi de hiç sevmem. O halde bundan sonra bir ilişkiye başlamadan o insanla evlenmek amaçlı bir beraberliği tercih ettiğini baştan söylemelisin ki daha sonra böyle hayal kırıklığı yaşama... Ama bana sorarsan, bu genç adama hiç umut bağlama...