Aşktan gözü kör olmak

Abim, o kadın yüzünden tavır aldı

Sevgili Feyza Hanım, geçen gün köşenizde, 20 yaşındaki kıza sorduğunuz “Aşk gözünü mü kör etmiş?” sorusu, tokat gibi çarptı yüzüme. Bu durumu ben de ailemde yaşıyorum...
Abim, beş yıl önce boşandı. Boşanmak kendi isteği değildi ama aradan iki ay geçmeden yabancı bir kadınla görüşmeye başladı. İlişkileri dört yıl sürdü. Sonunda kadın beraber yaşamak istediği için ayrıldılar.
Abim, kendisinde kalan ergenlik çağındaki çocuklarının o kadının çocuğunu sevmediklerini, kendisinin de artık evlenmek istemediğini söylüyordu hep.
Geçen sene o ilişki bittiğinde, eşinden yeni boşanmış bir başkasıyla tanıştı ve bir yıla yakındır da onunla beraber.
Annem bu yeni kadını pek sevemedi. Anladığım kadarıyla kadının boşanma sebebi, kocasının iflas etmesi.
Onun da bir çocuğu var. Annem, bu kadının maddi durumu iyi olan abimle ne yapıp edip evleneceğini düşünüyor.

ANNEMLE İŞYERİNE GİTTİK, BENİ KOVDU

Sanırım abim de bağlanmış ona. Kendi çocuklarıyla geçireceği sömestr tatiline kadını ve çocuğunu da götürünce annem biraz bozuldu. Facebook’taki fotoğraflarından da abimin, kadının çocuğuyla kendi çocukları kadar, hatta daha fazla ilgilendiği görülüyor.
Bugün annemle abimin işyerine gittik. Annemin esas derdi, onun çocuklarını ihmal etmesi. Bu konu hakkında konuşurken, abim annemi eski geliniyle sürekli görüşmekle suçladı ve “Böyle giderse beni kaybedeceksin” dedi.
Ben de onun bu sözleri söylemesine yol açan kadının iyi biri olamayacağını söyledim. Bir anda hayatımda hiçbir zaman maruz kalmadığım bir sertlik, kabalık ve türlü hakaretlerle işyerinden kovdu beni!
Kalkıp gidecektim ama annemin gözyaşları yüzünden biraz daha kaldım. Abimin ardı arkası kesilmeyen hakaretleri yüzünden sonunda ikimiz de oradan ayrıldık.
Ne anormalliğim kaldı, ne cadalozluğum, ne insanlara hükmetmem ne de kendisine saygı göstermemem!
Aslında kalkıp bana iki tokat atmamak için kendini zor tutuyormuş!
Feyza Hanım, hayatta en sevmediğim şey haksızlıktır. Ben yabancı bir şirkette bin bir türlü insanla çalışıyorum. Kendim de çoluk çocuk sahibiyim. Bir gün dahi bilerek kimseyi kırmamışımdır.
Kaldı ki abim boşanma sürecinde sürekli çözüm bulabilmek için fikrimi alır, benimle görüşmek isterdi. Ne olduysa oldu, bunca nefretin hedefi oldum. Kadın hakkında laf edince, tüm öfkesini üzerime çektim.
“Erkekler böyledir” demeyin, benim babam da eşim de böyle değil. Babam senelerce kardeşlerine baktı, hâlâ ailesine yardım etmek için çırpınır durur. Eşim de annesine-babasına çok değer verir. Aile en önemli değerdir onlar için.
Ama abim için daha yeni tanıştığı biri bile her şeyin üzerine geçebiliyormuş. Maalesef bir anda artık bir kardeşim olmadığını hissettim hayatımda.
Rumuz: AK.