Arkadaşım eniştesiyle aşk yaşıyor

Bir akşam ağlayarak bana bir şey anlatacağını söyledi. Kendisine karşı tavır almamamı, onu anlamaya çalışmamı da sözlerine ekledi. Üstüne bana kimseye söylememem için yemin ettirdi.
Eski sevgilisi ondan iki yaş büyükmüş ve bir gün ıssız bir yere götürmüş onu, tecavüz etmeye kalkışmış. Kızın psikolojisi bozulmuş. Ailesine anlatamamış. Ailede yakın gördüğü ve onunla ilgilenen, ailenin de güvendiği eniştesi, yani halasının kocasına anlatmış. Adam anlayışla karşılamış ve ona destek olmaya çalışmış.

Arkadaşım bu arada sırrını anlattığı eniştesinden hoşlanmaya başlamış. Ergenlik hali işte, henüz yaşı 14-15’miş o sırada tabii. Adam da kıza aşık olmuş güya. Bu arada bu kızdan evvel görüşmediği kadın kalmamış. Kız bunu söylerken övünüyor, “Hayatta her şeyi yapmış, ben onun için sonuncuyum” diye. Kızı kandırmış resmen. Lisedeyken de kız ailesine, arkadaşımda kalacağım diyerek eniştesiyle kalmış kaç gece.
Bir gün halasından boşanacağını söyleyen bu adamla evlenecekmiş. Adamın iki çocuğu var, onların büyümesini bekliyorlar güya.
O kaçıp gittiği, sevgilim dediği adam meğer buymuş.
Kız kardeşi de durumu biliyormuş. Benim anlamadığım, anne baba kaç yıldır bundan nasıl hiç şüphelenmez?
Arkadaşımı bu adamı bırakması konusunda ikna edemedim. Babası duysa kızı öldürecek.
Ona karşı çıkıyorum diye arkadaşım bana şimdi çok kötü davranıyor. Benim dostluğumu da kaybedip adama iyice bağlanmasın diye hep yuttum her şeyi ama artık pes ettim.
Çünkü adamla kaç yıl oldu, sevgili hayatı yaşıyorlar. Bunları sadece ben biliyorum arkadaşları arasında.
Yeminliyim, kimseye söyleyemiyorum ama bu kötü olaya ortak olmak da istemiyorum artık.
Şöyle de bir durum var: Şu anda adam, ben, arkadaşım ve halası aynı yerde çalışıyoruz. Arkadaşım orada hem çalışıyor, hem okuyor. Ben ise okuyorum, bir yandan da staj yapıyorum.
Halası ve eniştesi ise orada ayrı birimlerde çalışıyorlar.
Arkadaşım bu yıl mezun oldu. Benim bir yılım daha var staj için. Eniştesinin bölümünde de çalışacağım ve ben o adamı görmeye bile katlanamıyorum.
Bu bilgileri vermem riskli ama tüm ayrıntılarıyla birine anlatmak istiyorum. Artık tek başıma kaldıramıyorum bu çirkin durumu.
Arkadaşımla ipleri koparmak içinde bahane arıyordum.
Ama o pişkin, konuşsam konuşacak. Ben ne yapmalıyım sence Güzin Abla? Bunları bilmek ve şahit olmak bile çok ağır. Ailesine de söyleyemiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
◊ Rumuz: İyilik meleği

YANIT

Canım kızım, elbette sevdiğin arkadaşının geri dönüşü olmayan bir uçuruma doğru gittiğini görmek seni üzüyordur. Ama beni bağışla, bu kız daha küçücük yaştayken de böyle dolaplar çevirmeye, yalan söylemeye, yaşına uygun olmayan davranışlarda bulunmaya başlamış.
Kendini ona karşı bu kadar sorumlu hissetme.
Onu seviyor olabilirsin, ona duyduğun dostluktan dolayı da böyle olmayacak ilişkilere girip, hayatını yakmasını istemiyor olabilirsin. Ama ben artık bu yaşımda, insanları ne kadar uğraşsan da, kendi kararlarından kolay kolay döndüremeyeceğini öğrendim. Senin elinden sadece ona doğruyu göstermek, akıl vermek gelir. Bundan sonrası ona kalmış.
Bak sen onu uyardığın, yaptığının hata olduğunu söylediğin için senden uzaklaştığını, sana kötü davrandığını anlatıyorsun. O halde bırak kendi yolunu çizsin.
Sen ondan sorumlu değilsin. Hatasını görecektir zamanla...