Ailem yüzünden beni terk etti

Belki diyeceksin “3 ayda ne kadar sevebilirsin” diye ama öyle değil abla, ona inanmıştım ve onu çok sevmiştim.
Hatta ailelerimiz bile tanışmıştı, biz onlara isteme günü için haber verecektik ama sevgilim benden ayrılmak istediğini, ileride mutlu olamayacağımızı söyledi.
Benim ailem biraz beklemek ve birbirimizi tanımamız için isteme gününü bir süre ertelemek istedi.
Bizim için kaygıları vardı, nasıl geçineceksiniz diye. Hâlbuki sevgilimin işi gayet iyiydi. Sevgilim, “Ailen beni istemiyor, ben nasıl yüzlerine bakacağım, sana bakamayacağımı düşünüyorlar, gururum kırıldı” dedi.
Çok canım yanıyor abla, sence sevgilimin düşüncesi doğru mu?
Yani bu saatten sonra barışma söz konusu bile değil ama bu içimdeki sorulara cevap bulmaya çalışıyorum.
Şimdiden sana çok teşekkür ederim. İyi ki varsın abla...
◊ Rumuz: Mutsuz

YANIT

Bu bana biraz bahane gibi geldi, sevgili kızım. Sanki evlenmek için acele etmeyip, bu süreci uzatmak için bahane aramış...
Çünkü sonuçta ailen seni ona vermemeyi düşünmüyor ki, ama her anne baba gibi, evlatlarının mutlu olmasını, rahat etmesini istemeleri çok doğal değil mi?
Yarın öbür gün, kendisi de baba olduğunda, aynı
şekilde düşünmeyecek midir?
Sevdiğin gencin durumu iyi de olsa, ailen bunu araştırmak da isteyebilir.
Birbirinizi daha iyi tanımanız için sözlenmenizi biraz daha ileri atmayı kararlaştırmak da onların en büyük hakkı.
Sana açık açık söylemeliyim kızım, eğer düşüncem yanlışsa, ki umarım öyledir, bu genç seni gerçekten seviyorsa, ne yapıp yapıp sana döner.
Ailene de daha anlayışlı yaklaşır. Sonuçta hakarete uğramış değil, kötü bir tavırla karşılaşmış değil.
Ailen endişelerini samimi bir şekilde ifade etmiş o kadar.

Onu yıllardır unutamıyorum

Merhaba Güzin Abla, ben 21 yaşındayım. Bundan beş yıl önce, birine oldukça masumca bir aşkla tutuldum.
O da benden hoşlanıyordu ama bir ilişkiyi sürdürmek için hoşlanmak yetmedi bize ve ayrıldık. Ama ben onu hiç unutamadım.
Ne olur yardım edin bana onunla olmayacağını biliyorum ama başkasını da hayatıma alamıyorum.
Hep onu istiyorum ya da onun gibi birini...
Şu an farklı şehirlerde üniversitede okuyoruz ve iletişimimiz kopmuştu.
Benim duygularımın onda karşılığı olmadığı için, bana umut vermemek adına konuşmuyorduk. Mesaj atsam dahi kısaca kestirip atıyordu.
Cesaretimi toplayıp, iki yıl aradan sonra tekrar mesaj attım ve gece ikiye, dörde kadar konuşmaya başladık.
Ama ertesi gün mesajı yine ben atıp sohbeti başlatıyorum...
Mesaj atmasam; atmayacak, yazmayacak diye düşünüyorum...
Sizce ne yapabilirim, belki de psikolojik yardım almam gerek, çünkü karşılığı olmayan bir sevgi yüzünden beş yıldır birini bekliyorum...
◊ Rumuz: Karşılıksız aşk

YANIT

Çocuk yaşta kapıldığın bu aşkı takıntı haline getirmişsin sevgili kızım. Bu tür takıntılar, bazen kişide psikolojik bozukluğa neden olabilir.
Seni istemediğini düşündüğün bir genci zoraki bir şekilde seninle konuşmaya mecbur etmek, sürekli aramak, seni sonsuz mutsuz eder.
Hem biliyor musun, genellikle insanlar karşılık bulamadıkları aşkları yönlendirdikleri kişileri gözlerinde büyütür.
Onu olduğundan çok daha üstün görmek, ulaşılmaz bir varlık gibi algılamak şeklinde ortak davranışlar sergilerler. Senin de hiç kimseyi beğenmemen, onun yerini tutamayacağını düşünmen, işte bu abartılı düşüncenin sonucu.
Bu güzelim gençlik yıllarını böyle olmayacak birine adaman çok yanlış. Hem de çok yazık...
Eğer gerçekten kendi kendine telkinle bu takıntıdan kurtulamıyorsan, o zaman profesyonel yardım almalısın.
Ama bana kalırsa, yeni bir genç arkadaş edinip, ondan hoşlanmaya başlamakla olayı çözebilirsin.