30 yaşında ama şimdiye kadar hiç çalışmamış

Merhaba Güzin abla...
Aklım, kalbim ve kafam çok karışık. Nereden başlasam bilmiyorum.
Güzin abla, 7 yıl önce üniversitede biriyle tanıştım. Şu an 25 yaşındayım ve en güzel günlerimi onunla yaşadım. O kadar mutluyduk ki... Ondan uzak kalınca hemen özlüyordum, o da aynı şekilde. Aşkımız dolu doluydu...
Okullar bitti, ben hemen işe başladım. O 30 yaşında ama bugüne kadar hiç çalışmamış. Sürekli evde oturuyor.
Bu arada ikimiz ayrı şehirlerdeyiz, sadece telefonla görüşebiliyoruz.
Neyse... O okuldan sonra askere gitti. Akserden döneli de 7 ay oldu. Ne zaman konuşsak “İş arıyorum” diyordu. Ama onca zaman geçti hâlâ ses seda yok.
Son iki aydır sürekli öğleden sonra 3’lere kadar uyuyor, sürekli bir uyuşukluk. Hâl hatır sormak bile yok... Konuşurken gelecekle ilgili sorular sorsam beni tersliyor, hemen kapatıyor telefonu.
“İş aramayı da bıraktım, nasıl olsa kimse aramıyor” diyor. Bense “Bir an önce işini bul da evlenelim” diye ısrar ediyorum. Dediğim gibi 30 yaşında geldi, buna rağmen hiç iş tecrübesi yok.
Etrafımdaki herkes “Bırak onu, belli ki evlenmeye niyeti yok. Senin için çabalamıyor bile” diyor.
Ne yapmalıyım? Etrafımda maddi durumu çok iyi olsa da mutlu olamayanları görüyorum. Onunla evlenirsek çok yüksek düzeyde bir yaşamım olmayacak biliyorum ama mutlu olacağımızdan eminim. Çünkü sevgisi çok sağlam.
Bir yandan da 7 senedir bekliyorum, daha ne kadar bekleyeceğimi bilmiyorum. Ne yapmalıyım? Ne olur cevap verin.
◊ RUMUZ: BEKLİYORUM

YANIT

Bence o genç adam pek de evlenmeye hazır değil güzel kızım. Evlenmek için hiçbir çaba göstermediği ortada. Ayrıca ailesi seni biliyor mu, istiyor mu, evlenmenizi onaylıyor mu?
Evet bu dönemde iş bulmanın kolay olmadığı ortada. Ama yine de vazgeçmemeli, pes etmeden iş aramaya devam etmeli.
Sen onunla “evlenirsek” diye hayaller kuruyorsun ama onun evlenmeye meraklı olduğunu sanmıyorum. İş bulamamasını bahane ederek bu işi uzatıyor. Hatta sen evlilikten söz edince huzursuz oluyor, sıkılıyor ve seni tersliyor.
Sense hâlâ “onunla mutlu olurum” diye düşünüyorsun.
Henüz gençsin ama 7 yıldır bekliyormuşsun, daha ne kadar beklemeyi düşünüyorsun?

Bu negatifliğime rağmen gerçek aşk beni bulur mu

Sevgili Güzin abla, ben 23 yaşında, üniversite son sınıf öğrencisi bir genç kızım.
Problemim hayata hep negatif bir gözle bakmak. Hayal kırıklığı yaşamamak, çok üzülmemek için kendimi hep en kötüye hazırlıyorum.
Bu problemim maalesef ilişkilerimde de kendini gösteriyor. Sürekli kötü senaryolar üretip, onlara hazırlıyorum kendimi. Bunun sonucunda da karşımdakiyle arama bir duvar örmüş oluyorum.
izce bu konuda ne yapmalıyım? Gerçek aşk beni bulur mu? Hayat boyu yalnız mı kalacağım?
◊ RUMUZ: MAVİ KELEBEK

YANIT

Sen kapılarını herkese kaparsan, karşındakiyle arana duvar örersen, önyargıyla yaklaşıp mutlaka sana zarar vereceklerine inanırsan, gerçek aşk seni nasıl bulsun güzel kızım?
Evet, bu zamanda insanın her karşılaştığına güven duyması pek akıllıca değil. Elbette biraz tedbirli olmak, hemen tüm kapıları ardına kadar açmamak gerek. Ama senin davranışın da pek normal değil. Ya ailende ve çevrende çok büyük hayal kırıklıkları yaşanmış, çok fazla kötülükle karşılaşmışsın ya da bu durum sadece senin yapından kaynaklanıyor.
Her ne olursa olsun, böyle gidersen ne doğru düzgün bir arkadaşın, ne de sevgilin olur. Dediğin gibi hayatta yapayalnız kalırsın.
Bu sürekli kuşkucu ve endişeli tutumun yüzünden çevrendekileri kaçırırsın.
Eğer bu kuşkularından kurtulmak için kendi kendine çaba göstermen yeterli olmuyorsa, bir psikoloğun yardımına başvurabilir, onun telkinleriyle kısa sürede rahatlayabilirsin.