15 yıllık eşimden ayrılmak hata mı olur

15 yıl önce görücü usulü evlendim. Almanya’ya gelin geldim. Bizim problemlerimiz gerdek sabahında, İstanbul’da, kayınpederimin evinde başladı. O gece baskı altında olduğumuzdan ilişki gerçekleşmedi. Sabah çarşaf görmeye gelen kayınvalidemler çarşafta bir şey göremeyince, iç çamaşırımı çıkarıp vermemi istedi, vermezsem beni bakirelik testine götüreceklerini söyledi.
Mecburen çıkarıp verdim ve eşim bana sahip çıkmadı; “Aramızda bir ilişki yaşanmadı” diyemedi bile.
O günden itibaren hep bu sorunla karşılaştım. Eşim hiç beni koruyup kollamadı. Çok fazla psikolojik baskı ve şiddet gördüm. Hiçbir zaman kadınlığımı hissettirmedi bana. Cinsel yaşamımız kötü sonlanıyordu. Bu yüzden yıllardır ayrılmak istediğimi söyledim ama hep bir bahaneyle barıştık. Her şeye rağmen çocuklarım için dayandım. Ama artık her konuda kavga eder olduk, çocuklarımın psikolojisi de bozulacak diye korkuyorum. Her şey 3 yıl önce iş hayatına atılıp kendi paramı kazanmaya başlayınca değişti. Kendimi işe yarar gördüm, kendime bakmayı öğrendim.
Aynı işyerinde 2 yıl önce kendimden 10 yaş küçük bir gençle ilişkim başladı.
Evli ve 3 çocuklu olduğumu biliyordu. Kadın olduğumu bana hissettiren ilk erkek o oldu. Benimle ilgileniyor, bana sahip çıkıyor beni çok seviyordu.
Onunlayken çok mutluydum, tek kusuru beni aşırı şekilde kıskanmasıydı.
1 ay önce eşimle yine tartıştık, o da evden ayrıldı. Şu anda 3 çocuğumla yaşıyorum. Bahsettiğim o gençle de artık görüşmüyorum.
Salgından dolayı, eşim her gün gelip çocukları görüyor ama hiç doğru düzgün konuşamıyoruz. Ben ayrılmak istiyorum, o bilmese de ben onu aldattım. Evet, pişmanım ama onun yüzünden oldu.
Benimle ilgilenmedi, sevgisiz bıraktı. Boşluktaydım, yanlış yaptım. Şimdi boşanma kararı aldık ama ben hata mı yapıyorum? Güzin Abla bana yardım et, akıl ver sen ne dersen onu yapacağım.
◊ Rumuz: Problemim evliliğim

YANIT

Sevgili kızım, bana böyle bir sorumluluk yükleyemezsin. Sana akıl vermeye çalışırım, öğüt veririm ama “boşan ya da devam et evliliğine” diyemem.
Çünkü sonuçta bu senin hayatın. Yaşadıklarını en iyi sen değerlendirirsin. 15 yıldır bu adamla birlikte iyi ya da kötü bir evlilik sürdürmüşsünüz. Ondan 3 çocuğun olmuş.
İlk günden itibaren seninle ilgilenmediğini, sana sahip çıkmadığını ve cinsel olarak da seni mutlu edemediğini söylüyorsun.
Ama yine de bunca yıl aynı yastığa baş koymuşsunuz. Hep ayrılmak istemişsin ama sanırım senin bu boşanma düşüncen, hayatına giren o genç adamdan sonra daha bir netleşmiş. Onun ilgisi, sana düşkünlüğü ve özellikle de sanırım cinsel uyum sağlayabilmeniz seni değiştirmiş.
Ama sevgili kızım, senin de hata olarak kabul ettiğin bu durum, sonuçta sadece bir maceradan öteye gidemezmiş.
Aranızda 10 yaş fark varmış ve senin 3 değerli çocuğun var.
Eşinden bir süre uzak kalman bir bakıma iyi olmuş. Hem evliliğini değerlendirmek açısından, hem de yalnız başına sorunlarını bir kez daha gözden geçirmek açısından.
Sanırım bu süre içinde, eğrisiyle doğrusuyla evliliğine bir şans daha vermeyi düşünebilirsin.
Evliliğinizde kendi hatalarını da görmeyi deneyebilirsin mesela...
Ya da “artık yeter, kendim için yaşamak istiyorum” diye yeni bir yol arayışına girebilirsin.