Boynukalın bakan yardımcısı, dövüş sporları şampiyon!

Kendisi Hürriyet binasının camlarının indirildiği saldırıyı da “Dokunulmazlığı kaldırdık” şeklinde yorumlamıştı. Bu arkadaşımız, AK Parti Gençlik Kolları Başkanlığı bayrağını, Başbakan Davutoğlu’nun teşekkürleriyle bir başkasına devretti.

Bayrağı devretmesi aslında bende bir miktar rahatlamaya sebep oldu. Zira her an o bayrağın direğiyle kalabalığa “Yer misin, yemez misin” diye girişebilir, ahalinin “dokunulmazlığını kaldırabilirdi”!

Öte yandan bu değerli zatın üçlü kararname ile Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bakan yardımcısı olarak atanmasını heyecanla karşıladım. Eski basın karşıtı tavrını sürdürürse, bu daha yetkili ve etkili yeni pozisyonunda bambaşka bir hayra vesile olabilir. Gazeteciler genelde biraz lapacı tiplerdir. Habere koştun, röportaja gittin, sabaha kadar masa başında yazdın, sayfa yaptın derken, spora vakit ayırmazlar. Boynukalın’ın bakan yardımcılığıyla birlikte “dokunulmazlık kaldırma eylemleri” çoğalırsa, gazeteciler mecburen kendilerini koruma amacıyla dövüş sporlarına yazılacak, filinta gibi olacaklardır! Basına bir hareket, bir adrenalin gelecektir!

Ben Boynukalın’ın (yaptığı müthiş hizmetlerden dolayı) verilen bu üst düzey görev vesilesiyle, daha “kalifiye standartlarla” çalışmaya başlayacağını sanıyorum. Mesela artık topladığı ekip sadece sopalarla, taşlarla amatörce gazete binası camı kıran bir ekip olmayacaktır. Spor Bakanlığı bünyesinden boks, karate, gülle atma gibi konularda uzmanlar seçilerek daha profesyonel “dokunulmazlık kaldırılma eylemleri” düzenlenebilir.

Ay Spor Bakanlığımız için küçük, biz gazeteciler için büyük bir heyecan bu! Hatta panik!

Derhal judoya başlamalıyım!

Memleketi harbiden ben mi kurtaracağım yav?

ÖNCELİKLE “Memleketi ben kurtaracağım” çok sevildi, çok teşekkür ederim. Ancak kitabın ismi de içeriği de mizahi. Yani bir vaat veya siyasete girme niyeti belirtmiyor! Bunu niye yazdım? Farklı şehirlerde imza günlerine gittiğimde okuyucuların çoğu şöyle diyor: “Memleketi siz kurtarın, ümidimiz sizsiniz. Meclis’e niye girmiyorsunuz? Neden siyasette değilsiniz?”

Bir yönüyle gurur verse de öte yandan tedirgin eden cümleler bunlar.

Birincisi, belli ki ülkede hiç azımsanmayacak sayıda insan karamsar ve umutsuz. Burada eleştirdiğim esasında muhalefet partileri. Demek ki benim okuyucularım arasında oy verdiği partiden ‘memnunsuz’ ve ümitsiz, Meclis’te temsil edilmediğini düşünen, bir mizahçıdan medet uman çok kişi var. İkincisi, vatandaş, kısa zaman önceki araştırmalarda da ortaya çıktığı gibi, vatandaşlık kavramını sadece oy vermek olarak görüyor. Bana “Niye Meclis’e girmiyorsunuz, girsenize!” diyen okuyucularıma soruyorum:

- Ben yazıp çiziyorum en azından. Peki siz herhangi bir partiye üye misiniz?

- Hayır.

- Bir sivil toplum örgütüne?

- Hayır.

- Herhangi bir derneğe veya fikir topluluğuna?

- Hayır.

- Niye?

- Eee... Yani.. İş-güç vs...

Yani mizahçıya, sanatçıya “Ankara’ya git, memleketi kurtar” diyoruz, ama bizim elimiz armut topluyor. Ve o eli asla armutlardan alıp azıcık taşın altına sokmuyoruz!

Her apartman bir öğrenci okutsa...

BU fikirden yola çıkmış Karşıyaka.

Karşıyaka’nın Filizleri projesinin yaratıcısı, belediye başkanı Hüseyin Mutlu Akpınar. Apartman aidatında cüzi bir fark, ama öğrencinin hayatında dev bir değişiklik bu.
Her daire aylık 10-20 TL gibi bir para ödeyerek, öğrenciye burs veriyor. Sonra Karşıyaka Belediyesi apartmanınızın girişine şahane bir plaket asıyor: “Bu apartman, şu öğrenciyi, şurada okutmaktadır” diye.

İstanbul, Ankara, Adana... Lüks siteler, rezidanslar, havalı gökdelenler neredesiniz? Yirmi daireli bir apartman çok rahat bir öğrenci okutabiliyorken, böyle büyük yerleşimler 10-20 öğrenciye kadar çıkabilir.

Bu işe bir an önce girişelim.

Belediyeler ya Karşıyaka’nın sistemini kopyalasın veya apartman yönetimleri Karşıyaka Belediyesi’yle iletişime geçip Karşıyakalı bir öğrenci bulsunlar.

Olmadı o havalı siteleri isim isim yazacağım buraya!