2 yaşındaki bebek cinsel istismara uğradı: Kim dur diyecek nasıl bitecek

Yaşı kadar satırlık haber çıktı bebek ve olay hakkında, sosyal medyada ise çoğunun göstermelik olduğuna inandığım, ‘Dünya yıkılsın’ isyanı vardı yine. Bunun dışında da ne gündem değişti ne de akış! Böyle bir vahşet bir Avrupa ülkesinde yaşansaydı eğer o toplum ayağa kalkar, ahlak anlayışı masaya yatırılır, adaletin zanlıya vereceği ağır ceza tartışılırdı hiç şüphesiz. Bizde ise yanında çalışan 3 çocuğa cinsel istismarda bulunan adama iyi hal indirimi uygulandı daha 2 hafta önce. Konuştuğum uzmanlar çocukları korumak istiyorsak çocuk istismarı davalarının sıradan davalardan ayrılması, topyekûn bir çalışma yapılması ve toplumsal zihniyet dönüşümü gerektiği konusunda uyarıyor, devletin bu konuda acilen bir adım atmasını istiyor.

ÇOCUK İSTİSMARINA YÖNELİK İHTİSAS MAHKEMELERİ KURULMALI

Yücel Ceylan

İzmir Menderes’te okul müdürü Adil Şahintürk’ün o dönem yaşları 6-11 arasında değişen 6 kız çocuğuna cinsel istismarda bulunduğunu ortaya çıkaran Saadet Öğretmen (Özkan) ile kurdukları UCİM (Çocuk İstismarı ile Mücadele Derneği) Genel Başkan Yardımcılığı’nı yapan Yücel Ceylan, Zonguldak’ta 2 yaşındaki bebeğin cinsel istismar ve ölümüne ilişkin davada ‘gizlilik’ kararı alındığı ve maalesef sadece bebek değil 8 yaşındaki kardeşinin de benzer bir istismara uğradığı bilgisini veriyor ve “Bu, basına yansıyan olaylardan sadece biri. Bu ve benzeri o kadar çok şey yaşanıyor ki kapalı kapılar ardında” diyor. Son yıllarda çocuğa yönelik cinsel istismarın arttığına ise katılmıyor. Neden? Şöyle cevap veriyor:

Fotoğraflar: Serra Akcan

İSTİSMARCI UTANSIN

“Çocukları istismar edenlerin çoğu (yüzde 85) mağdurların aile üyesi, akraba veya tanıdıkları. Bu sebeple çocuklar ya konuşmuyor ya da konuşturulmuyor, olay ‘aile’ içinde denilerek kapatılıyordu. Şimdi, o korku eşiği biraz aşıldı. Öyle ki dün İzmir’de tutuksuz yargılanan öz dayısı tarafından istismara uğrayan çocuğumuzun annesi, çocuğuna öylesine sahip çıkıp arkasında durdu ki zanlı elbette deliller ve bu direnç karşısında 16 yıl hapis aldı. ‘Bana bir şey olmaz’ diyen adam koluna kelepçe takıldığında ağlıyordu. Bu çok önemli. Unutulmamalı ki çocuklar ya da ailesi değil istismarcılar utanmalıdır.”

2 yaşındaki Nisanur Ö.’nün cenazesine aile ve akrabalarından kimse katılmazken, cenaze namazını kamu görevlileri kıldı.

HÂKİMLERE PEDAGOJİK ALTYAPI

‘Aile çocuğun istismara uğradığını nasıl anlayabilir, çocuk kendini nasıl koruyabilir?’ gibi konularda eğitimler verdiklerini ve 3 bin gönüllü avukat ile çocuk istismarı davalarının takipçisi olduklarını da belirten Yücel’e göre istismar-taciz vakalarının önlenebilmesinin altında ‘cezasızlık’ kültürü yatıyor. Diyor ki: “Çocuk istismarı davaları, sıradan davalar gibi görülmemeli, mahkemeler ihtisaslaşmalı. Sadece bu davalara bakan mahkemeler kurulmalı. Ağır cezada cinayet, uyuşturucu davalarına bakan mahkeme heyeti, cinsel istismar davasına da bakıyor. Buradaki duygu aynı mı? Hâkimin pedagojik altyapısı olmalı ki biz bu isteğimizi devlet kurumlarına yazılı ve sözlü şekillerde de ilettik ancak henüz bir sonuç alamadık. Sağ-sol fark etmeksizin siyasi partilerimizden de bu konuda umudumuzu artıracak bir çaba göremiyoruz.”

SADECE CEZA VERMEKLE OLMAZ ZİHNİYET DEĞİŞİMİ ŞART

Hilal Esmer

Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği, 10 yılı aşkın süredir toplum, medya ve devletin cinsel istismar ve taciz meselesine yaklaşımını özellikle de mağdur lehine değiştirmek için mücadele ediyor. Derneğin Savunuculuk ve Kurumsal İletişim Program Direktörü Hilal Esmer çocuğa ya da kadına karşı işlenen cinsel suçların önlenmesi konusunda uygulanacak ‘tek’ bir formül olmadığını söylüyor ve “Faillere 300 de 500 yıl da ceza verseniz işe yaramaz çünkü cinsel istismar sadece faile ceza vermekle önlenemez. Yetişkinler ile çocukları koruma biçimleri farklıdır ve bu yüzden Türkiye’de çocuk koruma merkezleri vardır. ‘Tek kapı merkezi’ uygulamaları elbette kıymetlidir ancak çocuğa yönelik şiddet, istismar ve tacizin önlenmesi topyekûn çalışma gerektiren bir konudur. Toplumsal farkındalık, zihniyet değişimi ve dönüşümü ile mümkündür” diyor.

LANZAROTE SÖZLEŞMESİ

Çocuk, kadın ve ayrıştırılmış tüm grupların hakları açısından yükümlülükler barındıran İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasının yanlış olduğuna vurgu yapan Esmer, 2011’de Türkiye’de çocukların cinsel sömürü ve istismara karşı korunması için yürürlüğe giren Avrupa Konseyi-Lanzarote Sözleşmesi’nin tartışmaya açılmasını da ‘tehlikeli’ buluyor. Diyor ki: “Uluslararası sözleşmeler Türkiye’deki yargı kararlarını bağlar. Dolayısıyla sözleşmelerden çıkmak yerine yükümlülüklerinin yerine getirilmesi için yapılar kurulmalıdır.”

ÇOCUĞU DEĞİL YETİŞKİNİ EĞİT

“Çocukları cinsel istismardan korumanın tek yolu çocuklara ‘hayır’ demeyi ya da çığlık atmayı öğretmek değildir. Önemli olan yetişkinlerin çocuğun ne dediğini duyması ve dikkate almasıdır. Bununla beraber çocuğun ‘hayır’ demediği istismar da istismardır ve yetişkinin sorumluluğundadır. Dolayısıyla istismarın önlenmesindeki asıl sorumluluk yetişkinlerin/devletindir. Bir çocuğu cinsel istismar riski altında bırakan; barınma, yoksulluk gibi, tüm koşulları kurutacak tedbirler alınması, çocuklarla çalışanların eğitilmesinden tut çocuğun haklarının ‘öncesi-sırası-sonrasında’ korunmasına kadar topyekûn bir çalışma yapmak gerekmektedir. Buna Çocuk Bakanlığı kurulması da dahildir.”