İnsanlık (!) nereye?

Birleşmiş Milletler’miş, Avrupa Birliği’ymiş, İslam Ülkeleri İşbirliği Teşkilatı’ymış, insan haklarıymış, sözde bu hakları savunan uluslararası beyannameymiş, hukukmuş, savaş hukukuymuş, insanın hayat hakkının, hürriyetinin ve emniyetinin kutsallığıymış...

Hani, ‘Hiç kimse işkenceye, zalimane, gayri insani, haysiyet kırıcı cezalara ve muamelelere tabi tutulamazdı?’ Hani, ‘Hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz, alıkonulamaz ve sürülemezdi?’ Hani, ‘Hiç kimse keyfi olarak mal ve mülkünden mahrum edilemezdi’’?

Hani, soykırım suçtu?

İnsanlığın (!) bugün geldiği noktaya baktığımızda, tüm bu kurum ve kuruluşların ve sözde insanlık adına yayınlanan beyannamelerin ve yukarıda bir kısmını yazdığımız içeriklerinin boş laf olduğunu ve bunların gerçekte hiçbir şey ifade etmediği görürüz.

Marka Müslümanlarının halini, vaktiyle merhum Esad Coşan Hoca şöyle ifade etmişti: “Bizim Müslümanlığımız Müslümanlık değil. Söylüyoruz, anlatamıyoruz. Birleşin diyoruz, birleştiremiyoruz. Herkes nefsinin, keyfinin, zevkinin derdine düşmüş. Yılbaşı olduğu zaman yer yerinden oynuyor, Galatasaray şampiyon olduğu zaman kıyamet kopuyor. İslam gittiği zaman hiçbir şey olmuyor. Böyle Müslümanlık mı olur? Ne biçim iş bu?”

İki milyarı aşkın Müslümanın üzerine adeta ölü toprağı serpilmiş; öyle görülüyor ki, bu gaflet uykusundan onları ancak İsrafil Aleyhisselam’ın ‘Sur’ a üflemesi uyandıracaktır!

Kendilerini medeni, hümanist, demokrasinin beşiği, insan haklarının öncüsü, hürriyet perver gösteren Batılılara ne demeli? Onların da maskeleri düştü, onların da dün olduğu gibi bugün de ‘Tek dişi kalmış canavar’ oldukları tüm dehşetiyle gözler önüne serildi.

Zira tekmili birden Siyonist kesilerek, İsrail vahşetinin yanında hizalandı.

Bunlardan en trajikomiği, Alman Şansölyesi’nin resmi ekibiyle birlikte İsrail’e yaptıkları ziyarette, siren sesi karşısında düştükleri rezil halleriydi.

Yerdeki asfalta yapışıp sürünen, Alman heyetinin şahsında tüm bir Batı uygarlığı (!) idi.

Benzer zulmü, daha dün, Almanlar Yahudilere uygulamış; ellerindeki o kan kurumadan, bu kez de İsrail’in akıtmakta olduğu mazlum kanına ortak oluyorlar.
Dedik ya, küfür tek millettir; bu durumun tipik örneğini İsrail’in uyguladığı soykırımda ve onu tüm güçleriyle destekleyen Batı’nın bu iğrenç tavrında, zalimin yanında yer almasında görüyoruz.

İsrail’in sivil halka, bebek, yaşlı, kadın demeden yağdırdığı bombalarla katledilen yalnız Gazze halkı değildir;  bütün bir insanlıktır, insani değerlerdir, insanlığın geleceğidir.