Çocuklara da mı kurşun?

Bu konuda Türkiye ve Rusya dolayısıyla Suriye rejiminin mutabakata vardığı, önce ateşkesin sağlandığı ve tahliye için otobüslerin geldiği haberleri geldi.

Daha ilk kafile yola çıktığında silahlı saldırıya uğradı. Bazı siviller öldü, bazıları yaralandı ve konvoy geri döndü. Sonra devreye yine Türkiye girdi ve tahliyeler yeniden başladı.

Ancak, konvoylara saldırılar bitmedi.

Bazı haberlere göre saldırıları İranlı milisler, bazı haberlere göre Suriye rejim güçlerine mensup askerler yapıyordu.

Hangisi yapmış olursa olsun ekrana yansıyan görüntüler, bu saldırıyı yapanların insanlıktan nasibini almamış olduklarını gösteriyordu.

Ambulansa binmeye çalışan kadınlar ve eteklerine yapışmış 3-4, bilemediniz 6-7 yaşlarında çocuklar vardı. Tam binecekken keskin nişancı ateşi başladı. Tekrar korku içinde çıktıkları harabeye dönmüş binaya koştular. Silah sesi kesilince tekrar ambulansa... Tam binecekken tekrar keskin nişancı ateşi...   

Anneler panik halinde koşturuyordu. Çocuklar korku içinde ağlıyor, çeneleri titriyordu...   

Savaşın da kuralları vardır...   

Kadınlara ve çocuklara keskin nişancı ateşi nasıl açılır?

Bunu yapan nasıl bir insandır?

Kadınlara, çocuklara ateş etmesinden daha ağır bir savaş suçu olabilir mi?

Bunu yapanların alınlarındaki kara lekeyi hiçbir gerekçe temizleyemez...   

KÜÇÜK KURŞUN

Keskin nişancı kurşunundan çeneleri titreyerek kaçan çocukların görüntüsü belleklerden silinmeyecektir.

Tıpkı, Sırpların, Srebrenica’da yaptıkları katliamlar gibi...   

Kadın-çocuk demeden 8 binden fazla cana kıydıkları o görüntüler gibi...   

Halep’ten yansıyan o görüntüler Srebrenica’da bir çocuğun annesine sorduğu, yürek dağlayan o soruyu anımsattı bana...   

O dönem milletvekili olan Dr. Süleyman Gündüz’den dinlemiş ve köşeme yazmıştım.
Şöyle demişti Dr. Gündüz: “Bir Boşnak çocuk annesine şöyle demiş: ‘Askerler çocukları küçük kurşunla öldürürler değil mi anne?’ ”

Belleğime mıh gibi saplanmış bir soruydu bu...   

‘Hiç olmazsa küçük kurşun az acıtır ölürken’ diye düşünmüş olmalı bu talihsiz yavru...   

Batı Şeria’da, Gazze’de, Bosna’da bunları yaşayarak 21. yüzyıla girdi çocuklar...   

Şimdi de Halep’te yaşıyorlar...    .

ÖNCE İNSANLIK

Savaşta da lazım insanlık...   

Madem ateşkes ilan edildi, madem tahliye kararı alındı.

Hiç olmazsa bu yapılırken insanlık önce gelsin...   

Kadınlar, çocuklar geçerken eller tetikten çekilsin.

Savaşın yüzbinlerce öksüz-yetim bıraktığı çocuklara, bari tahliye sırasında yenileri eklenmesin...   

İnsanlık daha fazla kirlenmesin...   

Daha fazla utanmasın...