GEÇMİŞE bakınca kaç nefesini hatırladığın çok önemli. Öğrencilerime ilk öğreteceğim şey her nefesin, her anın değeri. (320 gün önce)
Cumhurbaşkanı’nın talimatıyla ABD’de tedavi için gereken raporu almış olmama rağmen vize sorununu aşamadık. Tüm şartlar uygun. Bekleyin inceliyoruz diyorlar. (319 gün önce) Hiçbir zaman beni atayın demedim. 15 öğretmen işsizlik yüzünden intihar etmişken bu terbiyesizlik olurdu. (305 gün önce) Öğretmenlerin ataması yapılsın diye, çocuklar öğretmensiz kalmasın diye Ankara’da Abdi İpekçi Parkı’ndayız. Turkche den rahatsız oluyorsanız, öğretmenlerin atamasını yapın da Türkçe öğretebilsinler. 350 bin öğretmen işsiz, okullar öğretmensiz. (300 gün önce) Sabah 11.20’de İstanbul’dan Amerika yolcusu... Herkese selamlar. (301 gün önce) Herkesin 1 Feride’si vardır, bilmez miyim, herkesin 1 ayakkabısı gibi 1 de şarkısı vardır. Herkesin 1 kimsesi vardır 1 de kimsesizliği. (286 gün önce) ABD’deki deneysel tedavilere bazı bilimsel sebeplerden dolayı katılabilmemin mümkün olmadığı söylendi. Doktor iki ilaçlı bir protokol önerdi Türkiye için. Türkiye’de iyi bir hastanede bu tedaviyi aldığım takdirde yüzde 15-20 iyileşme ihtimalim söz konusu. İnancımı yitirmedim. (283 gün önce) Önümüzdeki hafta film çekip bakacak doktorlar. İstenilen sonuç olmamışsa sanırım tedaviyi bırakacaklar. Ellerinde kalmamdan korkuyorlar, umutlarımı bitiriyorlar. (235 gün önce) Tanrının bana baş edemeyeceğim şeyler vermeyeceğini biliyorum. Sadece keşke bana bu kadar güvenmeseydi diyorum. (233 gün önce) Ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Yedi gündür hastanedeyim. Kesemiyorlar ağrılarımı. Ankara’da tedaviye gidemiyorum çünkü yürüyemiyorum (218 gün önce) Ambulans uçak bulundu. Sağlık Bakanlığı’na birileri rica etmiş. Emeği geçen herkese çok çok teşekkür ederim. (215 gün önce) Bu yıl her yeni gün bende artık heyecan yaratmamaya başladı. Kendimi bugünlerde daha çaresiz daha heyecansız hissetmeye başladım. Bazen bir aslan pençesindeki ceylan gibi çaresiz hissediyourm. Üzülerek söylüyorum ölüm çıkmıyor aklımdan. Kendimi hazırlamaya çalışıyorum. Öğretmen olmak istiyordum. Sevgilimin elini daha çok tutmak istiyordum. Onunla evlenip dünya güzeli çocuklarım olsun istiyordum. Olmadı yapamadım. Bundan sonra olur mu bilmem ama inancım zayıflıyor. Lütfen ertelemeyin içinizdekileri. (209 gün önce) 57 gün oldu hastanede yatıyorum. Sadece sırtüstü yatabiliyorum. Bu da bana çok acı veriyor. Yatak yaraları canımı fena yakmaya başladı. (167 gün önce) İçimden söylemek gelmiyor ama artık çok beklentim kalmadı. (20 gün önce) Öğrencilerine bir kez olsun “Günaydın” diyemeyen, Ataması Yapılmayan Öğretmenler Platformu kurucularından Şafak Bay’ın son mesajı bu sosyal bir sitede paylaştığı. 2005 yılından beri yakalandığı kanserle mücadelesini, yaşadığı zorlukları ve süreci bir günce gibi Türkiye’yle paylaştı. O, 10 Haziran 2011’de yaşamını kaybetti. Sadece hastalığı değil değil ataması yapılmayan öğretmenlerin sesi olarak mücadelesiyle de bir kahramandı aslında Şafak. Kahraman olduğunu bilmeyen kahramanlardan. O’nu hastalığından çok mesleğini yapmaya layık görmeyen sistem öldürdü belki de. Bilmiyorum. Geride ne bıraktı biliyor musunuz? Mesleğini yapmasının önünde engel olanlara eğer kabul edebilme cesaretleri varsa koskoca bir utanç, benim paylaştığım bu mesajlar, öğrencilerine değilse de, O’nu duyanlara, her nefesin ve anın ne kadar değerli olduğunu yaşatan bir ders... Yerin cennet olsun öğretmenim.