Sabah 06.00... Jandarmadan harman operasyonu...

Umut Veis’le yüzlerce fotoğrafın arasından seçtik.

Erzurum jandarmasından bir harman operasyonu.

Operasyon denilince, öyle aklınıza hemen “terör” gelmesin.

Bu çok başka bir operasyon.

Anlatalım...

Yer, Erzurum’un Pazaryeri ilçesi.

Burçaklı Mahallesi’nde bir sabah.

Heyecanla kalktı Ali Dayı. 

Yüzünü yıkadı.

Güneş tepeye varmadan başlamalıydı.

Biraz yürüdü. Sonra belinde bir acı. Bir adım daha... Baktı gitmiyor... 

Sağ bacağı çekmiyor artık. 

Önünde koskoca tarla. Ekilmeyi bekliyor. Ekmezlerse açlar...

Durdu. Eve dönse bir türlü... Karısına bağırdı:

“Haticeeeee...”

Eşi “Alisini” öyle görünce komşulara bağırdı. 

Ne yapsınlar...

Korona zaten kapatmış... İlk akla gelen 112 oldu. 

Aradılar.

Ve sonra biz gazetecilere ajanslar şu haberi geçti:

“Erzurum Pazaryeri Burçaklı Mahallesi’ndeki Ali ...  toprağı süremeyip yardım isteyince Jandarma Komutanlığı harekete geçti.”

Peki jandarma harekete geçip de ne mi yaptı?

İşte o jandarma...

İnsanlığın en güzel örneğini verdi...

Erzurum Jandarma Komutanı, Ali Dayı’nın bulunduğu adrese bir ekip gönderdi.

Ve o ekibin komutanı, “Sen merak etme Ali Dayı” dedi..

Ve “Mehmetçik” bindi traktöre...

Başladı Ali Dayı’nın tarlasını sürmeye...

Saatlerce tarlayı sürdüler...

Ve ekim bittikten sonra Jandarma Komutanlığı sosyal medya hesabından şu mesajı geçti:

“Tarlada izi olmayanın, harmanda yüzü olmaz...”

Ya bu ne kadar güzel, ne kadar içten, ne kadar topraktan bir söz...

Jandarmanın mesajının son cümlesi ise şöyle:

“Amcamızın isteğini kırmadık. Hasat zamanı görüşmek üzere...”

Arkadaşlar bu haberi okuyunca nasıl mutlu oldum bilemezsiniz...

Bir gün bakıyorum, bir köyde kadınlarla hamur açan, “kadına şiddete karşı genç kızları bilinçlendiren” jandarma kızlarımız.

Bir gün bakıyorum, “yaşlı vatandaşın tarlasını süren Mehmetçik”...

Bir gün bakıyorum, dağlarda teröristlere nefes aldırmayan o kahraman jandarma...

Nedendir bilmem.

Aklıma memleket ve insan sevdalısı Jandarma Komutanı rahmetli Eşref Bitlis Paşa geldi.

Hayali böyle bir jandarmaydı. Sürekli bize “milletin jandarması” olmayı anlatırdı.

Ruhu şad olsun...

O günlerden bugünlere... 

Helal olsun milletin jandarmasına...


73'LÜK DELİKANLININ OKYANUS MUCİZESİ!

O kürekleri çekerken arkasından bakanlar bir türlü inanamıyordu.

“Olacak şey değil” diyenler... “Hadi canım akşama döner” diyenler...

Gülenler... 

Ama o, 73 yaşında bir denizci... 

Küçücük bir tekne... Üzerinde bir çadırla...

Ocak ayının soğuk sularında...

Kürek çekerek yavaştan uzaklaşıyordu. 

Graham Walter...

Ufukta bir siluet olarak kaybolurken, karadakiler soruyordu:

“Ciddi mi bu yahu...”

Peki ihtiyar denizci nereye doğru kürek çekiyor.

Evet arkadaşlar...

Okyanusa doğru uzaklaşıp gitti Graham...

Okyanusun azgın sularında... Yalnızca kürekle.. 

73 yaşında bir “deniz delikanlısı”...

Gece gündüz, fırtına yağmur gidiyordu...

Aradan aylar geçti...

Ve Graham, önceki hafta, Karayipler’deki Antigua Barbuda devletinin Nelson İngiliz Limanı’na yanaşırken onu tekneler, botlar, ellerinde bayraklarla denizciler bekliyordu.

Evet “denizin bu 73 yaşındaki delikanlısı” tam 4 ay sonra Atlantik Okyanusu’nu kürek çekerek geçmiş, Karayipler’e gelmişti...

O yola çıktığında daha korona yoktu... Orada öğrendi dünyanın geldiği hali.

Bu fotoğraflara bakınca...

Sakın kimse bana “yaşlandım” demesin...

İyi ve sağlıklı pazarlar...