O fotoğrafın hikâyesi

Kapı Dağı’nın eteklerinde bir karaltı... Sanki bir mağara... Ve hareket vardı.

Yanındaki arkadaşına döndü:

“Bana mı öyle geliyor, şu noktada bir hareket mi var? Bir de sen baksana...”

Onbaşı Nazmi, özel yapım dürbünü aldı: “Ulan bu şerefsizler hâlâ kaldı mı ki?”

Sarp dağların manzarası ürkütücüydü. Bir o kadar da güzel...

Anlattığım yer...

Botan Vadisi’nin sarp dağlarından Şırnak zirvelerine, Gabar geçitlerine kadar “gözetleme timleri”nin kuş uçurtmadığı memleket toprakları...

Ve elbette “İHA”lar...

Az sonra karakol komutanı geldi:“Nazmi Onbaşı... Toparlanın. Akşama gelen var.”

Jandarma Özel Harekât nasıl toplanır?

Saniyesinde... 

Öyle de oldu.

İşte bu fotoğraf o anların hikâyesidir.

Belki de dünyada böyle bir örneği yoktur. Bir içişleri bakanı ki evinin yolunu unutmuş. Evi sarp dağlar, karakollar, dağ köyleri olmuş. Köy kahvelerinde dinlenmiş.

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu... Yine bir dağdan bir dağa uçarken, bir danışmanı çekmiş bu fotoğrafı. Elinde bir parça dürüm...

Kafasında kim bilir neler? 

Hani “Memleket için can feda” diye bir söz var ya... 

İşte tam onun fotoğrafıdır bu...

Siirt’ten Diyarbakır’a geçerken bir sohbet sırasında gördüm fotoğrafı.

Terörün bitip barajların yükseldiği Botan Vadisi’nden ayrılırken sordum: “PKK’nın en önemli geçiş noktası buralar. Sürekli şantiyelere saldırıyorlardı. Barajları sabote ediyorlardı. Ne oldu da şimdi böyle ölüm ilanları yerine yamaç paraşütü ilanları görüyoruz?”

Bakan Soylu ile yakın çalışan Fevzi Sevgili cevap verdi: “Bak abi, anlatmakla olmaz. Bakan bey nasıl yaşıyor bilsen... Terör bitme noktasına geldi ama şu dağlarda geçen günlere akıl sır ermez. Vatan sevdasıyla beslenen insanlar bunlar. O komutanlar, erler... İsimsiz kahramanlar... En iyisi sen şu fotoğraf bak.”

Fevzi bu fotoğrafı gösterirken gözlerim sarp dağlara takılıp kaldı. Mühürlendim neredeyse...

Zaten helikopterin camından da o fotoğraftaki dağlar gözüküyor.

Memleketimizin “enerji deposu” dağlar...

UYUŞTURUCU BASKINLARI

Terörle mücadele yalnızca silahla olmuyor elbette. 

O silahları satın almak için geçiş noktalarına yüzlerce kilo eroin sevk ediyordu PKK.

İşte o geçiş yolları da kapatıldı.

Son dönemde tonlarca uyuşturucu yakalanıyor.

Doğrusu burada da şüphe duymamak elde değil.

Sanki birileri PKK o silahları alabilsin diye uyuşturucu trafiğine göz yummuş. 

Bazı bölgelerde nasıl PKK’ya göz yumdularsa...

Anlatılan da şu: “Güvenlik kuvvetlerinin içine sızmış FETÖ’cülerin büyük bölümü ayıklanınca, hem terör yuvaları hem uyuşturucu trafiği çökmeye başlamış.”

Fevzi haklı...

Memleket aşkına yapılan bu mücadele sözle anlatılamaz.

Karda kışta, sarp dağlarda, pusularda, ihanet çarklarına karşı mücadele eden o isimsiz kahramanlara buradan selam olsun...

Allah onlardan razı olsun...

*

Hayatımdaki en zorlu yolların, gençlik uykularımın büyük rüyası ve tek anahtarı...

İsmet Özel’i bir hastanede ölümle çarpışırken bekliyorum.

Bütün ruhumla şifa diliyorum. Ve onun sözleriyle diyorum ki:

“Beni dinmeyen bir mavilik kanırtıyor... Buna dayanacağım...

Dişlerim kamaşıyor yıldızlardan... Buna da...”

Ne olursun dayan ki zaten şu dize de sana ait değil midir:

“İçimden şu zalim şüpheyi kaldır.

Ya sen gel, ya beni oraya aldır.”

Dur, daha sana çok ihtiyacımız var.

Şimdi haberi gerçek bir kültür ve şiir adamı dostum Mehdi Eker Bey’den öğrendim.

Büyük şairin bilinci açık ancak beyin kanaması etkileri var...

Onun şiirleriyle dua ediyorum.

SON 24 SAATTE YAŞANANLAR