Ruh ikizim bahtsız kız Aslı

Ben ki, bisikletle zar zor çıktığım yokuştan freni çekmeyi unuttuğum için, aynı hızda geri yuvarlanıp ağacın birine toslayacak kadar aptal olabilirim.
Patlatılan şampanyanın mantarı 10 kişi içinde gelip benim kafama isabet eder.
Dört arkadaş aynı yemeği ısmarlar yeriz, ben ishal olurum.
Düz yolda bile bir çıkıntı bulup tökezlemeyi başarabilirim. Harika biriyim, anladınız işte.
Bu dünyada tekim sanıyordum. Yanılmışım, ruh ikizimi buldum: Aslı Çavuşoğlu.
Tophane’nin yeni galerilerinden NON’da izledim videosunu. İsmi “Kötü bir şey olmuşsa, bana olmuştur.”
Benim gibi insanların başrolde olduğu, internette hızla yayılan videoların bir benzerini çekmiş. Başına gelmedik kalmıyor kızcağızın: Parktaki bir havuza uçuyor, dans ederken dolaptan tepesine kitaplar iniyor, hamaktan düşüyor, topa vurayım derken raketi kafasına patlatıyor, oynadığı küçük ve sevimli kız dondurmayı burnuna yapıştırıyor. Oluyor da oluyor.
Aynı ben! Aslı videoyu, “Yahu biz bu tiplere katıla katıla gülüyoruz ve iyi ki bizim değil de onların başına geldi bu olaylar diye rahatlıyoruz ama o insancıkların canı yanıyor o sırada” demek için çekmiş.
Ah Aslı, şu koca dünyada beni bir sen anladın. Çok sağ ol.

SERGİ AÇILIMI İÇİN YOL HARİTASI

Müstehzi bir gülümseme için: Mısır Apartmanı’ndaki Casa Dell’Arte’de “Where’s My Privacy? Nerede Benim Mahremiyetim?” başlıklı bir sergi var. Lale Altunel küçük bir odayı kocaman alçı kulaklarla donatmış. İçine girince “Şşş, yerin kulağı var!”, “Sessiz olun, sonra konuşuruz” gibi gaipten sesler duyuyorsunuz. Kulaklar devasa ve alçıdan ama durum hiç de gerçeküstü değil. Hepimiz paranoyak olmadık mı, telefonum dinleniyor mu acaba diye. Ki bence kesin dinleniyordur!

Büyülenmek için: Hale Tenger’in “Rüzgarların Dinlendiği Yer” enstalasyonu müthiş. Galeri Nev’de başka bir dünya yaratmış, daha doğrusu galaksi. İki kocaman yerküre, biri gece biri gündüz, dönüyorlar. “Houston, we got a problem” deyip çıktım. Duyduğuma göre İstanbul Modern’in şef küratörü müze koleksiyonuna katmak için bu enstalasyona şimdiden göz dikmiş.

Soğuk Savaş hissiyatı için: Ya sabır ve selamet! Ben Ruslardan çok korktukça karşıma çıkıyorlar. Yapı Kredi Kazım Taşkent Galeri’de Olga Chernysheva’nın sergisi beni çok sarstı. Bir kere girişte 6 tane büyük boyutlu siyah beyaz Rus fotoğrafı karşılıyor insanı. Moskova’daki çeşitli kurumlarda çalışan güvenlik görevlileriymiş bunlar. Annecim! Gulyabani’den kaçar gibi, titreyerek ve hızla içeri girdim. İçeride de üç video var. Tren adlı videoda klasik Rus tiplemelerini görüyorsunuz. Yaşlı bir adam Puşkin’den bir pasaj okuyor. Eve gidip bir Amerikan komedisi koyup izlemeliyim ki aslıma rücu edebileyim.