Paylaş
Gazetecilik ve genel yayın yönetmenliği görevinde kimden ne öğrendim.
DOLDURUŞA GELMEME DERSİ
22 Mart 1990 günü Hürriyet künyesinde adım genel yayın yönetmeni olarak çıktığında, beni bekleyen ilk tehlikeyi de öğrendim.
İşim bitmiş çıkıyordum. Gazetenin kapısında fotoğraf editörlüğü yapan arkadaşımız duruyordu. “Taksim tarafına gidiyorsan seni bırakayım” dedim.
Oraya gidiyormuş. Yolda bana şunu söyledi:
“Ertuğrul Bey, çok üzüldük, siz gidiyormuşsunuz, yerinize Güneri Civaoğlu geliyormuş.”
Dakika bir, ders bir:
Dolduruşa gelme.
GYY GİBİ DURMA DERSİ
Birçok defalar yazdım. Biz gazetecilerin en iyi sendika başkanı Güneri Civaoğlu’dur.
Hepimize, gazetecilerin iyi yaşayabileceğini öğreten en iyi rol modelimiz odur ve henüz kimse onu geçemedi.
Genel yayın yönetmeni gibi durmayı ondan öğrendim.
TABU YIKMA DERSİ
Banko Turgut Özal’dan öğrendim. Yerleşik tutumları sorgulama, sarsma, cüretkâr olma dersini ondan aldım.
ŞİMDİKİ ZAMAN DERSİ
Ankara temsilciliğim sırasında biri bana, “Hürriyet’in mi yoksa Cumhuriyet’in mi Ankara temsilcisi olmayı isterdin” diye sordu.
Hiç düşünmeden “Cumhuriyet’in” cevabını verirdim.
Yakın çevremdeki herkes o günlerde Cumhuriyet okuyordu.
Bilinçaltım, kendime en büyük rakibin Cumhuriyet Ankara Temsilcisi Yalçın Doğan olduğunu söylüyordu.
“Gidiyor, geliyor” gibi şimdiki zaman kipiyle yazı yazmayı, onu taklit ederek öğrendim.
HAYATA AÇILMA DERSİ
Hiç şüphesiz, kuşağımın bütün gazetecileri gibi, hayatın bütün renklerini yaşamayı ve yaşadıklarını yazmayı, en önemlisi de bunları, klasik gazetecileri çatlatacak şekilde en cüretkâr şekilde yazmayı Hıncal Uluç’tan öğrendim.
Türk basınına renk getiren herkeste onun etkisi vardır.
SORU SORMA DERSİ
Gazetecilikte en önemli şeylerden biri en cüretkâr soruları sorabilmektir.
Soru sormayı Ayşe Arman’dan öğrendim.
Daha doğrusu, en heyecan verici bilgileri ortaya çıkaran tekniği.
Yani, en çocukça soruları, en çocukça ifadelerle sormayı ondan öğrendim.
PUZZLE KURMA DERSİ
Herkesin gözü önünde bulunan, başka gazetelerde, dergilerde çıkmış unsurları birleştirip, bunlardan bir senaryo çıkarmayı Yankı Dergisi’nde çalışırken Mehmet Ali Kışlalı’dan öğrendim.
GELENEK KURMA DERSİ
Her şeyi kırıp dökmeye mütemayil bir devrimperver olarak, gazetecilikte geleneğin de ne kadar önemli olduğunu Oktay Ekşi’den öğrendim. Bunun stajını da onunla ilişkilerimde yaptım.
GELENEK KIRMA DERSİ
İçimde zaten vardı ama içimdeki o mücevheri Serdar Turgut çıkardı.
O dersi de ondan aldım.
GAZETE YAPMA DERSİ
18 yıl boyunca mükemmel bir gazeteci ile çalıştım.
Sayfaların hazırlanması, gazetenin formatlarının değiştirilmesi, magazinin harika bir büyücülükle işlenmesini Fikret Ercan’dan öğrendim.
DAYAK YEME DERSİ
Hürriyet’in genel yayın yönetmeni hep dayaklık bir insan olmuştur.
Benim gibi biraz da fazla cüretkâr olup, haddinizi aşmaya çalışırsanız, size gönüllü dayak atacak çok hocanız olur.
Ben de bu dersi, sayısız meslektaşımdan fazlasıyla aldım.
ÖFKEYLE KALKMAMA DERSİ
Dolduruşun spor haline geldiği bir meslekte, İsmet İnönü gibi 24 saat beklemeyi, “Ama bak, olayın bir de bu tarafı var” diyerek, en tehlikeli psikolojik anı savuşturmayı Doğan Hızlan’dan öğrendim.
Bir de zarafeti.
AYRINTIYA DİKKAT DERSİ
Bu konuda çok şanslıydım, mükemmel bir hocam vardı. Haberde ayrıntıyı, kelimelerin anlamını Sedat Ergin’den öğrendim.
GERÇEKTEN KAÇMAMA DERSİ
En aleyhime durumlarda bile gerçekten kaçmamayı, mücadele etmeyi, başarının sürdürülmesi için onu her gün yeniden hak etmek gerektiğini Aydın Doğan’dan öğrendim.
PAZARLAMA DERSİ
Gazetenin bir ürün olduğunu vebu ürünün mutlaka iyi pazarlanması gerektiğini, Zafer Mutlu’dan...
TEVAZU DERSİ
20 yıllık görev sürem boyunca bir kere dahi “Ben Hürriyet Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök’ün eşiyim” demeyen Tansu’dan.
İDARE ETME DERSİ
Peki bugün Hürriyet’in yılbaşı ekinde gördüğünüz Hokkabaz afişindeki gibi, “Türkiye yönetilmez, idare edilir” dersini kimden öğrendim? Tabii ki çok sevdiğim, Dokuzuncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’den.
Ama itiraf edeyim ki, aldığım en kuvvetli ders buydu ve bende de bayağı istidat varmış.
* * *
Sevgili okurlarım.
Ben biraz maymunumdur.
Hiç çekinmem, gocunmam, iyi şeyi çok iyi taklit ederim.
Bunları bana öğreten herkese şükran borcum var.
Hepinize iyi, mutlu, sağlıklı, eğlenceli bir yıl diliyorum.
Ne yazık ki karalar basmış bir ülkemiz var.
Tek çare, kendi kendimize eğlence yaratmak.
Ben bu yıl bunu bol bol yaratacağım.
Sizleri de bu eğlenceye davet edeceğim.
Paylaş