Gerçekten sustular mı

Küfür yoktu...
Çok sevdikleri Aykut Kocaman’a serzenişti sadece.
Çünkü Aykut hoca onların Kocaman yüreklerini temsil ediyordu.
Aziz Yıldırım cezaevindeyken tutundukları dalların en önemlisiydi o...
“Aykut Hoca Söyle Alex Nerede” diye sordular cılız sesleriyle hep bir ağızdan...
Oysa nice küfürlere, hakaretlere, “istifa istifa” seslerine, kavgalara tanık olmuştu o stat...
Onlar sadece Alex’i değil, Aile babası örnek koca için sordular o soruyu...
Sonra...
Mikrofondan gelen o çok tanıdık ses, susun dedi...
Sustular...
Bir yıldır gece gündüz demeden süren “Birlik beraberlik Anıtı” çatlamış mıydı bilmem ama benim kalbim böylesi bir duruma fena kırıldı.
Eminim benim gibi bir çok kişi kalbi kırıklar derneğine üye olmuştur o gün...

HİÇ KİMSE ALEX’İ UNUTTURAMAZ

AZİZ bey Metristeyken, Camia bu denli bir ıstırap yaşarken bile böyle kontrolsüz bir çıkış yaşamamıştı taraftar.
Unutulmamalıdır ki; Alex polemiklerini yönetemeyen taraftar değil kulübün kendisidir.
Bu kez Alex üzerinden kaos yaratmaya çalışanların müsebibi de yönetimdir.
Alex ve Kocaman arasında ki anlaşmazlığın gerçek tarafı kimdir bilmiyorum.
Belki de Alex göründüğü gibi değildir. Belki de Aykut hocayı zor durumda bırakıyordur...
Ama öyle bile olsa heykeli dikilecek bir adamın bu şekilde muammele görmesi ne Fenerbahçe geleneğine, ne de ahlakına yakışır...
Çok kısa süre önce Ömer Temelli, Cihan Kamer gibi yöneticilerin tweetlerini de okumuştuk.
Aykut Kocaman’ı eleştirmişlerdi... Haklı ya da haksız eleştiri futbolun genetiğinde olan birşeydir.
Ama eleştiriler susturulmaya kalkınca onun adı başka birşey olur...
Keşke sezon başında Alex’i sırtımızda taşıyıp uçağa bindirip gönderebilseydik...
Alex’i aşşağılamak yerine ona gönülden teşekkür edebilseydik...
Kim ne derse desin, kim ne yaparsa yapsın Fenerbahçe taraftarının kalbindeki yeri değişmez Alex’in.
Sadece Fenerbahçelilerin değil, Beşiktaşlıların, Galatasaraylıların, tüm sporseverlerin...
Ve Alex unutturulamaz...
Tıpkı;
Lefter’i, Can’ı, Fikret’i, Cemil’i, golcü Aykut’u, İmparator Oğuz’u, Rıdvan’ı ve nicelerini unutamadığımız gibi...