Toscana’dan Anadolu’ya

Birbirinden çok farklı iki yarışma tecrübesini bu kadar kısa bir zaman diliminde yaşamak, etkisini daha da yoğun kıldı.

Toscana’da düzenlenen Il Magnifico yarışmasından geçen hafta bahsetmiştim.

İtalya’nın en üst düzey yağlarının yarıştığı, tek bir yağın seçildiği, elitist bir yarışma.

Magnifico’dan döner dönmez soluğu İstanbul üzerinden Edremit’te aldım.

Bu sene ikincisi düzenlenen Anatolian IOOC’ye katıldım.

Yine Birsen Can’ın başkanlığında, İtalyan uzman Antonio Lauro’nun desteği, dünyanın dört bir köşesinden gelen uluslararası jüriyle yapıldı yarışma.

Bu sene tüm oylama tablet üzerinden online oldu.

Kağıt israfını önlemesi, şeffaflık açısından çok isabetliydi böyle bir oylama yapmak.

İlk kez yapılan her işte beklenebileceği, bizim teknisyenlerin bu yarışma için özel olarak geliştirdikleri app’ın kullanımda sorunlar oldu.

Tadımlar sürmesi gerekenden iki üç saat daha uzun sürdü.

Bekleme konusunda çok maharetli olmayan bendeniz bile gıkımı çıkarmadan numuneleri bekledim.

Çünkü masamda Mehmet Ulaş, Maria Angels Calvo Fandos, Carmelo Orlando gibi değerli jürilerin olması bir yana Maurizio Servili ile aynı masada tadım yapmanın mutluluğu içindeydim.

Servili Perugia Üniversitesi’nden bu köşede sıkça adı geçen bir duayen.

İtalya’nın zeytin ve zeytinyağı araştırmaları konusunda en yetkin profesörü.

Aralarda Servili’ye istediğim her şeyi sorabilmek, birlikte tadım yapmak büyük mutluluktu.

İtalyan akademisyenlerinin Elvis Presley’ini Türkiye’ye getirebildikleri için organizasyonu ayrıca kutluyorum.

Ben yıllardır Servili’yi bir fırsat yaratıp Türkiye’ye getirme niyetindeyim.

Daha önce Aylin Yazıcıoğlu ile düzenlediğimiz buluşmalarda takvimimiz denk gelmemişti, araya pandemi girdi, bir türlü olmamıştı.

Böyle bir isim Türkiye’ye gelmişken keşke yarışma çerçevesinde üreticilerle bir buluşma gerçekleşseydi.

Servili’yle iki saat geçirmek bile üreticilerimize büyük katkı sağlardı.

Yarışma içinde “çömez” tadımcılara da yer vererek tecrübe kazanmalarına önayak olan Birsen Can ileriki yıllarda bu tür isimleri getirmişken üreticilerle buluşturmanın da
bir yolunu bulsa, ne güzel olur.

Toscana’da mükemmel tek bir yağı seçmek için kılı kırk yararken, Türkiye’deki yarışmanın misyonu ise küçük üreticiye emeğinin görüldüğünü hissettirmekti.

Çok şefkatli davrandığımızı itiraf etmek istiyorum.

Yine de zor bir yıl olmasına rağmen geçen seneden daha üst düzeydeydi yağlar.

İki yarışmanın da sonuçları 30 Nisan’da belli oldu.

Magnifico’yu Lazio bölgesinin yüz akı Quattrociocchi kazandı.

Quattrociocchi her sene, her yaptığıyla mükemmeli yakalayan bir üretici.

Roma’da düzgün kafe, restoranlarda sıkça rastlayabileceğiniz, ulaşılabilir bir mükemmeliyet.

O kadar ulaşılabilir ki havaalanında da satılıyor. İtalya’ya yolu düşen kaçırmasın...

Anatolian IOOC’de Bozelli, Genius, Olidya, Hermus, Nermin Hanım, Hilmi Yıldırım, Nova Vera, Asitane, Granpa, Oleamea, Palamidas, altın madalya alanlar arasında...

Bunlar bildiklerim, hatırladıklarım...

Tam liste için yarışmanın sitesine bakabilirsiniz.

Herkese tebrikler.

Sevgili üreticiler, çok zor bir iş yapıyorsunuz.

Giorgio Mori’nin dediği gibi “ödüller satışı artırmak için değil, üreticiye moral vermek için”dir.

Umarım ödülleriniz daha iyisini yapmak için moral olur...