New York’ta yüzümüz güldü

Listede Oro del Desierto, Mimi, Franci, Titone gibi Akdeniz’in en başarılı zeytinyağlarının yanında Nova Vera, Oleamea, Oleavia, Pruio, Hiç, Granpa, Deli Dane, Mavras, Bozelli, Kistene, Eliada, Nermin Hanım, Sydma, Zeytin, Büyükkarcı, Ania, Hilmi Yıldırım, Tuay, Genius gibi butik üreticileri görmek çok güzel.

Bu isimlerin çoğu altın madalya almış. Arada gümüşler de var.

Birkaç ürünüyle katılıp altın ve gümüş alanlar var.

Hepsini teker teker yazmıyorum.

Yarışmanın web sitesinde dolaşarak tüm ödülleri keşfetme keyfini size bırakıyorum.

Her türlü yarışmanın iptal edildiği bir dönemde, New York’un Covid’e rağmen yarışmayı iptal etmemesi de ayrıca moral yükselten bir hareket.

Tadımları nasıl yaptıklarını çok merak ettim.

Biz geçen hafta birlikte tadım yapmayı çok özlediğimiz 18 kişilik bir grupla İtalya çapında, kendi evlerimizde ortak tadım yaptık.

İtalya’nın Avusturya sınırındaki şehri Bolzano’dan Sicilya’nın Marsala kasabasına Londra’ya kadar çok geniş bir coğrafyada Bolzano merkezden gönderilen beş numuneyi Zoom bağlantısıyla birlikte tattık, konuştuk.

Tadım antrenman işi. Herkes kendi evinde tadımlara devam ediyor ama grup halinde tatmak başka bir şey.

Acaba New York ekibi de bizim gibi ortak numunelerle evlerinden mi tattı diye merak ettim.

Sorunun cevabını bulursam paylaşacağım.

Daha önce de yazmıştım, tekrar etmekte sakınca görmüyorum.

New York kıymetli bir yarışma olmakla birlikte, yarışmaya katılan ve dereceye giren zeytinyağlarını dünyanın en iyi zeytinyağları listesi adı altında yayınlamalarını çok doğru bulmuyorum.

Gerçi bu Amerikalıların pek çok konuda yaptığı bir şey, “bizim için en iyi olan dünyanın en iyisidir” hali.

Seçtikleri ürünlerin dünyanın en iyilerinden olduğu tartışılmaz.

Ancak yarışmaya katılmayan pek çok kaliteli ürün var.

Biraz daha mütevazı bir liste başlığı kullansalar, yarışmada kazananların başarısını azaltmayacağı gibi bu yarışmaya katılmayan üretici de en iyilerden olmaktan mahrum kalmaz.

Bildiğim kadarıyla yarışmaya katılmanın 400 dolar gibi bir maliyeti var.

Bu yarışmalarla ilgili kafa karıştıran bir başka durumsa çok sayıda ürünün ödül alması.

Yarışmanın kurallarına göre belli puan aralıkları bronz, gümüş, altın kabul ediliyor ve bu aralıklarda puan alan tüm ürünler altın, gümüş, bronz almış sayılıyor.

Çok sayıda ürünün aynı puanı alması da çok normal.

Böyle olması çok doğal ve adil.

Ancak değerlendirmenin bu şekilde yapıldığını tüketicinin tam olarak kavrayamadığını sanıyorum.

Belki ödül alan üreticilerin bu çok mutlu haberleri paylaşırken, bu tür bilgileri de paylaşması zeytinyağı sever tüketici için yararlı olabilir.

Türkiye’den her sene daha fazla isimin katıldığını görmek güzel.

Zeytinyağı için önemli bir pazar olan Amerika’nın kaliteli ürün üzerine uzmanlaşmış dağıtımcıların takip ettiği yarışmalardan biri New York.

Herhangi bir yarışmaya ürün göndermek her şeyden önce özgüven işi.

Doğru yarışmalara bütçe ayırıp dış pazara da açılmaya çalışmak özgüven, vizyon ve bütçe gerektiriyor.

Türkiye’den bunca ismin bu özgüvene sahip olması, ülke zeytinyağcılığı için çok değerli.

Aldıkları derecelerle birlikte özgüvenleri için de alkışı hak ediyorlar.

Katılıp derece alamayanlar da olabilir. Onları da alkışlamak gerek.

Bu sene olmadıysa seneye daha iyisini yapmaya çalışacaklardır. Herkese tebrikler, nice başarılar.

Not: İki hafta önceki yazımda NYIOOC’den güzel haberlerle dönen Granpa zeytinyağlarından bahsederken isimlerini Grandpa olarak yazmışım. Özür diliyorum. Nedense İngilizce gibi düşündüm. Ürünün adı Süryanice, ata, baba demekmiş. Bir maden çalışması nedeniyle kesilmek üzere olan yaşlı zeytin ağaçlarını taşımak için büyük çaba harcayan Granpa’yı hem ödülleri hem de ağaçlara vefaları için tekrar kutluyorum.