Eski yağlar yakıt olacak

Yemeklerde kullanılan yağların dönüştürülmesi büyük bir sorun.
Bir litre sıvı yağ, 140 futbol sahası genişliğinde bir alan büyüklüğünde suyu kirletebiliyor.
Zeytinyağının üretimi, atığının dönüştürülmesi başlı başına ekolojik bir mesele.
İtalya’da bu konuda üreticilere önemli katkı fonları sağlanmış durumda.
Zeytinyağının atığının çevreye zarar vermeyecek şekilde değerlendirilmesi için ciddi yatırımlar yapılıyor.
Pek çok üretici, zeytinin çekirdeklerini tesisin ısı kontrolünde kullanmayı sağlayacak teknolojiye sahip.
Doğru hamlelerle üretildiğinde doğayı en çok besleyen ağaçlardan biri olan zeytinin yağ olurken de, kullanıldıktan sonra da doğaya zarar vermemesi için çabalamak çok önemli.
Bu açıdan Roma Belediyesi’nin bu olumlu girişiminden bahsetmek mutluluk verici.
Dünyanın en çok zeytinyağı kullanan, yağ olarak hemen hemen sadece zeytinyağı tüketen İtalya için yemekte kullanılan bunca yağın bir değere dönüştürülmesi, kirliliği önlemenin dışında bir gelir kaynağı da.
Roma’da yemekte kullanılan yağların atıldığı sarı kutular vardı zaten, ben kendimi bildim bileli.
Ancak bu kutular o kadar azdı ki, mumla aramak gerekiyordu.
Üstelik çok yaygın olmadıkları için bazı mahallelerde arabaya binip bu dönüştürme kutularına yağınızı atmanız gerekiyordu.
Bizde de durum aynıydı.
Evde atık yağları pet şişede biriktirip, topluca “dönüştürme” seyahatine çıkıyorduk.
Yağı dönüştürmeye giderken harcadığımız benzin karbon ayak izi hanemize yazılırken, “lavaboya dökenler var” diyerek vicdanımızı rahatlatıyorduk.
Roma belediyesi bu işi şimdilerde daha ciddiye alıyor.
Çok güzel bir afiş hazırlamış.
Özellikle de çocukların dikkatini çekecek bir tasarım ki bizim evin girişine yapıştırdıkları küçük boy versiyonunu oğlum Lorenzo Deniz “anne bak ne güzel” diyerek bana gösterdi.
“Zeytinyağı topluyorum” kampanyasının afişinde sahanda üç yumurta üzerine dökülen zeytinyağının, konservelerin dönüştürülme yolculuğu ve sonunda yakıta dönüşmesi gösteriliyor.
İtalyanca’da süt diyorsan inek sütüdür. Başka bir sütten bahsedeceksen, keçi, eşek, koyun diye belirtmen gerekir.
Olio yani yağ denildiğinde de zeytinyağıdır bahsedilen.
Başka bir yağdan bahsedeceksen fıstık, ayçiçek demen lazım.
Kolektif bellek, belediyenin afişinde de ortaya çıkıyor.
Bu afişten ortaya çıkan bir başka şey de, İtalya’da sahanda yumurtanın zeytinyağıyla yapıldığı gerçeği.
Bizim evde de yumurta tavada zeytinyağıyla yapılıyor.
Belediyenin duvarları ve evlerin girişlerini donattığı bu afişlerin üzerinde bir de QR kodu var.
Telefona okutarak eve en yakın sarı toplama kutularını görebiliyorsunuz.
Öncelikle bütün mahalle pazarlarına birer tane koymayı akıl etmişler.
Artık her mahalle pazarında bir yağ toplama noktası var.
Çoğu semt okullarının girişlerine de yerleştirilmişler.
Çocuğu okula bırakırken atık yağını dönüştürme noktasına bırakabiliyorsun.
Bu noktalarda toplanan atık yağlar belediye tarafından sabun ve biyolojik yakıta dönüştürülecek.
Biz atıklarımızdan para kazanmasak da, belediyenin bütçesine katkımız olacak.
Kentli olarak yaşam kalitemizin yükselmesine, sadece atık yağımızı biriktirerek katkımız olabilir.
Ne demişler, damlaya damlaya göl olur.