Birimiz hepimiz için

Haklarında anlatacak o kadar çok şey var ki, konuya tekrar dönmek istedim.
Di Gaetano kardeşler dünyanın önde gelen butik üreticilerinden.
Babaları Milano’da ünlülerin müdavimi olduğu bir güzellik salonunu işletirken 1979’da Bolgheri tepelerinde bu zeytinliği alıyor ve ailece yerleşiyorlar.
Kardeşler bu zeytinlikler arasında ebeveynlerinin bıktığı şehir hayatından uzak büyüyor.
Bugünkü kalite, Paolo ve Simone kardeşlerin seçimi.
Birkaç sene önce Paolo’yu İstanbul’da misafir edip Türkiye’deki üreticilerle buluşturmuştuk.
Herkesin sorularını büyük sabırla yanıtlayan, eli nasırlı zeytin tutkununa giderken elbette elim boş değildi.
Evde kalan Türkiye yağlarından götürdüm, onlarla tadabilmek için.
Paolo bizim yağları zaten biliyordu. Simone daha önce hiç tatmamıştı.
Ayvalık çeşidi zeytinin agresif olmayan, dingin güzelliği, Muğlalı Memecik zeytinin geniş koku yelpazesi, özellikle bu sene çok hissedilen narenciye tonları Simone’yi çok şaşırttı.
Paolo’yla yaptığımız sohbetlerde sık sık dile getirdiği şey, “Türkiyeli üreticilerin yüksek kalite yakalamak için yapmaları gereken çok az düzeltme var. Yaparlarsa işimiz zor” oluyor.
Paolo’nun bunu samimiyetle söylediğine inanıyorum. Ben de aynı fikirdeyim.
Birlik olmak ve devlet desteği şart. Devletin verdiği desteğe örnek olarak, üyesi de olduğu belediye meclisine sunduğu ve destek aldığı harika bir projeden bahsetti Simone.
Bolgheri, İtalya’nın en pahalı şaraplarından bazılarının üretildiği değerli bir bölge. Üzümle birlikte zeytincilikle de gelişmiş...
Denize de yakın olduğundan zeytin sineğiyle ciddi bir mücadele içinde.
Paolo ve Simone organik tarım yapıyor. Organik tuzaklarla zeytinliklerini koruyorlar. Bir çiftlik tuzak kurduğunda tüm zararlı haşereler yoğun şekilde yakınlardaki ürünlere saldırıyor.
Bu durumu bilen Simone, meclis üyesi olduğu belediyeye kendi kasabalarını kapsayan tüm sahil şeridindeki zeytinliklere tuzak kurmayı öneriyor.
Belediyeye bu teklif mantıklı geliyor ve tüm Bolgheri şeridine tuzak kuracak ödenek çıkarılıyor. Bu sene tüm bölge tuzaklı.
Simone “Sadece kendi zeytinliğimizi düşünemeyiz, aslolan tüm bölgenin yüksek kaliteye sahip olması. Kötü yağ üretilen bir bölgede sadece bireysel girişimlerin öne çıkması pazar için uzun vadede faydalı bir durum değil” diyor.
Simone bu tuzakları bir domino oyunu gibi görüyor.
Bölgeden kaçan sinekler bu sefer de Floransa yakınlarındaki zeytinlikleri istila edecekleri için işi bir adım öteye taşımaya karar vermişler.
Belediyeyle birlikte Toscana bölgesel yönetimine tüm Toscana’ya organik zeytin sineği tuzakları kurmak için öneri götürmüşleri.
Sadece kendi köyleri değil, Toscana da marka olarak umurlarında. İşte bu zihniyet onları dünyanın en iyi üreticilerinden yapıyor.
Simone ve arkadaşlarının Toscana yönetiminden haklı davaları için destek alacaklarına şüphem yok.
Fonte di Foiano ailesi, 3 yıldır zeytinliğin içinde, sadeliğinin lezzetiyle delirten yemekler yaptıkları bir tarım turizmi restoranı işletiyor.
Mutfakta kız kardeşleri Beatrice ve kendi ürettikleri zeytinyağları başrolde.
Kullandıkları tüm ürünler komşularından, yöresel lezzetler. İki erkek kardeşin çılgın bir azimle ürettikleri zeytinyağını kız kardeşleri yemeklerde taçlandırıyor.
Simone akşamları restoranda garson olarak çalışıyor. O sırada Paolo da anneleriyle ilgileniyor.
Kendi kendilerine yeten, uluslararası zeytinyağı dünyasının yıldızlarından bu insanların çalışkanlığı, mütevazılığı ilham verici.
Paolo’dan öğrendiğime göre, yerel ürünler kullanmak doğal seçimleri ama aynı zamanda bölge politikası.
Tarım turizmi sertifikası almak, çiftliğini turizme açmak için yüzde yüz yerli malzeme kullanmak şartı.
Makarnalarında, ekmeklerinde bakkaldan aldıkları unu kullanmaları yasak.
İlla Toscana bölgesinde yetiştirilmiş, öğütülmüş un olacak.
Bu detayı bilmiyordum.
İtalyanlar marka olmayı, olan markayı korumayı çok iyi biliyor.
Tarım konusunda biyolojik çeşitliliği, ürün kalitesiyle Akdeniz’de önemli bir örnek İtalya.
Türkiye’de zeytincilik konusunda da İspanya yerine İtalya’nın izinden gidilse keşke...